Pensioen- en sociaal deskundige professor Bernd Raffelhüschen berekent de totale economische prijs van massale en ongecontroleerde immigratie. Hij ontkracht een mythe en omschrijft het migratiebeleid als “dom als stro”, schrijft Gunther Strauss.
De econoom Bernd Raffelhüschen heeft een berekening gepresenteerd van hoeveel immigratie de Duitse bevolking kost. Dienovereenkomstig creëert de massamigratie een algemeen economisch gat van 5.800.000.000.000 – kortom 5,8 biljoen euro.
De professor uit Freiburg ontkrachtte de mythe die door alle gevestigde partijen wordt gepromoot dat immigratie de pensioen- en socialezekerheidsfondsen zou redden. Volgens Raffelhüschen is er in de vergrijzende Duitse samenleving al een grote kloof tussen wat werkgevers en werknemers betalen aan belastingen, zorg, pensioen- en zorgverzekeringspremies en wat ze in de toekomst zullen ontvangen.
Volgens de deskundige zal deze ‘duurzaamheidskloof’ groeien tot 19,2 biljoen euro als Duitsland jaarlijks 300.000 buitenlanders blijft accepteren. Aan de andere kant, als we migranten niet langer het land binnen zouden laten, zou het slechts 13,4 biljoen bedragen. Immigratie vergroot het gat met 5,8 biljoen euro. Raffelhüschen: “Dat is de prijs van immigratie in ons huidige systeem.”
Raffelhüschen: Buitenlanders dragen weinig bij
Gemiddeld zouden migranten zes jaar nodig hebben om te integreren op de Duitse arbeidsmarkt. Gedurende deze tijd betaalden ze nauwelijks aan het sociale systeem. Maar zelfs daarna zal het, volgens zijn onderzoek, dat hij heeft voorbereid voor de “Market Economy Foundation”, nauwelijks beter worden. Omdat ze door een gebrek aan kwalificaties aanzienlijk minder verdienden dan hun Duitse collega’s. Daardoor betaalden ze ook minder belastingen en heffingen. Zij ontvingen echter dezelfde ziekte-, verplegings- en pensioenuitkeringen.
Raffelhüschen legde uit: “Hoewel de leeftijdsstructuur van migranten potentieel een demografisch verjongingsdividend heeft, leidt dit in geen van de beschouwde scenario’s tot een positief begrotingssaldo van migratie.”
Om zijn resultaten te illustreren koos Raffelhüschen een voorbeeld: “Een asielzoeker komt op 26-jarige leeftijd naar Duitsland, wordt na twee tot drie jaar afgewezen, maar blijft hier met tolerantie. Daarna begint hij geleidelijk aan zijn eerste baantjes, wordt gekwalificeerd en begint op 35-jarige leeftijd aan een carrière als belasting- en premiebetaler. Omdat zijn pensioenrecht laag is, krijgt hij als gepensioneerde een basiszekerheid – waarvoor zijn premies nooit voldoende zouden zijn geweest.
Zelfs geschoolde immigratie brengt verlies met zich mee
De 66-jarige wetenschapper, die ooit de federale regering adviseerde in de zogenaamde ‘Rürup-commissie’, zei: ‘Het loont niet. Dit is allemaal veel te duur.” Alleen al dit jaar stelt de federale overheid bijna 50 miljard euro beschikbaar in haar budget voor migratie – exclusief de kosten voor het sociale stelsel.
Raffelhüschen heeft berekend dat Duitsland zelfs met een extra immigratie van 100.000 geschoolde arbeiders per jaar nog steeds een tekort zou hebben. Het “houdbaarheidstekort” zou dan nog steeds 14,2 biljoen euro bedragen – 800 miljard euro hoger dan de financiële lasten zonder immigratie.
Raffelhüschen vond duidelijke woorden voor het migratiebeleid dat tot nu toe werd gevoerd door zowel de Merkel- als nu Scholz-regeringen: “Als we doorgaan zoals voorheen, zijn we zo stom als stro!”
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:
Vergeet niet de bevestigingsmail te openen om de nieuwsbrief te activeren (check je spambox als je hem niet ziet)
Het pact van de EU is compleet: de lidstaten moeten gedwongen worden immigranten te accepteren
Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over
“Ja maar straks… Dan gaan ze voor ons werken.
We hebben hen nodig in onze fabrieken die straks allemaal failliet zijn.
En hun artsenopleiding kunnen we ook goed gebruiken.”
Ze zijn hier voor de boel over te nemen …
Dat we meer werknemers nodig zouden hebben is één van de vele leugens waarmee ze ons de immigratie opdringen.
De lage economische participatiegraad is het gevolg van het lage aantal werkenden, en het hoge aantal niet-werkenden, zoals gepensioneerden, kinderen, studenten, zieken, werklozen, uitkeringstrekkers, enz..
Zelfs iedereen die rechtstreeks of onrechtstreeks voor de overheid werkt, moet eigenlijk bij de niet-werkenden worden geteld, want zij dragen niet bij tot de staatskas, integendeel, zij zijn ten laste van de staatskas.
De oplossing voor een te lage economische participatiegraad is het aantrekkelijker maken van werk, en het verlagen van het aantal mensen tewerkgesteld bij de overheid.
Immigratie is geen goede oplossing voor de lage participatie, want het schept veel nieuwe problemen.
Wanneer men immigranten importeert die gemiddeld een lagere economische participatie hebben dan de autochtone bevolking, maakt men de lage economische participatie nog veel erger door de immigratie!
Dat de immigranten een veel lagere economische participatie hebben dan wij kan iedereen zien: sommige immigrantengroepen hebben zelfs een economische participatie van bijna nul procent !
Dat hun economische participatie na een aantal jaren zal verbeteren is een fabeltje, want men importeert primitieve volkeren, dat zijn mensen die in onze samenleving economisch gezien steeds een last zullen blijven.
Steeds probeert onze liegende overheid en onze liegende media de immigranten voor te stellen alsof zij een aanwinst zijn voor onze samenleving.
De realiteit is echter het tegenovergestelde: de immigranten zijn een bijkomende, overbodige last op onze schouders, en die last wordt alleen maar groter met de jaren..
Het probleem van tekort aan actieve bevolking, dat zij zogezegd zouden verhelpen, verergeren zij in realiteit !