Pieter Omtzigt SLOOPT Haagse kliek in Den Haag (geenstijl.nl)

"... neemt de premier afstand van die doctrine en krijg ik binnen twee dagen volledig antwoord hierop, of zijn we gek geworden?"

Maffia baas Rutte kijkt genoegzaam toe. Bah... Rutte hoort wat mij betreft in de gevangenis.

Mja... in Den Haag zullen ze nu wel alles op alles zetten om Omtzigt kapot te maken.

Voordeel van etnisch profileren is wel, dat de kans op ontdekken van fraude heel erg groot is!!!

Kijk slopen kan ieder boerenlul wel..... Bouw godverdomme maar eens wat op..... en blijf niet oeverloos zeiken, Pietje

OPvallend dat Wilders nu wel "aan de kant van" een stel allochtonen staat.

Pieter Omtzigt beschrijft hier wat al sinds Nujij de drijfveer is achter mijn schrijven en ook , nee juist, op Nieuwskoerier.

1. De Nederlandse Regering, Wetgever neemt zijn zogeheten ruime beoordelingsbevoegdheid zo ruim dat hij op zijn ergste momenten een tiran en meestentijds een blunderende bullebak is geworden.
Dit is het hoofdprobleem: kwalitatief laagwaardige wetgeving, die bovendien slecht wordt ingevoerd, slecht wordt uitgevoerd en onwerkbaar is en blijft.
De complicaties en wantoestanden die daar uit voortkomen, noodzaken vervolgens tot de doofpot als beleid.
2. De Staten-Generaal, vroeger de eigenlijke Wetgever ( de regering behoort de Uitvoerende Macht te zijn) en dan met name de Tweede Kamer kunnen niet tegen de Regering op. Te weinig mankracht en niet gevuld met Volksvertegenwoordigers, maar met regeringsvertegenwoordigers. Het Tweede Kamerlidmaatschap is verworden tot een politiek opstapje, een naar en verplicht corvee voor bestuurlijke carrierejagers. Zulke Leden hebben niets met burgers en alles met hun politieke en ambtelijke superieuren, of met belangenorganisaties, lobbies, NGO's en het middenveld die hen aanzien en netwerkposities beloven.
Van de vermenging van beleid met oneigenlijke belangen komt zo alles terecht; van de wetgevende en controlerende taken van de Kamer niets.
3. De 4e Macht, de ambtenaren op de Ministeries, zijn de feitelijke machthebbers. Ongecontroleerd, van doofpot naar doofpot schuivend. Zij stellen bouwstenennota's op die fungeren als grabbelton, waaruit de bestuurderspartijen de punten bij elkaar grabbelen die passen bij hun positionering op de kiezersmarkt. De captains of bureaucracy krijgen zo altijd wat ze willen, want zij hebben de bouwstenen geselecteerd en geformuleerd. Mislukt het beleid, dan gaan de budgetten ervoor meestal omhoog ( dan gooien we er niet 1 maar 2 miljard tegenaan) ; en helpen zij de Bewindslieden de echecs verborgen te houden door informatie onbereikbaar te maken en te houden. Een opeenstapeling van perverse prikkels
4. De Rechterlijke Macht is onprofessioneel en partijdig: voor de politici, Ministeries en overheidsdiensten, zoals de Fiscus. Burgers kunnen hun recht niet halen. De rechtsstaat wordt meteen uitgezet op het moment dat een of meerdere van voornoemde groepen dat willen. De rechters worden geselecteerd en betaald door de staat. Wie betaalt, bepaalt, want een reorganisatie of bezuiniging op de organisatie van de rechtbanken ligt altijd in de lade van de Minister van Justitie. Voor zover de rechters niet zelf zeer aanhankelijk zijn richting het Bewind.
5. De media zijn van oudsher verbonden aan de oude Zuilen en politieke partijen waar zij uit voortkomen. Zij worden zwaar gesubsidieerd. Zodra een redactie moet kiezen tussen een burger die het slachtoffers wordt van overheidshandelen of het beschermen van de Macht, kiest zij meteen voor het laatste. Journalisten die jarenlang trouw het woord van politici verspreiden, worden beloond met baantjes als woordvoerder bij de overheid (er zijn inmiddels veel meer woordvoerders dan journalisten) , TV-presentator of ook het burgemeesterschap. Wie partij kiest voor een burger, komt niet meer aan de bak.

6. Het middenveld en de zogenaamde NGO's zijn eveneens sterk verweven en verklit met politici, Ministeries en overheidsdiensten. Indien zij moeten kiezen tussen de hand die hen voedt of de burger die vermalen wordt, kiezen zij eveneens zonder nadenken voor de de eerste en voor hun eigen belangen.
Van D66-lijsttrekker Sigrid Kaag krijgt de elite der Nederlandse NGO's tot 2024 900 miljoen euro uit de begroting van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking. Van PvdA-lijsttrekker Ploumen, voorgangster van Kaag , ontvingen zij tussen 2015-2019 875 miljoen.


Alle instellingen in Nederland zijn structureel aanwezig, maar niet functioneel.


Tot slot een woord van zorg omtrent Pieter Omtzigt.
Hij begint groter te worden dan het CDA en dan de Tweede Kamer. Of mogelijk: dan Rutte, de premier.

In 2012 zetten ambtenaren van Financiën , toenmalig Minister van Financien , Jan-Kees de Jager, en het CDA-partijbestuur Omtzigt op een onverkiesbare plaats op de kandidatenlijst voor de 2e Kamer.
Reden: ambtenaren van Financien eisten n i e t gecontroleerd te worden door het Kamerlid.
Ja, top-ambtenaren op Ministeries staan het staatsbestel en de Constitutie niet toe te functioneren. Zo erg is het.
CDA-leden moesten Omtzigt op een verkiesbare plaats terugzetten.

Direct na de totstandkoming van Rutte III in2017 ondernam de VVD samen met de NRC een clandestiene actie tegen Omtzigt. Hij werd zwart gemaakt, omdat hij een Oekraiense handlanger van Poetin geholpen zou hebben de Nederlandse inspanningen in de nasleep van de aanslag op de MH-17 te ondermijnen.
De partijleiding van het CDA werkte ook ditmaal geestdriftig mee. Omtzigt moest fractie-voorzitter Buma volgen , toen deze voor de deur van de fractiekamer de Twent publiekelijk van het dossier afhaalde. Het plaatje moest dat zijn van een publieke vernedering en degradatie. Hij moest toontjes lager te zingen.
De animositeit tussen Rutte en Omtzigt gaat in ieder geval terug tot 2017.

Omtzigt heeft zich voor de aankomende verkiezingen van maart 2021 geallieerd met huidig Minister van Financien Hoekstra. Een non-agressie pact?
Indien Omtzigt bij de verkiezingen in maart veel voorkeursstemmen binnenhaalt, versterkt dat zijn positie mogelijk niet. Ministeries en meer bestuurderspartijen dan de VVD alleen zullen hem ditmaal definitief uit de Kamer willen hebben. De CDA-top zal er op gebrand zijn de zetels te behouden, maar wil Omtzigt ook al jarenlang lozen.
De dag dat het kabinet Rutte IV aantreedt, is een gevaarlijk moment voor het Kamerlid Omtzigt. Rutte kan zich voorlopig geen nieuwe toeslagenaffaire permitteren. Op de Ministeries zullen doofpotten dichter moeten blijven dan ooit in deze eeuw en informatie onbereikbaarder dan ooit.

SLOOPT

Popie Jopie Geenstijl debielentaal.

Wel raar dat Rutte Orban aanvalt, maar zelf ook een racist is en racistische dingen doet.

@Hollander1967

Dank u voor beide links.
In het relaas van Staes herken ik het nodige, hoewel ik meen dat je, wat hij noemt 3D-organisatie, geleidelijk zou moeten bouwen op de oude 2D-versie door 3D-functionaliteiten toe te voegen (en, in geval, 2D niet toe te staan het nieuwe te dwarsbomen).
Voor de werkvloer binnen onze bedrijven hebben we het probleem dat hij schetst echter niet zozeer. Daar werken vakmensen die vaak jarenlang binnen het bedrijf gevormd zijn en degenen die wettelijk pensioengerechtigd worden, mogen doorgaan , met meer vrijheden . Bijv. om jongeren te onderrichten, of juist van hen te leren. Zolang als ze willen. Bij werken op projectbasis voor klanten is dat goed te regelen.
De schaapskooi zit bij de administratie en directie, in zoverre voldaan moet worden aan wet- en regelgeving op velerlei terreinen. De zakelijke en strategische beslissingen zitten weer in de 2D-/#D-zone.

Diplomavrij onderwijs is een prikkelende stelling, maar basisvaardigheden moeten wel aangeleerd worden. En daarom getoetst en gecertificeerd. Anders is er onvoldoende gemeenschappelijke ondergrond voor samenwerking.

Het verhaal van Sharon Gesthuizen uit 2010 is met kennis van zaken geschreven. De insteek is die van de politiek. Het is ambtelijk in de zin van "Wij scheppen de randvoorwaarden". En ik lees wat denkbeelden uit de wereld van case-studies en business-schools. Die roepen bij mij veelal weerstand op.

Manco's bij zowel Staes als Gesthuizen is het gebrek aan aandacht voor risico. Staes zal mij dan ogenblikkelijk tegenwerpen: Man, een schaapskudde als organisatie is je grootste risico.
Dan ben ik het beleefd niet met hem eens. Als familiebedrijf werken wij niet met (bank)leningen. Zelfs in tijden van negatieve rente bouwen we het kapitaal verder uit. Want de organisatie van Staes en de R&D van Gesthuizen vereisen kapitaalreserves, omdat je tegenvallers en mislukkingen moet (kunnen) incasseren.
Echter iedereen, bedrijven, burgers, overheden, steekt zich tegenwoordig in de schulden. Dan verlies je je vermogen te experimenteren. En als je in gebreke blijft , ben je een gevaar voor anderen. Want ook de risico's van buiten komen daar nog eens bovenop. Zoals een pandemie. Of doordat niemand meer weet waar de risico's verstopt zitten (Banken- en Kredietcrisis, 2007-2009). Je wilt je vakmensen wel kunnen blijven behouden.
Kapitaal is voor mij niets anders dan een geldstapel. Een garantie voor continuiteit, want je bent je eigen verzekeraar en die van je werknemers. Moeten ze een beroep doen op sociale verzekeringen dan is het veelal al te laat.