Direct naar artikelinhoud

Verplicht werk bestaat wel degelijk

De ingezonden lezersbrieven van vrijdag 24 februari.

Mensen met een bijstandsuitkering verplicht aan het werk in Druten.Beeld Marcel van den Bergh/de Volkskrant

Brief van de dag: verplicht werk bestaat wel degelijk

'Verplichte arbeid is in moderne rechtsstaat niet mogelijk', betoogt promovendus Stan Meuwese (Opinie & Debat, 23 februari). Was het maar waar! Het is wel degelijk mogelijk en het wordt zelfs stelselmatig toegepast bij een beperkte groep Nederlandse burgers, namelijk de bijstandsgerechtigden. Het staat ook wel bekend als 'de tegenprestatie', of wordt onder andere eufemismen zoals 'werknemersvaardigheden opdoen', 'werkfit maken', 'sociale activering' of grofweg 'wat doen voor de poen' beleidsmatig weggemoffeld. Maar het blijft allemaal hetzelfde: het is verplicht, het is werk en het wordt niet betaald. Gelukkig is de wet 'verdringingstoets' deze week door de Tweede Kamer aangenomen. Die moet voorkomen dat bijstandsgerechtigden werk van reguliere werknemers ontnemen. En dat gemeenten dat niet langer mogen toestaan. De moderne rechtsstaat heeft lange tijd een specifieke groep burgers in de kou laten staan. Hopelijk is het nu afgelopen met die rechtsongelijkheid en hopelijk staat het morele kader van politiek en bestuur weer op één lijn met de verdragsrechtelijke en grondwettelijke afspraken.

Nanne van Pol, Posterholt

Schaamteloos Den Haag

Ik word inmiddels moe van mijn landgenoten die altijd zo gemakkelijk afgeven op 'onbeschaamde politici'. Natuurlijk, soundbites en loze beloftes hier en daar zijn een feit. Maar laten we niet vergeten dat de 'Haagse kliek' dag in dag uit zich de details van vele dossiers eigen maakt, met elkaar probeert de wetgeving te verbeteren, elkaar controleert, continu klaarstaat bij crises, Nederland in Europa en in de wereld vertegenwoordigt en tussendoor ook nog communiceert met pers, achterban en de mensen op straat.

Volgens mij een niet te benijden vak, waar enorm veel toewijding voor nodig is. De stank voor dank was onlangs weer eens extra duidelijk toen in Nieuwsuur woensdag ouderen werden geïnterviewd: bij het doorvragen naar de reden van het onbehagen over politici was het enige antwoord dat 'elk weldenkend mens dat toch kan zien'.

We zijn hard op weg in Nederland een lui en verwend volk te worden, terwijl we het hier relatief zeer goed hebben. (Als we ons verdiepten in andere landen zouden we dat weten).

Jeroen Kruft, Wageningen

We zijn hard op weg in Nederland een lui en verwend volk te worden

Stemvrij

Er gaan geluiden op over een extra vrije dag om te stemmen. In de 44 jaar dat ik mocht stemmen heb ik nooit een verkiezing overgeslagen terwijl ik altijd werkte. Het ís dus mogelijk. Maar de beste dag om te stemmen is misschien wel 5 mei, Bevrijdingsdag. Een dag om de vrijheid te vieren. Geef iedereen een vrije dag en organiseer op die dag de verkiezingen. Verhoogt het bewustzijn én de opkomst. 5 mei vrije verkiezingsdag!

Henry van den Berkmortel, Deurne

Unilever

Heeft de wereld dan helemaal niets geleerd? Waren het niet die winstmaximaliseerders, die graaierige beleggers, die slimme durfkapitalisten, die ons nog maar een paar jaar geleden in een bankencrisis hebben gestort? Nu staan ze alweer klaar om Unilever over te nemen, te saneren, te ontmantelen en met een schuld op te zadelen; allemaal onder het valse mom van 'aandeelhouderswaarde'. En de voorzitter van de Vereniging van Effecten Bezitters is er als eerste bij om fijntjes glimlachend mee te delen dat het toch gaat om de aandeelhouders. Hoezo aandeelhouders? Wees eens trots op je aandeel in een mooi bedrijf dat goed presteert, dat duurzaamheid hoog in het vaandel heeft staan, dat een langetermijnstrategie heeft en dat niet meeholt in de ratrace om winstmaximalisatie. Maar helaas, de pavlovreactie is al daar. Unilever gaat saneren, gooit waarschijnlijk de duurzaamheid overboord en gaat voor de kortetermijn-aandeelhouderswaarde. We zijn toch zeker op aarde om samen te leven en niet om de hele dag winst te maximaliseren...

Jaap Lampe, Haarlem

Winderig weertje

Sinds een jaar of vijftien is elke windvlaag nieuws. Vooral radio is in staat de 24 uur voorafgaand aan en volgend op een storm elk kwartier de wind in het nieuws te brengen. De Volkskrant online deed mee met de eerste melding van windkracht 9. Het kan ook anders: zet elke keer bij die opgeklopte verhalen het staatje van windkracht 1 tot en met 12 beaufort, waarin precies beschreven staat wat je ziet en kan verwachten bij die windsnelheden. Windkracht 9 is niet rampzalig, er valt weleens een boom om maar je kunt daar toch weinig aan doen.

Hugo Arlman, Amsterdam

Een stormachtig begin van de carnaval in Limburg.Beeld anp

Wapperende haren

Toen ik 15 jaar was kreeg ik van mijn ouders een racefiets. De verveling in de lange zomervakanties werd verdreven door regelmatig een rondje Sneekermeer te fietsen. Ik had een azuurblauwe koersbroek gekocht en mijn lange haren wapperden in de wind.

Passerende automobilisten en bestuurders van landbouwvoertuigen claxonneerden. Ik was boos. Sommige voertuigen minderden vaart en bleven een tijdje naast me rijden. Ik voelde me onvrij. Er werden raampjes naar beneden gedraaid. Er werd gefloten en geroepen. Een enkele keer werd er een voorstel gedaan. Ik keek vanuit mijn ooghoeken of er mensen waren op de boerenerven waar ik langsreed, die me zouden horen als ik schreeuwde. Ik was een jong meisje dat in de openbare ruimte deed wat ze leuk vond.

De mannelijke Friese plattelandsbevolking eind jaren zeventig vond dat ik dat niet ongestoord mocht doen. Straatintimidatie is van alle tijden.

Francine van Bentum, Hoorn

Sommige voertuigen minderden vaart en bleven een tijdje naast me rijden