Deens voetballer overweegt pensioen nadat hij al 4 (!) ploegmaats in elkaar zag zakken op het veld: “Ik ben hier klaar mee”

Lasse Schöne krijgt het even zwaar als hij wordt herinnerd aan het moment dat de spelers van NEC en AZ om Bas Dost heen stonden toen hij werd behandeld op het veld. “Verschillende jongens vroegen me wat er gebeurde en probeerden te kijken”, zegt de aanvoerder van NEC in een interview met het Nederlandse ‘Algemeen Dagblad’. “Ik zei: ‘Kijk maar vooruit, want dit wil je niet zien.’ Ik heb dit iets te vaak meegemaakt met mensen die dichtbij me staan en ben er klaar mee.”

Bij Schöne gingen de gedachten terug naar soortgelijke situaties in de afgelopen jaren. De Deen stond in 2017 op het veld toen Abdelhak Nouri buiten bewustzijn raakte tijdens een oefenwedstrijd van Ajax en zag in 2019 en 2021 hoe zijn goede vrienden Daley Blind en Christian Eriksen hartproblemen kregen. Het zet hem aan het denken.

“Op het moment zelf ben je met andere dingen bezig, maar achteraf dacht ik: ongelooflijk dat dit weer gebeurt”, vertelt Schöne. “Eerlijk gezegd doet me dit ook twijfelen over mijn eigen toekomst. Ik weet dat mijn carrière een keer eindigt, ik ben niet meer de jongste. Dit soort gebeurtenissen moet je eerst altijd even laten bezinken, maar ik denk nu meer dan normaal na over wanneer te stoppen. Er zijn dingen belangrijker dan voetbal.”

Schöne had in de slotfase van de wedstrijd tegen AZ als een van de eerste spelers in de gaten dat het foute boel was met Dost. Nadat de scheidsrechter had gefloten, sprintte Schöne naar de spits, waarna hij samen met AZ-doelman Matthew Ryan alle andere spelers sommeerde om een menselijk schild te vormen, zodat de medici hun werk konden doen. “Ik zag Bas in mijn ooghoeken naar de grond gaan en had er meteen geen goed gevoel bij”, legt Schöne uit. “Ik probeerde nog wel de bal in de gaten te houden, maar was vooral bezig om de aandacht te trekken van de scheidsrechter. Gelukkig floot hij vrij snel en konden we naar Bas. Het waren horrorminuten, maar iedereen was zo blij en opgelucht dat hij zijn hand kon opsteken toen hij van het veld werd gedragen.”

“We praten er onderling veel met elkaar over wat er is gebeurd en dat is goed”, stelt Schöne. “De voetballerij is een machowereld, waarin de spelers niet zo snel hun emoties uiten, maar in dit geval moet iedereen dat zeker doen. Huilen, schreeuwen, lachen, tegen iets aanschoppen: alles is prima. Als spelers het maar niet voor zichzelf houden als ze ergens mee zitten. Onbewust kan dit veel met je doen. Dat weet ik uit ervaring. Het heeft mij ook geholpen door alles van me af te praten. Je kan het nooit helemaal achter je laten. Dit is iets waar ik continu mee bezig ben, ook al heb ik het vaker meegemaakt. Dit went nooit.”