Bezoekers die een dagje langskomen in het preHistorisch dorp gaan 650 jaar terug in de tijd. Yvonne is manager in het museum en wilde dat weleens in het echt ervaren. Ze woont nu in een van de huisjes met rieten dak en is eigenlijk de hele dag bezig met overleven. En dat betekent koken op een houtvuur, op en neer lopen met emmers naar een bron voor water en zelf kaas maken.

“Ik sta om vijf uur ’s ochtends op en doe dan eerst mijn kantoorwerk, want dat gaat wel door", zegt Yvonne. Als ze daarmee klaar is, start rond half negen haar middeleeuwse dag. "Dat is eigenlijk ook net zoals in de Middeleeuwen. Mensen gingen toen eerst uren werken en daarna pas ontbijten."

Tot nu toe gaat de stap terug in de tijd Yvonne best goed af. Het bed ligt lekker en koken deed ze toch al zonder pakjes en zakjes. "De grootste beproeving is toch wel het leven zonder koelkast, zeker met warm weer. En al het water dat ik steeds moet halen", zegt Yvonne. Ook het ongedierte weghouden is volgens haar een uitdaging. Maar daar heeft ze iets op gevonden. "Alles afdekken en afnemen met azijn. Dat helpt.”

De museummanager is inmiddels een levende attractie geworden. Veel bezoekers komen speciaal voor haar naar het museum toe. "Ik heb het Glazen Huis-effect een beetje onderschat", zegt ze. "Het is daarom lastig om de aandacht te verdelen. Ik moet namelijk ook doorgaan met mijn dagelijkse werkzaamheden, anders heb ik niets meer te eten."