Ome Willem verdedigt de vluchtelingen van Kijkduin tegen stennisschopper Wilders

Hij kon het niet laten, Geert Wilders. Er was een brandje in Kijkduin dus hij moest erheen om olie op het vuur te gooien. Ruim honderd vluchtelingen werden daar tijdelijk ondergebracht in een badhotel. Omwonenden kwamen in opstand. Wilders kwam tien minuten langs om ze „een hart onder riem te steken” en om te bewerkstelligen dat Kijkduin de opening van het achtuurjournaal zou worden.

Eigenlijk moest Wilders elders in Den Haag zijn om nerveuze partijen over te halen met hem in een kabinet te stappen. En ze ervan te overtuigen dat hij heus geen stennisschopper is. In het journaal toonden andere partijleiders „gefronste wenkbrauwen” om zijn bezoek aan Kijkduin. Maakt het uit, moet Wilders gedacht hebben. Hij komt toch overal mee weg. En in deze campagnerol zien de kiezers hem het liefst. Kunnen zijn toekomstige coalitiepartners daar alvast aan wennen.

Het journaal had socioloog Hein de Haas die onlangs een boek publiceerde over migratie. Van ‘massamigratie’ was geen sprake, zei de hoogleraar, het aantal vluchtelingen bleef gelijk. Maar doordat premier Rutte de voorzieningen heeft afgebouwd stagneert de doorstroom en creëer je een crisis. Zo heeft Rutte alvast het bedje opgemaakt voor Wilders. (Dat laatste zei De Haas niet. Dat zeg ik.)

Talkshow Op1 had een bezorgde ondernemer en een plaatselijke VVD-politicus die stelden dat de badplaats een slechte naam zou krijgen door de vluchtelingen. Autochtone relschoppers die een hotel binnenvallen lijken me slechter voor het imago. Edwin Rutten (Ome Willem) kwam als inwoner van Kijkduin de vluchtelingen verdedigen. „Ik reed hier met sneeuw naartoe, ik ben blij dat de mensen niet in Ter Apel in het gras liggen.” Terwijl hij een arm sloeg om SGP-leider Kees van der Staaij zei hij: „Ik denk dat een vorm van barmhartigheid in dezen toch wel deksels op zijn plek is.”

Vluchtelingen kwamen verder niet aan het woord.

Seksbeleving

Het vierdelige programma Dickpics (NPO3) bestudeert het fenomeen dat mannen selfies van hun erecties ongevraagd naar vrouwen sturen. Eén op de vijf vrouwen ontvangt ze. Dickpics staan voor het eeuwige misverstand tussen mannen en vrouwen, leggen seksuologen uit. Mannen zien dickpics als een bonafide aanzoek; de vrouw zal wel vereerd zijn. Vrouwen vinden het vervelend om ze te ontvangen, of zelfs intimiderend en traumatiserend.

Het presentatieduo Jurre Geluk en Dzifa Kusenuh onderwerpt zich aan medische tests om de verschillen in seksbeleving tussen mannen en vrouwen duidelijk te maken. Mannen zijn visueel ingesteld en zijn sterk gericht op de geslachtsdelen. Vrouwen kijken meer naar de omgeving en willen er een romantisch verhaaltje bij. Harde porno versus erotiek.

Het duo gaat de straat op met een groot bord vol dickpics. In dit onderdeel, ‘Het Perfecte Paaltje’ kiezen passanten de mooiste dickpic uit. Ook krijgt het duo een cursus dickpics-fotografie met als rekwisieten een banaan, een pastinaak en een mini-paprika. De kleurrijke, geestige knutselstijl doet sterk aan De Sekszusjes denken.

Het duo benadrukt dat er ook gewenste dickpics bestaan met wederzijdse instemming en dat de ontvangst ervan vleiend en opwindend kan zijn. Dat geldt zeker voor de gay scene waar het uitwisselen van dickpics een gebruikelijk communicatiemiddel is. Tussen mannen is het gelijkwaardiger, legt een onderzoeker uit, en meer wederzijds.

Dat het ongevraagd sturen van dickpics een vorm van seksuele intimidatie is wordt wel uitgelegd, maar vormt niet de hoofdmoot van het programma. Te zwaar, vermoedelijk. Je zou denken dat mannen inmiddels ook wel weten dat vrouwen walgen van dit „online potloodventen”. Maar ja, ze kunnen het niet laten.