Buschauffeurs trekken aan de bel over schoolvervoer kinderen van Afghaanse vluchtelingen: 'Dit is niet veilig'

Kinderen van statushouders worden met de bus naar school gebracht
Kinderen van statushouders worden met de bus naar school gebracht © Joyce Kranenborg/RTV Noord (archief)
‘Ze staan in het gangpad, ravotten en er is allemaal gedoe tijdens de rit’, zegt buschauffeur Cor Hospers uit Ulrum. Hij brengt al 1,5 jaar kinderen van Afghaanse vluchtelingen van de opvang naar school, maar dat gaat niet helemaal zoals gewenst.
Elke dag reizen kinderen met busvervoer vanuit opvangcentra in Winsum en Uithuizen naar een basisschool in Uithuizermeeden. Voorheen ging de reis vanuit de noodopvang in Zoutkamp. De scholieren die naar de middelbare school gaan, reizen zelfstandig.

Geen gordels om

‘Het probleem ontstaat doordat de kinderen niet altijd de gordels in de bus gebruiken. Dat kan gevaarlijke situaties veroorzaken, vooral als ik een noodstop moet maken’, zegt Hospers. Hij benadrukt dat een volwassene nodig is om de kinderen aan te spreken, omdat hij dat als chauffeur niet kan doen. Zelfs als hij iets door de speakers roept, trekken ze zich er niets van aan.
Ook buschauffeur Rein Marinus heeft deze problemen gehad. Hij werkt inmiddels voor een ander busbedrijf, maar heeft ritten vanuit Zoutkamp gedaan met de kinderen van Afghaanse vluchtelingen. ‘Als die kinderen gaan lopen in de bus, dan kunnen er ongelukken gebeuren. Je bent als chauffeur verantwoordelijk. Dus ik was ook vrij consequent: als er geen begeleiding is, dan rijd ik niet.’
Het is niet fijn om op deze manier te rijden. Wij willen dat dit veilig gebeurt
Cor Hospers - buschauffeur
Beide chauffeurs vinden dat het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA) de begeleiding beter moet organiseren.
Het is al een keer misgegaan bij Hospers in de bus, toen hij moest remmen. Een kind dat niet in de gordels zat raakte daardoor lichtgewond.

'Ik rijd voor mijn plezier'

Hij benadrukt de ernst van de situatie: ‘Als er een kind zwaargewond raakt, dan ben ik de sjaak. In die zin, dan moet ik brommen. Nou, dat wil ik niet, want ik heb ook nog een boerenbedrijf. Dat is mijn hoofdtaak, en ik rijd met de bus voor mijn plezier.’ Hij haalde zes jaar geleden zijn busrijbewijs, omdat het hem leuk leek daarmee te gaan rijden. Hij is ook vrijwilliger bij het Nationaal Bus Museum in Hoogezand.
Hoewel Marinus niet langer voor hetzelfde bedrijf werkt, komt hij wel op voor zijn collega: ‘Het is voor chauffeurs niet fijn om op deze manier te rijden. Wij willen dat dit veilig gebeurt. Deze weken zijn we druk met schoolreisjes en dan gaan er leerkrachten mee en die zorgen dan dat de kinderen netjes in de gordels zitten. Wij kunnen daar niet constant op letten.’

Uitdaging in zoeken van begeleiders

De werkgever van Hospers herkent de problemen. ‘Het gaat wel veilig, alleen er moet steeds even een begeleider mee. Dat lukt inderdaad niet altijd. Het is een behoorlijk lange afstand voor de kinderen, die worden dan wel eens onrustig’, legt een woordvoerder van Drenthe Tours uit.
‘Het komt dus voor dat een begeleider net weer verhuisd is en dat er gezocht moet worden naar een nieuwe. Als blijkt dat er niemand is, dan geven wij dat door aan het COA en dan is het na een dag of twee weer geregeld’, aldus de woordvoerder.
Wij bieden busvervoer aan, maar verwachten dat ouders zelf toezicht houden
Alet Bouwmeester - woordvoerder COA
Drenthe Tours snapt de worsteling van de chauffeurs. ‘Het was niet goed geregeld, maar de laatste tijd merken we dat het goed gaat met het regelen van begeleiders.’

Een rooster

Het COA laat weten dat ze er alles aan doet om ervoor te zorgen dat er begeleiding mee gaat op de bus, maar dat dit soms niet lukt. Ze werken met een planning waar ouders zich op kunnen inschrijven en houden daar toezicht op.
'Zoals bij alle ouders het geval is, dragen de vaders en moeders van asielzoekerskinderen de verantwoordelijkheid om hun kinderen veilig en op tijd naar de basisschool te brengen en op te halen. We bieden hen busvervoer aan, maar verwachten wel dat ze zelf toezicht houden', legt woordvoerder Alet Bouwmeester uit.
'De ouders werken volgens een rooster waarop ze hun naam kunnen invullen op de dag dat ze met de bus kunnen meegaan. Door de snelle doorstroom van bewoners in de afgelopen periode, kan het gebeuren dat er geen ouders met de bus zijn meegegaan, doordat ze een dag van tevoren naar een andere locatie zijn verhuisd en er geen andere naam op het rooster is ingevuld.'

Kort verblijf

In de opvang in Winsum en Uithuizen zijn momenteel geen Afghaanse vluchtelingen meer aanwezig. Het zijn nu statushouders en gezinnen die daar verblijven vanwege gezinshereniging. ‘Die verblijven daar kort, omdat er vaak al een gezinslid met een woning is en ze daarnaar kunnen verhuizen’, zegt Bouwmeester.
‘Het signaal van de buschauffeurs pakken we op, want ook wij vinden toezicht op de bus door volwassenen belangrijk en zien hier nauwkeurig op toe.' Tijdens de zomervakantie zijn er geen busritten, maar zodra de school weer begint wordt er goed gekeken naar de planning van begeleiders.