Nijenrode-deskundige Bob de Wit maakte tijdens de coronaperiode furore in Wappieland.  Ogenschijnlijk bood valsehoopverkoper De Wit een alternatief voor Klaus Schwab, het World Economic Forum en hun Great Reset. Hun ‘Elite Reset’ zou ‘van onderop’ vervangen worden door een ‘global citizens society’.

Maar zijn Society 4.0 biedt het zelfde utopische geOH gebaseerd op de zelfde valse probleemstellingen als ‘het klimaat’ en CO2-politiek waar geen enkele burger of lokale gemeenschap profijt van heeft. Hij biedt geen oplossing voor dé ziekte van deze tijd: Waardeloze mentaliteit en de sociaal economische uitholling van het platteland.

De ‘meelezer’ van De Wit is nota bene JP Balkenende, voorzitter van Feike Sijbesma’s DSGC-coalitie met DSM en Shell. Bob de Wit beveelt ook de zelfde SDG klimaatdoelen aan van de zelfde Verenigde Naties, waarmee Schwab’s World Economic Forum een partnerschap aanging. 

Omtzigt en De Wit, twee katten uit het zelfde nestje
Net als bij Klaus Schwab zou bij Bob de Wit Covid 19 de systeemverstoorder zijn die het nieuwe sociale contract zou inluiden tussen bedrijfsleven, overheid en maatschappij. Daarover schrijft Klaus Schwab in ‘The Great Reset’ vanaf bladzijde 67:

Although they are complex, the policy solutions do exist and broadly consist in adapting the welfare state to today’s world by empowering people and by responding to the demands for a fairer social contract. (lees; via de Europese Commissie en Den Haag gedirigeerde herdistributie van inkomen en andere belastingen RZ)

Over the past few years, several international organizations and think tanks have adjusted to this new reality and outlined proposals on how to make it happen. [71] The pandemic will mark a turning point by accelerating this transition. It has crystallized the issue and made a return to the pre-pandemic status quo impossible.

Dat was Klaus Schwab. Covid 19 zou de gamechanger zijn. Na de avondklok, tegen een virus dat blijkbaar kon klokkijken. En nu moeten we allemaal aan de digi, zijn Vierde Industriële Revolutie en ons leven onderwerpen aan CO2-politiek.

The corona butterfly
Lees dan nu Bob de Wit op blz 46 ‘The Corona Butterfly’, hoe Covid 19 ‘de transitie’ zou aankondigen:

Future Historians may well identify the ‘Corona crisis’ als the catalyst for a system change, a societal revolution that uncovered and addressed fundamental industrial system malfunctions.- corona virus as the end of the capitalist society and the beginning of a new and, hopefully beter society’.

Although revolutions often lead to uncertainty and pose a threat tot the existing holders of power and wealth, they can also be the starting point for social renawal. The Corona crisis may well be the caterpillar of today, marketing a transition to the butterfly Society 4.0, with the hope of a better future.

Het gaat er dus andermaal niet om dat het hele maakbaarheidsconcept van technocraten bij het grof vuil kan. Nee, het ‘systeem’ moet bijgesteld zodat de zelfde technocraten hun ‘doelen’ kunnen nastreven.

De Wit’s oplossing, regionalisering is gelijk aan Schwab
Nota bene Jan Peter Balkenende was de meelezer van Bob de Wit zijn manuscript, de voorzitter van Feike Sijbesma’s DSGC. (Dutch Sustainable Growth Coalition), met Shell en Philips. Sindsdien verkoopt Shell de Groene Leugen. Waaronder het sprookje van Groene Waterstof, subsidiestroom aanwenden om tegen achtvoudige kosten waterstof te maken.

En ze bouwen windindustrieterrein op voorheen productieve visgronden, om bedrijven als KPN zichzelf ‘klimaatneutraal’ te kunnen laten noemen.

Bovendien is De Wit aanhanger van het zelfde ‘stakeholder’-model en regionalisering. Het klinkt heel wollig ‘samen voor ons eige‘, maar wat is het netto effect? Daarmee ondermijn je de enige democratische zekering, die van natiestaten die hun eigen historische grenzen respecteren.

Neem dan liever ‘De Bureaucratie met wortel en tak uitroeien’ van Guus Berkhout, hoe je 300 miljard euro bespaart met vakministers, vakambtenarij en het snoeien in externe adviesbureaus.

Dat regionaliseren buiten de natiestaat om, doen ze voor Mr Global, wiens logo hij ook op de voorkant van zijn boekje heeft afgedrukt: Een verhit aardbolletje in zorgzame/machtsbeluste handen. Die zelfde omzeiling van nationale parlementen noemt hij ‘global citizen communities’, wat alleen in woorden verschilt van het 100 resilient cities network van de Rockefeller Foundation.

Of het Global Parliament of Mayors van Michael Bloomberg, of de C40 cities van de Clinton Foundation/Climate Initiative. Nog steeds zou je ‘wereldburger’ moeten zijn, in plaats van geworteld in je eigen omgeving en zeggen ‘live local, FUCK global’, in de traditie van Pim Fortuyn die 20 jaar geleden werd doodgeschoten.

Herdistrubitie van inkomen voor de ‘rechtvaardige’ wereld
Net als bij Schwab, ziet bij de Wit zijn nieuwe sociale contract er ook verrassend gecentraliseerd uit: Hun overheid moet via herdistributie van inkomen ingrijpen. Hij wijdt hele paragrafen aan een rapport van Oxfam over ‘belastingontduiking.’ Waar hij beter kon schrijven over lastenverlaging als vorm van mkb-empowerment. Mijn vrienden zijn Wieringer vissers.

Om te mogen doen wat ze al generaties doen, vissen op de Noordzee, moeten ze sinds 2012 jaarlijks opnieuw allerlei veiligheidscertificaten halen in cursussen. Kosten vijfduizend euro per jaar, die ‘lifelong learning’-industrie gebouwd rond de handel in wantrouwen van consultants en hun overheid.

De term ‘lastenverlaging’ komt nergens bij De Wit naar voren, bijvoorbeeld een vlaktaks van 10 procent. Of een subsidie-moratorium op (globalistische) ngo’s als Oxfam, die buitensporige invloed hebben op het politiek proces op nationaal en EU-niveau.  De Wit wil net als Schwab via belastingen en de herdistributie van welvaart de ‘betere wereld’ sturen.

Alsof eigenbelang najagende bureaucratie in Brussel en Den Haag beter voor je belangen opkomt, dan jij zelf.

Waar hun overheid zich sinds 2012 herorganiseert in regionalisering, via ‘veiligheidsregio’s’ en ‘energieregio’s; die centraal vastgestelde doelen najagen… Bob de Wit zijn denken werkt eender in regionalisering met ‘de doelen’ als stip aan de horizon. Nederland lijkt zelfs dé ultieme proeftuin van dat stakeholder-model.

Je ziet het ook in de wijze waarop hun overheid het bestuur hervormde. En in de ‘Omgevingswet’, ‘gebiedsontwikkeling’ met ‘duurzame ontwikkeling’ (privaat gewin op publiek risico) als leidraad. De Omgevingswet is volledig gebouwd naar het model dat Klaus Schwab/Bob de Wit voorstelt: Het Milieu (Omgeving) is vertrektpunt, de doelen uit de Nationale (particuliere) Omgevingsvisie van de klimaatmaffia.

Je haalt nu met die Omgevingswet niet meer je ‘jachtakte’ om een gans/plaagdier te kunnen schieten. Maar je vraagt bij het lokale politiebureau een nieuwe ‘omgevingsvergunning geweeractiviteit’ aan, als ware je een verdachte in een criminele strafzaak. Ieder jaar opnieuw met de zelfde papierwinkel en nieuwe kosten. Nergens geeft De Wit een oplossing voor die publiek-private uitkleding van de burger, en ‘de regels’ als verdienmodel van een ontspoorde bureaucratie.

Het achtvoudige groene pad van Schwab/De Wit
Alle regio’s moeten zich bij De Wit gaan vormen naar ‘de doelen’, oftewel de groene praatjes van Feike Sijbesma, waarmee die multinationals hun honger naar subsidie een deugrandje geven. Dat zou dan na het rauwe aandeelhouderskalitalisme een ‘transitie’ inluiden naar nieuw moreel kapitalisme.

Bonusmiljonairs die een groen gedicht opdragen voor de Planeet, en die de rekening neerleggen bij het reeds geplunderde belastingvee, het mkb.

Als contrast voor een ‘elite-reset’ biedt De Wit zijn ‘global citizens society’ in acht punten. Daarin bepleit hij exact het zelfde als D66 en de globalisten, onder puntje acht ‘Natural Harmony’: Dat de theoretische ‘kosten’ van CO2 in producten verwerkt moeten worden (blz 85), net als D66 en de campagne van Milieudefensie tegen non-existente ‘fossiele subsidies’.

Zaken die natuurkundig onmogelijk zijn als ‘100 procent recyclebaar, ‘zero emissie’, De Wit tekent er voor.

De Wit voor CO2-belastingen (net als NSC)
Ook tovert De Wit het True Price/Cost concept uit de hoge hoed van de Club van Rome, de Transitiecoalitie Voedsel van klimaatfascist Jan Paul van S. en navolgers als SDG Nederland bestuurslid, Herman Mulder in zijn villa aan de Apollolaan in Amsterdam:

1. Shift charging labour tot the use of raw materials, and phase out fiscal benefits for the fossiel fuel industry (precies campagne Milieudefensie en PBL)
   

2. Include ecological and social values in economic decisions ( = implementeer de ESG’s/SDG’s voor de winsten van PWC/KPMG)

3. Work towards real prices that include all costs, such as CO2-emissions, nitrogen pollution (Het True Price concept, maak consumptie onbetaalbaar met theoretische CO2-onkosten zodat alleen Bob de Wit met zijn hoogleraarsalaris nog naar Bonaire kan)

Kortom: Bob de Wit is net als Omtzigt een kat uit Klaus Schwab’s nestje. Hij moet zorgen dat wij weer vertrouwen in de klimaatmaffia, in die bende van dieven en leugenaars. Terwijl er maar 1 oplossing is die praktisch hout snijdt: Lastenverlichting over de gehele linie, snoeien in de bureaucratie.

En de 1 zijn droom is de ander zijn nachtmerrie: Bespaar ons ‘de betere wereld’, zorg er enkel voor dat het niet nog slechter wordt.

Waardeloze mentaliteit, de ziekte van deze tijd
De grootste bedreiging van Nederland heet ‘waardeloze mentaliteit’. Die ziekte is tot in de haarvaten van de maatschappij doorgerot. Je kunt gewoon domweg bijna niemand meer vertrouwen, dat deze zijn werk met liefde doet, in plaats van met de ‘hoe kom ik er mee weg’-mentaliteit van de luie straatmuzikant, of de overbetaalde nepintellectueel: Lalalaa, geld?

Naar 1 Korinthiërs 13: Al had ik de beste systemen, 3D-printers en Artificial Intelligence, maar ik had de Liefde niet.

Een paar recente voorbeelden:

• Wij versturen onze bierpakketten via PostNL Zakelijk. Die roepen op hun auto’s hoe klimaatneutraal ze zijn. Maar ze behouden zichzelf met hun almaar stijgende tarieven voor om je pakket zoek te maken of te vernielen bij transport zodat zij onze klanten teleurstellen. En wat ze dan aan vernield pakket terugsturen, daar mag je dan ook nog de terugstuurkosten van betalen. Dus eigenlijke bestelen ze je, en je mag ze extra betalen voor hun fouten, wanneer ze je bestelen en je eigendom vernielen. Maar ze gaan wel voor klimaatneutraal en de Planeet bij PostNL.

• Arnout Bloys van Treslong, directeur ‘klantenservice’ van ING Zakelijk, de bank die door de belastingbetaler werd gered, hij vond een andere manier om zichzelf meer opslag te geven; Verleg de printkosten van zakelijke afschriften-onmisbaar voor je administratie  naar de klant, en zeg dat die uitkleding van service tegen hogere tarieven ‘voor het milieu’ is…

• Enzovoort…

Dus; Arnout Bloys van Treslong liegt gewoon om de balansen van ING op te poetsen voor hun aandeelhouders. Hij weet dat, maar hij denkt ‘ach ik kom er mee weg’… ING onderschrijft ongetwijfeld ook de Sustainable Development Goals, ‘zie ons deugen’.  Probeer dan eens de klantenservice te bereiken van PostNL Zakelijk: Je krijgt na een half uur wachtrij iemand aan de lijn die niks voor je kan doen, die alleen maar ‘dat klopt inderdaad’ kan uitbrengen, en die een protocol van kastjenaardemuursturen heeft aangeleerd.

Ze komen er mee weg, ze weten dat mensen de moeite al niet meer nemen, afgestompt als ze al werden uit ge-implodeerd mensvertrouwen. Zo liefdeloos werkt ook hun overheid. Nederlanders kregen met Rutte 1,2,3 en 4 kortom een afspiegeling van zichzelf aan het roer. We zijn omringd met waardeloze mentaliteit-mensen. Dát is het probleem, de ‘gewone’ mensen om je heen, en jij zelf ook als je geen discipline of ruggengraat hebt.

Een slecht systeem kan functioneren met de goede mensen. Het beste systeem implodeert met de slechte mensen, zonder hart die er domweg niet om geven of ze waarheid spreken: Als je er maar mee wegkomt.

Nu drijven de lichtgewichten met hun slap gelul als vanzelf naar boven, bewierrookt door een lui en onkritisch publiek. Of in het geval van de Wappies: mensen die hongerden naar een medestander met een academische titel, tussen al die holistische trillingscoaches, zelfuitgevonden voedings/Palestina/Rusland-deskundigen en transcendente mediatatiegoeroes met dreadlocks en het spiritueel ‘hoe kom ik er mee weg’-geloof van de New Age.

Het zelfde publiek dat zich door vier Rutte-kabinetten liet ringeloren. En het zelfde laffe publiek dat ook bij de volgende politieke farce achterover leunt. Het lijkt een beetje op boeren die zelfmoord plegen omdat een corrupte overheid ze besteelt uit naam van de stikstofleugen. In plaats van dat ze een hooivork pakken en degene die hen dit aandoet daar aan prikken.

Iets opgestoken van deze analyse. Steun dan Interessante Tijden, en dank voor de waardering die mensen mijn artikel gisteren gaven.

Donatie bedrag:

€

Doneren