Grapje van Dorien lijkt rage te worden, puberfoto gaat hele wereld over

Op de foto uit 1998 is Dorien 13 jaar. 'Ik had net een blokjesbeugel dus wilde niet lachen, maar de schoolfotograaf bleef maar zeuren. Vandaar mijn chagrijnige hoofd', lacht ze nu.

Een paar jaar geleden was de foto een running gag op haar werk. Een collega die bij een online printbedrijf ging werken zei dat hij wel eens wat stickers voor Dorien wilde maken. En zo geschiedde. 'Ik dacht, laat ik voor de gein wat stickers voor collega's maken. Maar ze waren snel op, dus ik bestelde er nog 10.000 bij.' En zo is het balletje gaan rollen.

'Ik deel ze heel veel uit en zie wel waar ze terechtkomen. Maar ik krijg de leukste verhalen en reacties terug.' Haar telefoon en Instagram staan vol met foto's van plekken waar de sticker hangt.

Ze had niet verwacht dat mensen het zo leuk zouden vinden. 'Ik vond het wel spannend om m'n eerste sticker te geven. Maar het is z'n eigen leven gaan leiden. Ik heb er superveel lol mee', vertelt ze.

Onlangs zag ze weer een oproep op een Amsterdamse Facebookpagina. Iemand had haar sticker gespot bij festival Wildeburg. Vervolgens ontstaan allerlei speculaties: 'Het kind is misschien zwaar gepest en nu haar foto's overal hangen worden de pestkoppen er voortdurend mee geconfronteerd. Zou wel een goeie terugpakactie zijn', schrijft iemand. 'Of de pestkoppen hebben deze foto rond gespreid', schrijft iemand anders.

Ondertussen heeft Dorien er de grootste lol om. Toen ze op een festival was en een sticker plakte kwam er een jongen achter haar aan. 'Mag ik nog een paar stickers? Weet je wie het is?', vroeg hij. 'Ja, dat ben ik', reageerde Dorien. De jongen vertelde dat hij haar was tegengekomen in Amsterdam. België en Mexico. 'Ik krijg er veel enthousiasme voor terug.'

Inmiddels gaat de sticker dus de hele wereld over. 'Het is bijzonder dat die in Tokio hangt. En een stewardess heeft hem ooit in een cockpit van een Boeing 747 geplakt. Ik weet niet of die er nog hangt. Maar ook in Zuid-Korea en op de Golden Gate Bridge is die geplakt.'

Dorien wil niet per se iets bereiken met de stickers. 'Het is vooral grappig. Ik vind het leuk dat mensen er hun eigen ding mee doen. Dat ze hem ergens spotten, een soort Waar is Wally?' Dorien ziet haar stickers nu als een soort street art.

'Het zijn kleine versieringen op straat. En mensen gaan door mijn sticker meer op stickers en street art letten. Dat vind ik leuk!' Ze is dan ook nog lang niet van plan ermee te stoppen. 'Je vindt me als 70-jarige in een verzorgingstehuis met m'n stickers hoor! Haha!'