Gastcolumn: Met Kamala Harris als vicepresident gloort hoop voor Amerikaanse vrouwen

In het Amerikaanse volkslied staat een zin die steeds aan het eind van ieder couplet terugkeert. Deze zin verwijst, vrij vertaald, naar ‘het land der vrijen en het huis der dapperen’. Werkelijke vrijheid, laat staan gelijkheid, is echter voor veel Amerikaanse vrouwen in het dagelijkse leven ver te zoeken.

Tegelijkertijd is het feit dat Kamala Harris aanstaande woensdag zal worden beëdigd als vicepresident voor veel Amerikaanse vrouwen een hoopvol teken dat er ooit een moment zal komen waarop een vrouw gekozen wordt tot president van de Verenigde Staten. Zolang in de Amerikaanse cultuur echter discriminatie op basis van sekse en vrouwenhaat worden getolereerd zal het zelfs op het hoogste overheidsniveau een uitdaging zijn om gelijkheid van vrouwen te bevorderen.

Alexandria Ocasio-Cortez

Twee voorbeelden van vooraanstaande Amerikaanse vrouwen onderstrepen dit. In juli 2020 was er het incident tussen Alexandria Ocasio-Cortez, Democraat in het Huis van Afgevaardigden en tevens het jongste vrouwelijke Congreslid ooit, en haar Republikeinse collega Ted Yoho. Die bestempelde Cortez onder meer als ‘walgelijk’ en ‘krankzinnig’ om daar vervolgens ook nog een, op zijn zachtst gezegd, vulgaire en seksistische opmerking aan toe te voegen. Nadat Mike Lillis, verslaggever van The Hill, deze woorden had gehoord en ze naar buiten had gebracht, ontkende Yoho aanvankelijk de bewuste opmerking. Hierop sloeg Ocasio-Cortez tijdens een speech terug door duidelijk te maken dat zij het nooit zal accepteren om op een dergelijke manier door mannen te worden behandeld.

Een tweede incident betreft de nieuwe First Lady, Dr. Jill Biden, die nog voor de inauguratie heeft kunnen ervaren hoe weinig respect er is voor haar prestaties. Dr. Biden heeft zowel een doctoraat alsook twee master-diploma’s en zij heeft aangegeven om door te gaan met lesgeven gedurende haar termijn als First Lady. In een opiniestuk van 11 december in The Wall Street Journal beweerde auteur Joseph Epstein dat Dr. Biden ‘zou moeten nadenken over het schrappen van de titel, die frauduleus en zelfs komisch aanvoelt’. Epstein noemde haar zelfs ‘kiddo’, wat meestal een veelgebruikt koosnaampje is voor kleine kinderen. 

Epstein was verrast door de afschuw waarmee velen reageerden op zijn bewoordingen. Op elegante wijze bediende Dr. Biden zich van repliek door te stellen dat ‘we samen een wereld zullen bouwen waarin prestaties van onze dochters zullen worden gevierd in plaats van gebagatelliseerd.’

Achterhaalde wetten aanpakken

Als het al zo lastig is voor deze twee vooraanstaande vrouwen, dan kan men zich voorstellen hoe het is voor gewone Amerikaanse vrouwen. Dus wat kan de nieuwe regering van Biden-Harris doen om een gelijk speelveld te creëren? Het korte antwoord is: ze kunnen seksistische attitudes niet veranderen, maar ze kunnen wel beginnen met het aanpakken van achterhaalde wetten en voorschriften die van invloed zijn op het leven van miljoenen werkende vrouwen in Amerika.

Een van de opties voor de regering Biden-Harris is daarbij om samen te werken met het Congres om het structurele probleem van inkomensongelijkheid aan te pakken. Amerikaanse vrouwen verdienen gemiddeld 20 procent minder dan mannen. 

Een tweede optie ligt in de federale begroting. Met elke nieuwe presidentiële overgang komt een substantiële herschikking van federale financiering. Op basis van deze herschikking dient ieder federaal agentschap haar budget in bij het Congres. Onder de regering-Trump lag de focus van het Amerikaanse ministerie van Arbeid op het verder opblazen van Trump’s beweringen dat de economie onder zijn bewind de beste ooit was. 

Vrouwenbureau

De juridische afdeling van dit ministerie heeft bijna 139 miljoen dollar gekregen om ‘juridische ondersteuning te bieden die nodig is om de doelen van de president te bereiken.’ Tegelijkertijd kreeg het Vrouwenbureau, de enige afdeling die iets te maken heeft met het belang van de werkende vrouw, slechts 3,5 miljoen dollar toegewezen. Trump maakte zich duidelijk meer zorgen over rechtszaken dan over gelijkheid. Ook dit vormt een punt waar de regering-Biden-Harris snel verandering kan brengen om meer gelijkheid te creëren.

Hoewel er altijd mensen als Yoho en Epstein zullen zijn, met daarbij de ongewenste opmerkingen en het ontbreken van oprechte verontschuldigingen, kan de regering-Biden-Harris er in ieder geval aan bijdragen dat vrouwen op de werkvloer de gelijkheid zullen bereiken die ze verdienen.

_{Jennifer Smits-Kilgus werkte als topambtenaar in de regering-Bush en voerde campagne voor het team Biden-Harris. Ze is in januari gastcolumnist voor de Volkskrant.}