Onbemande ruimtesonde Voyager 2 viert vandaag 45e verjaardag

Exact 45 jaar geleden lanceerde NASA het Voyager 2-ruimtevaartuig naar de ruimte. Zestien dagen later volgde Voyager 1. Beide ruimtesondes moesten onder andere de planeten Neptunus en Uranus bestuderen en maken deel uit van de langstlopende actieve ruimtemissie van NASA.

Volgens de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie bevindt de Voyager 2-ruimtesonde zich op 19,3 miljard kilometer van de aarde. In 2018 naderde de sonde de interstellaire ruimte, het deel van een sterrenstelsel waar zich geen sterren en planetenstelsels meer bevinden. De Voyager 1 zou zich op 23,3 miljard kilometer van de aarde bevinden en bereikte de interstellaire ruimte al eerder. Ondanks het feit dat de Voyager-missie de langstlopende actieve ruimtemissie van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie is, komt er nog steeds data binnen waaronder informatie van het cosmic ray subsystem-instrument in de Voyager 2 dat kosmische straling kan meten. Elk signaal dat de Voyager 2 verstuurt vanaf zijn locatie in de ruimte duurt volgens NASA ongeveer 18 uur om de aarde te bereiken.

De dataverzameling komt wel in het gedrang omdat de thermo-elektrische radio-isotopengeneratoren van beide sondes jaar na jaar steeds minder stroom opwekken; 4W per jaar minder om precies te zijn. Bij aanvang van de Voyagermissie in 1977 wekten de generatoren van elke sonde 450W aan elektriciteit op. Nu zou dat nog minder dan de helft zijn terwijl de radiotransmitter van de ruimtesondes 200W vraagt om te functioneren. Volgens NASA kunnen de sondes nog tot 2025 actief blijven, maar met wat geluk en de nodige aanpassingen denkt de ruimtevaartorganisatie dat de sondes nog enkele jaren langer meekunnen. In 2019 besloot NASA al om een verwarmingselement in de Voyager 2 uit te schakelen zodat de sonde langer operationeel kon blijven. In 2012 deed de ruimtevaartorganisatie hetzelfde bij Voyager 1.

De Voyager 2 werd op 19 augustus 1977 de ruimte ingeschoten en maakt samen met de Voyager 1 deel uit van het Voyager-ruimteprogramma. NASA wou met dat ruimtevaartprogramma de planeten Neptunus en Uranus bestuderen. Elk van de twee ruimtesondes hebben 11 wetenschappelijke instrumenten aan boord die NASA meer informatie moesten geven over de samenstelling van deze hemellichamen. Beide sondes hebben ook een gouden plaat aan boord met daarop informatie over de planeet aarde en de mensheid.