OPMERKELIJKE ZAKEN
Freek slaat door als zijn minnares er een punt achter zet: hij stuurt lingerie en roept 's nachts haar naam
Een 36-jarige inwoner van Papendrecht heeft dit jaar een affaire met een getrouwde vrouw. Als zij hun verhouding stopt, weet hij niet van ophouden en benadert hij haar dag en nacht. Wegens stalking belandt hij voor de rechter.
“Om maar meteen met de deur in huis te vallen: heeft u cadeaus gestuurd?”, vraag de rechter. “Ja, dat beken ik”, zegt Freek*. “Het is een hele heftige liefdesrelatie geweest”, gaat hij meteen verder. “Het was aantrekken en afstoten. Toen ze echt ging, kon ik dat niet goed aan. Ik vond dat heel moeilijk.”
De rechter kijkt even in haar dossier. “De manier waarop u te werk ging was verschrikkelijk. Continue achter haar aan zitten. Ze was echt in uw klauwen.”
Op zaterdag doet Maurice Laparliere verslag van een opmerkelijke rechtszaak in onze regio. Vandaag een 36-jarige inwoner van Papendrecht die maandenlang ongewenst belt en mailt met de vrouw met hij een liefdesaffaire had. Ook stalkt hij haar door lingerie te sturen en wacht hij voor haar woning.
Er valt even een diepe stilte in de rechtszaal. De rechter heeft net voorgelezen uit een rapport. Daarin staat iets wat je maar zelden hoort bij een stalkingszaak bij de politierechter. “Volgens de reclassering kan dit uitdraaien op geweld. Zelfs dodelijk geweld. U heeft teksten geschreven als: 'Ik maak je huwelijk kapot. Als ik jou niet krijg, dan niemand anders.'”
Deze heftige woorden vallen zo op het eerste gezicht moeilijk te rijmen met de man over wie het allemaal gaat deze ochtend. Dertiger Freek is type zakenman: netjes in pak, vriendelijk en beschaafd, zijn haar keurig achterover gekamd. Hij zal deze zitting meermaals spijt betuigen. “Het was het emotionele stukje waar ik vooral moeite mee had”, zegt Freek.
Hij wil meteen wat rechtzetten. “Ik heb alleen gezegd: 'Ik ben benieuwd hoe sterk je huwelijk is.'” De rechter: “Er zit blijkbaar een andere kant in u.” De verdachte: “Ik zou haar nooit met een vinger aanraken. Zorgen zijn niet nodig. Ik trek aan de handrem, ik besef dat ik te ver ben gegaan.”
“Als ik flauw ben, zou ik kunnen zeggen dat u dat ook wist bij het eerste stopgesprek, de eerste stopbrief en de tweede stopbrief”, zegt de rechter daarop. Freek: “Het ging lange tijd goed. Tot ik een brief van haar kreeg: het is goed, zand erover. Toen ging het weer opborrelen. Ik had niet moeten stoppen met therapie.”
“Is het haar schuld of uw schuld”, vraagt de rechter. “Het is mijn schuld”, zegt Freek.“
Dus je steekt een vinger uit en ik haal je meteen naar binnen.
Freek heeft ongeveer een jaar lang een relatie met een getrouwde vrouw. Dan zet ze er een punt achter. Er knapt er iets bij hem. Hij kan haar niet loslaten en blijft mailen, bellen en appen. Ook stuurt Freek cadeaus op, waaronder lingerie. Verder dreigt hij de erotische foto’s en filmpjes die hij van de vrouw kreeg aan haar man te sturen. Hij zou naar haar werk zijn gereden, al ontkent Freek dat. ‘s Nachts tekent hij een gekleurd hart op haar autoraam.
“Het is bijna puberaal”, zegt de advocaat van Freek erover. “Hij roept haar naam in de nacht. Hij zit op de schommel te wachten tot ze thuis komt. Toch wordt dit hem als volwassene aangerekend. We maken allemaal fouten, hij heeft een grote fout gemaakt.”
Wat als een donkere schaduw boven de rechtszaak hangt is dat Freek nog maar een paar weken geleden de vrouw benaderde, ondanks een tijdelijk contactverbod. “Ik bied mijn excuses aan. Aan haar en haar man”, zegt hij nu. Maar mede door het laatste voorval reageert de rechter gereserveerd. “Die haal je dan meteen onderuit als je toch weer gewoon doorgaat.”
Eenzaam
Er is nog iets opmerkelijks. Freek is verhuisd naar Papendrecht en woont nu op minder dan een kilometer van zijn voormalige geliefde. “Ze vindt het erg vervelend dat u nu ineens opduikt in de supermarkt”, zegt de rechter. “Bent u daar speciaal voor haar gaan wonen?” Freek en zijn advocaat bezweren van niet. “Ik kan nu lopen naar mijn werk en ik woon eindelijk veel goedkoper. Het was moeilijk om iets te vinden. Ik zal mijn boodschappen ergens anders gaan doen. Ik wil dat we allebei in vrede en rust leven.”
“Als hij zich niet aan het contactverbod kan houden, dan moeten we adviseren verplicht te verhuizen”, zegt de officier van justitie namens de reclassering. “Ik kan u zeggen: dat heb ik nog nooit gehoord.” Freek ontkent nogmaals ten stelligste dat hij expres vlakbij de vrouw is gaan wonen.
“Ik heb me een periode wat eenzamer gevoeld”, vertelt Freek. “Dat was de periode toen ze het contact verbrak. Daar had ik het moeilijk mee. Contact met vrienden was ook verbroken. Ik voelde me somber.” Freek krijgt therapie, maar stopt daar zelf na een tijdje mee. Als hij onverwacht een brief van de vrouw krijgt – ‘zand erover’– laait alles weer op en gaat hij door met stalken.
Seksfoto's
“Hij wilde de seksuele relatie voortzetten”, zegt de officier in haar strafeis. “Hij dreigt seksfoto’s en filmpjes naar haar man te sturen als ze niet toegeeft. Hij heeft regelmatig anoniem gebeld en gemaild, hij stuurt pakketjes en duikt op bij haar woning en werk. Dit is een vorm van huiselijk geweld. Dit is intieme terreur. De vrouw heeft daar heel veel last van gehad. Ze zat trillend tegenover mij en mijn collega’s.”
“Het wordt tijd dat u haar en haar man met rust laat. Dit had allemaal niet gemogen.” Dan kijkt de officier Freek recht aan. “Ik eis voor drie jaar een contactverbod. Dus je steekt een vinger uit en ik haal je meteen naar binnen. Twee weken zitten.” Ze wil dat Freek 210 uur taakstraf krijgt, een voorwaardelijke gevangenisstraf van twee jaar, het contactverbod en therapie. Verder moet hij de erotische foto's van zijn oude telefoon verwijderen. “Daar zit ze over in.”
Dan is het de beurt aan de advocaat van Freek. “Dit is een heel verstandige vrouw. Ze is zo helder in haar brief. Hij zegt: ik adoreer haar. De taakstraf mag een onsje minder, maar de proeftijd niet. Zet er maar een klem op.”
Het laatste woord is aan Freek zelf. “Ik heb spijt van mijn foutieve gedragingen. Ik vind het heel erg dat ik me zo liet meeslepen door emotie. Ik zweer dat ze nooit meer iets van me zal horen.”
HET VONNIS - “Als dit geen stalking meer is, dan weet ik het niet meer”, zegt de rechter. “U heeft een obsessie en u heeft er terreur van gemaakt. Dit heeft niets meer met liefde te maken. Toch heeft zij ook domme dingen gedaan. Door pappen en nathouden en te vragen of u een lagere straf krijgt. Toch zit er nog een kronkel in uw hoofd waardoor u misschien toch niet doet wat u met uw mond zegt. Tot en met vorige week bent u niet gestopt.” Ze vonnist Freek tot 150 uur taakstraf, drie maanden voorwaardelijke celstraf en behandeling. De telefoon is hij kwijt. “Alles staat erop”, reageert Freek. “7000 foto’s…”
* Omwille van privacyredenen is de naam van de verdachte gefingeerd. De redactie kent zijn ware identiteit.
