Baudet krijgt het voordeel van de twijfel. Hij heet tenslotte geen Abdelkader Benali of Kauthar Bouchallikht
‘Baudet in verlegenheid gebracht door racistische apps,’ kopte de Volkskrant. Over die formulering heb ik lang nagedacht, die zei een heleboel. Niet over Baudet, maar over de parlementaire media, die aangaande de FvD-voorman telkens opnieuw aan collectieve amnesie blijken te lijden.
In verlegenheid gebracht. Ik zag een minister voor me die op dienstreis een dure zonnebril heeft gedeclareerd (sorry, Wouter Bos). Niet een politicus die voor de zoveelste keer, na talloze eerdere uitspraken en acties, heeft laten zien wie hij is. Een racist. Iemand die gelooft in de natuurlijke superioriteit en voorbestemde dominantie van de witte mens en die mensen van kleur als volwaardig noch als gelijkwaardig beschouwt. Een man bovendien, die zich door niets of niemand in verlegenheid laat brengen en al helemaal niet door een uitspraak van zichzelf.
In de Volkskrantkop klonk desondanks de onschuld door die de Forumleider nog altijd wordt toegedicht. ‘In verlegenheid gebracht’.
Ze willen het maar niet geloven. Afgelopen november doken ze nog gretig op de ordinaire operette binnen FvD, waar racisme en antisemitisme welig tierden, maar na een paar weken ebde hun belangstelling weer weg en bedekten ze alles met de mantel der liefde. Baudet een racist: tja, toch wel heel heftig om te beweren, hij zei zelf toch van niet? Misschien had hij inderdaad echt grapjes gemaakt? Misschien was hij dronken? Iets met het voordeel en de twijfel. Hij heet tenslotte geen Abdelkader Benali of Kauthar Bouchallikht.
In elk geval kan iedereen, pro- of anti-Baudet, het over één ding eens zijn: de ophef van gisteren over die appjes was inderdaad het toonbeeld van gespeelde verontwaardiging. Hier was, behalve de redactie van Elsevier, die kennelijk onder een steen had geleefd en dacht dat dit nog een primeur kon worden genoemd, helemaal niemand geschokt. Ook niet het legertje Haagse journalisten, dat hijgerig om Baudet heen stond en anno 2021 zelf vrolijk onbewust met het n-woord bleef strooien, terwijl het op hoge toon moord en brand schreeuwde.
Ophef suggereert dat er een onthulling is gedaan die haaks staat op wat allang bekend is. Daarvan was hier geen enkele sprake. Baudets fans vonden zijn uitspraken uiteraard geweldig, zijn racisme is voor hen helemaal geen dealbreaker, maar juist de dealmaker.
Laten we bovendien niet vergeten dat wijlen Martin Bril, nota bene iemand die ik zeer bewonderde, ooit in DWDD half lachend zei dat hij er niet aan moest denken dat een van zijn dochters met ‘een grote (n-woord)’ zou thuiskomen. In de studio werd ongemakkelijk gelachen. Daarna ging de show vrolijk door. Ook in het linkse Vara-clubhuis werden zulke dingen achteloos gezegd en zwijgend goedgekeurd.
Ook Baudets nieuwste uitspraken zullen worden vergeten. Geintje. Context. Hetze. Bingo! Over twee weken zit hij gewoon weer bij Op1, waar hij met patjepeeër Van Haga mag meeliften op het anticoronabeleidsentiment. Alles vergeven en vergeten.
Hilversum zit vol goudvissen. Ze schrikken pas weer theatraal wakker als Baudet over zes maanden opnieuw ‘in verlegenheid wordt gebracht.’
Johan Fretz is schrijver en theatermaker. Hij schrijft op woensdag en zaterdag een column voor Het Parool.