"Het is inmiddels zeventien jaar geleden dat hij stierf, maar het gekke is: ik sta met André op en ga met hem naar bed", aldus Hazes.
"Ik heb nog geen dag kunnen rouwen. Hij is nog zo aanwezig in mijn leven. Dat komt ook doordat hij zoveel heeft nagelaten: ik heb te maken met portretrecht, merkenrecht, intellectueel eigendomsrecht, al dat soort zaken. Dat doe ik met liefde, maar het is een behoorlijke klus om dat te managen. Diep in mijn hart had ik die klus liever niet gehad. Ik ben er elke dag mee bezig."
Dat zit ook het opbouwen van een nieuwe relatie in de weg, stelt Hazes. "Voor een nieuwe man is het heel moeilijk als mijn overleden man nog zo met mijn leven verweven is. André is aanwezig in alles wat ik doe."
In haar hoofd wordt André niet ouder en ziet hij er nog uit zoals Rachel hem herinnerde. "Ik zei dat pas tegen Dré, junior dus: André blijft altijd die man met die bakkebaardjes en dat donkere haar. Maar als ik erover nadenk, dan zou hij nu grijs zijn geweest, misschien moeilijk ter been. Waarschijnlijk met last van doofheid, die speelde op het laatst van zijn leven al een grote rol. Ik denk dat hij nu wel een oude man was geweest. Toch wordt André in mijn hoofd niet ouder."