Haar oudste zoon was in maart met haar mee naar de snelwegblokkade in Den Haag, om een vuist te maken voor het klimaat. Een vreedzame protestactie, zag Musetta Blaauw (40) uit Groningen, waar haar dochter Ruan van 6 ook gerust bij aanwezig kon zijn. Afgelopen zaterdag was het zo ver. Musetta toog met haar man en hun jongste dochter naar Den Haag. Ze lieten zich op de snelweg arresteren door de politie, net als 2500 andere klimaatactivisten. Ook Ruan werd opgepakt.

De commotie over de demonstrerende kinderen was niet van de lucht. De politie maakte Veilig Thuis (het meldpunt voor kindermishandeling) attent op de klimaatactivisten die hun minderjarige kinderen blootstellen aan het gevaar van de verboden demonstratie. Musetta haalt haar schouders erover op. ,,Een overdreven inschatting van de politie. Ik ben op zo veel demonstraties geweest, ik weet precies waar ik op moet letten. Bovendien zijn de demonstraties van Extinction Rebellion volledig vreedzaam.’’

Toch vindt iedereen het vreselijk dat je je dochter meenam. Hoe kan dat, denk je?

,,Als je de demonstraties van Extinction Rebellion niet kent, snap ik dat je denkt dat het gevaarlijk is. Op tv zie je alleen de uitwassen, het ingrijpen van de politie. Tegen alle mensen die denken dat het er vreselijk is, zou ik willen zeggen: volg de livestream. De klimaatactivisten zingen, zorgen voor elkaar, delen koekjes. Je kan als demonstrant, op elk moment dat je wilt, besluiten om weg te gaan.’’

Het interview vindt plaats in het kantoor van Musetta en haar man Hotze Hofstra (50). Hij kan het niet laten te reageren op het zogeheten gevaar van de snelwegblokkade. ,,Weet je hoeveel ouders hun kinderen in het donker zonder licht laten fietsen?’’

Wat was het heftigste wat je naar je hoofd geslingerd kreeg?

,,Daarover heb ik al contact gehad met de politie, op 9 oktober kan ik aangifte doen. Iemand schreef op Facebook: ‘Dat kleine meisje moet in een cel gestopt worden met Marc Dutroux’. Dat raakte me diep. En er waren veel meer reacties, al lees ik er natuurlijk zo weinig mogelijk. Mensen wilden over ons heen rijden. Of kijk, deze was ook fijn: ‘Dat kankerkutkind van je, kankerhoer, je bent nog minder dan stront, maak je testament maar op, teef’. Ik zou al die boosheid liever gericht zien tegen de miljardensubsidies voor fossiele brandstof.’’

Hoe reageerde je naaste omgeving?

,,De meeste mensen die ik ken zeggen dat ze hun kind nooit mee zouden nemen naar zo’n demonstratie. Daar kan ik prima mee leven. Ik zou zelf bijvoorbeeld nooit met mijn dochter gaan zwemmen in diep water, omdat ik me daar niet zeker genoeg voel en er vandaar niet voldoende kan zijn voor m’n kind.’’

Musetta Blaauw is geboren in Zutphen waar ze opgroeide in een gezin van vier kinderen. Naar demonstraties gingen ze niet bij haar thuis.

Er gebeurden wel andere dingen, waarover ze liever zwijgt. ,,Laat ik zeggen dat ik wilde dat iemand toen een instantie als Veilig Thuis had gebeld.’’

Zodra ze kon, meteen nadat ze haar vwo-diploma had behaald, verliet ze Zutphen om geschiedenis te studeren in Groningen. Ze weet nog hoe verrukt ze door de stad fietste die zomer. ,,Nu start mijn leven, realiseerde ik me. Ik hoefde alleen maar op mezelf te vertrouwen. In Groningen ben ik herboren.’’

De studie geschiedenis vond ze saai, omdat ze lappen tekst over pausen door de eeuwen heen moest doorspitten. Daarop sloot ze zich aan bij de partij Student & Stad, waar ze raadslid en fractievoorzitter werd.

Raadsstukken vond je niet saai?

,,Jawel, maar die gaan ergens over. De maatschappij en mensen boeien mij. Wat is het effect van een nieuwe snelweg of een nieuw fietspad? En verzuim niet de mensen die het aangaat erbij te betrekken.’’

Wat je ook doet als directeur van Robin Doet en als bestuurslid van energiecoöperatie GOED?

,,Ja, wij nemen mensen mee in het verhaal van de energietransitie. Het gaat te veel over techniek, maar de transitie omvat veel meer. Alleen als mensen het verhaal erachter kennen, kunnen ze erin meegaan.’’

Hoe doen jullie dat?

,,Wij zijn een maatschappelijk ontwikkelbureau dat instanties zoals scholen begeleidt bij de verduurzaming van hun gebouwen. Wij kijken naar de brede maatschappelijke impact van verduurzaming, om de wereld te verbeteren. Het is heel hard werken voor heel weinig, want onze winsten geven we weg.’’

Nou, weinig? De website GeenStijl sprak je aan op de twee Tesla’s die jullie rijden en jullie tripje naar IJsland.

,,Hahaha, ja en dat mijn winkel Musjes bankiert bij de ING-bank. Ik zal het je nog sterker vertellen: ik bankier thuis ook nog steeds bij de ING. Ik maak afwegingen, ik ben niet perfect. Na afloop van de demonstratie in Den Haag hebben we gegeten bij McDonald’s, vindt m’n dochter lekker.’’

Terug naar de Tesla’s: dan kun je toch niet beweren dat je heel weinig verdient?

,,Samen verdienen we anderhalf keer modaal. De Tesla’s zijn zakelijke auto’s, met vier kinderen was het kiezen tussen twee elektrische auto’s of één grote vervuilende MPV, wil je met z’n allen op pad kunnen. Wij vinden twee auto’s ook veel, maar we vliegen niet.’’

Haar man Hotze haakt even aan. ,,Die vakantie in IJsland twee jaar geleden was de mooiste reis die we ooit maakten.’’

Musetta vraagt hem of hij zich niet met het gesprek wil bemoeien.

Je bent denk ik een gedreven persoon.

,,Mijn diepste drijfveer is dat ik iets wil toevoegen aan de wereld. Dat heeft te maken met zingeving. Zijn we op de wereld voor onszelf of moeten we ‘m iets beter achterlaten voor degenen die na ons komen? Wij hebben vier kinderen die ik opleid tot betere mensen dan wij zijn. Zij gaan het hopelijk beter doen dan onze generatie of die van onze ouders.’’

Jullie jongste dochter gaat wel naar school, maar jullie oudste kinderen kregen toch thuisonderwijs?

,,Klopt. Ze zitten nu trouwens alle vier op school, maar ze zijn jarenlang niet naar school gegaan.’’

Hoe doen jullie dat, naast de winkel die je runt, de energieprojecten die jullie opzetten, je politieke bemoeienis?

,,Mensen denken altijd dat ik het heel druk heb, maar ik zit elke avond met een kopje thee op de bank.’’

Maar hoe combineerden jullie werken en thuisonderwijs?

,,Ze gaan intussen al vijf jaar naar school, maar toen we thuisonderwijs gaven, hadden we veel vrijheid. Leren hoef je niet tussen 9 en 5 uur te doen. Eén dag per week volle aandacht levert een kind veel meer op dan de hele week op school zitten. Ik zorgde een dag per week voor die volle aandacht, Hotze deed het ook een dag, samen deden we de weekenden. Drie dagen per week waren ze bij de gastouder of op de BSO. En thuisonderwijs betekende bij ons gewoon dingen doen: naar het hunebedcentrum, met andere kinderen omgaan. Onze oudste wilde op z’n twaalfde naar school en zit nu in het examenjaar van het Maartens.’’

Dit klinkt een beetje alsof de basisschool onnodig is.

,,Nou, niet onnodig, wel verouderd. In Nederland lopen we hopeloos achter qua onderwijs. De basisschool stoomt kinderen klaar om aan de lopende band te staan, terwijl ik denk: leer die kinderen wat empathie is, leer ze omgaan met tegenslag, hoe de wereld draait, hoe mensen reageren in wisselende situaties.’’

Thuisonderwijs roept ook vaak een bepaalde weerstand op...

,,Klopt. Onze keuzes roepen vaak weerstand op. Ik denk overal bewust over na en dat vinden mensen irritant, of het nu over borstvoeding gaat of over draagmoederschap of je jonge kind meenemen naar een demonstratie. Ik ben principieel. Je kunt niet negeren dat het klimaat verandert. Het is gemakkelijk om af te geven op mensen die de stap voor het klimaat wel maken.’’

Wie is je grootste inspirator?

‘’Mijn kinderen en mijn oudste kind in het bijzonder, omdat hij mij moeder maakte. Ze durven zichzelf te zijn in een wereld die niet altijd vriendelijk voor hen is. Ze hebben de zachtheid en de hoop betekenisvol te zijn voor anderen.’’

Over hoopvol gesproken: ben je een beetje hoopvol over het klimaat?

,,Nee, we stevenen af op een catastrofe. De mensheid overleeft die wel, ik denk dat het een survival of the fittest wordt. Niet de sterksten overleven, maar degenen die zich kunnen aanpassen aan nieuwe omstandigheden en de verbinding met elkaar zoeken.’’