‘De regie over je leven ligt vooral bij jezelf’

in

‘Waar anderen tijdens hun midlifecrisis een mooie auto kopen, denk ik nog altijd dat ik een beroemd drummer word. Mijn droom is vooral om nog bij de Stones in de band te spelen. Ik speel in verschillende bandformaties, ben veel tijd kwijt aan bandmeetings en repeteren en treed elk weekend en soms ook doordeweeks op door heel het land. Ook al ben ik doodmoe, toch word ik daar happy van en geeft het me energie.

„Mijn andere baan is gewoon werk, daar verdien ik mijn geld mee, want ik kan niet rondkomen van alleen drummer zijn. Ik werk zodoende al vijftien jaar bij verschillende gemeentelijke diensten als interim-manager in het sociaal domein. Bijvoorbeeld bij organisaties die zich bezig houden met de Wet maatschappelijke ondersteuning, mensen met een uitkering of de jeugdzorg.

„Mijn moeder is Moluks en groeide op in een kamp, mijn vader zat in een internaat. Toen ik werd geboren hadden mijn ouders niet eens een woning en tijdens mijn jeugd hadden we het niet breed. Toch heb ik van jongs af aan van hen meegekregen dat de regie over je leven vooral bij jezelf ligt. Op doorzettingsvermogen heb ik het gymnasium afgemaakt en ben ik rechten gaan studeren. Ik was me wel bewust dat ik een andere achtergrond had dan veel van mijn studiegenoten die in dikke villa’s woonden. Ik kreeg daar wel een beetje een minderwaardigheidscomplex van, des te trotser kan ik nu zijn als ik bij gemeenten als manager aan de slag ben.”

uit

‘Mijn moeder telde elke dag haar geld, omdat het niet veel was, ging ze er heel bewust mee om. Dat heb ik van haar overgenomen. Hoewel we nu veel geld uitgeven aan bijvoorbeeld de boodschappen, is dat wel iets wat ik bewust incalculeer. Sinds ik vijftien jaar geleden weduwnaar werd geniet ik meer van het leven omdat ik beter besef wat ik heb: ik drum graag, heb inmiddels een fijn gezin en een goede baan. Ik reserveer zodoende budget voor boodschappen en wekelijks uit eten gaan, omdat ik die momenten met mijn gezin zo belangrijk vind. En omdat ik het zo aanpak zou ik niet zo snel in de schuldhulpverlening terecht kunnen komen, denk ik.

„Ik realiseer me wel dat ik een goed inkomen heb. We halen met gemak een paar keer per week pizza’s of een kippetje af, geven veel uit bij de groenteboer en ik besteed best wat aan kleding per maand, terwijl alles zoveel duurder is geworden. Ik vind het knap hoe anderen met een krappere beurs dit doen in deze tijd.

„Met mijn huidige vrouw en onze zoon woon ik al twaalf jaar in Rotterdam, maar mijn huis in Amsterdam heb ik altijd aangehouden. Destijds was de economie te slecht om het te verkopen, nu blijkt het de beste beslissing ooit. Ik kan het verhuren wat voor een extra inkomstenbron zorgt, misschien wil mijn zoon er later gaan wonen of misschien wil ik op den duur zelf wel terug naar Amsterdam. Het biedt veel mogelijkheden.”