Bijzonder DNA-onderzoek
Bijna 4 jaar cel voor man die tweelingbroer onterecht aanwees als verkrachter
Bijzonder DNA-onderzoek
Bijna 4 jaar cel voor man die tweelingbroer onterecht aanwees als verkrachter
De 28-jarige Rick K. uit Hoogezand is veroordeeld tot bijna 4 jaar celstraf voor de verkrachting van een 76-jarige vrouw. De man hoopte de dans te ontspringen door zijn eeneiige tweelingbroer als dader aan te wijzen, maar uniek DNA-onderzoek zorgde voor een doorbraak in de zaak.
De verkrachting vond in juli 2019 plaats in een natuurgebied bij Schipborg. Een 76-jarige vrouw deed daar aan nordic walking toen ze op klaarlichte dag werd aangevallen. Een man trok haar broek naar beneden en misbruikte haar. Op de broekband van de vrouw bleef een DNA-spoor achter van de belager.
Omdat verdachte K. bleef ontkennen en zijn tweelingbroer aanwees als dader, besliste de rechtbank in Assen in augustus 2020 dat nieuw DNA-onderzoek moest worden verricht.
Uniek onderzoek
Met dit nieuwe, langdurige DNA-onderzoek werd een verschil in het vrijwel identieke erfelijke materiaal van de eeneiige tweeling vastgesteld. Uit de resultaten bleek namelijk dat er vijf bruikbare verschillen gevonden waren in het DNA-materiaal. Hierdoor kon nagenoeg met zekerheid gezegd worden dat het DNA dat was gevonden op de kleding van de 76-jarige vrouw van Rick K. was.
Het OM had eerder drie jaar cel geëist tegen K. De straf van de rechtbank valt nu dus hoger uit, onder meer vanwege de hoge leeftijd van het slachtoffer. De rechtbank verweet K. ook dat hij stellig bleef ontkennen, ondanks de bewijzen die zich tegen hem opstapelden. "Hij nam geen verantwoordelijkheid voor zijn eigen handelen en dat is ronduit schokkend", zei de rechter.
De man kreeg de straf ook voor het mishandelen van zijn ex-vriendin in 2017 en 2018. K. is verstandelijk beperkt en heeft een ontwikkelingsstoornis. Hij is daardoor licht verminderd toerekeningsvatbaar.
Eerste keer dat impasse is doorbroken
Tot dusver kwam het in strafzaken waarbij eeneiige tweelingen waren betrokken en het bewijs uitsluitend bestond uit een DNA-spoor, vrijwel altijd tot een vrijspraak. Dat kwam omdat de rechter het spoor op basis van een standaard DNA-onderzoek niet kon toeschrijven aan de ene of de andere helft van de tweeling. Dit is dan ook de eerste keer dat die impasse in een strafzaak is doorbroken.
De rechtbank gaf vandaag aan veel waarde te hechten aan het oordeel van de deskundigen die het DNA-onderzoek hadden verricht. Maar er waren ook meer bewijzen die leidden naar K., zoals de telefoongegevens en de getuigenverklaringen van mensen die op het moment van de verkrachting in het natuurgebied verbleven. Bovendien werd het alibi van K. ontkracht door zijn vrienden.