Marsbodem vol verrassingen, blijkt uit eerste resultaten Perseverance
De eerste resultaten van Marsrover Perseverance verrasten de wetenschappers die ze analyseerden, meldt NASA. De bodem van de rode planeet blijkt op de onderzoeksplek anders te zijn samengesteld dan men verwachtte.
Perseverance landde vorig jaar februari in de Jezerokrater, een plek die gekozen was omdat er ooit water moet hebben gestroomd. Hier wordt met zeven verschillende instrumenten de bodem bestudeerd om te ontdekken hoe die werd gevormd. Daarbij wordt ook gespeurd naar sporen van leven dat er misschien millennia geleden is geweest.
Omdat er 3,5 miljard jaar geleden water was in dit gebied, vermoedden de onderzoekers dat de bodem hier uit sediment zou bestaan. Dat gesteente ontstaat door het bezinken van door het water meegevoerde zand en modder. In plaats daarvan trof Perseverance lavagesteente.
"Het sediment moet weg geërodeerd zijn", speculeert een van de wetenschappers. "We weten dat de krater ooit een meer was en er dus sediment moet zijn afgezet, maar de rover heeft daar geen bewijs voor teruggevonden."
Teruggehaald
Dat er een andere bodem werd aangetroffen dan verwacht heeft voordelen en nadelen. Positief is dat het lavagesteente makkelijker te dateren is en dus gedetailleerder kan worden beschreven hoe de grond zich vormde. Nadeel is dat sporen van eventueel leven er minder goed in bewaard worden.
Perseverance heeft twaalf bodemmonsters ter grootte van krijtjes opgeslagen voor verder onderzoek. Het is de bedoeling dat die en nog zo'n dertig andere in 2033 worden teruggehaald naar aarde, zodat ze hier nog beter kunnen worden bestudeerd.
Grondradar
Een ander instrument van Perseverance had nog een verrassing in petto voor de wetenschappers: met de grondrader van de rover ontdekten ze dat het gesteente onder de Marsoppervlakte hier een helling van 15 graden heeft. Daarmee is de bodem complexer dan men dacht.
Mogelijk ontstond deze rotsformatie doordat er lava stolde aan de oppervlakte, maar het is ook mogelijk dat het om een nog oudere rivierbeding onder het verdampte kratermeer gaat. "De geschiedenis van de kraterbodem is gecompliceerder dan we anticipeerden", concludeert een van de onderzoekers. "We hadden een horizontale ondergrond verwacht."
Met de grondradar kan Perseverance zo'n 15 meter onder de grond kijken. Door te meten hoe een signaal terugkomt dat de rover in de bodem zendt, kunnen wetenschapper analyseren hoe de ondergrond is samengesteld.
