Geen schaatsmarathon of NK veldrijden, wel korfballen: hoe zit dat?

Door Rik Spekenbrink

Het is bijna een nieuwe nationale sport in coronatijd, discussiëren rond de vraag: ‘Waarom mogen zij wel en wij niet?’. En het is ook niet altijd even duidelijk of logisch. Volgende week begint de Korfbal League, toch geen competitie met duurbetaalde profs in een grote mondiale sport. Terwijl de wereldtoppers in het veldrijden morgen geen nationaal kampioenschap mogen rijden. En waar - in ieder geval in theorie - cricket, rugby en softbal weer mogen opstarten, blijven de marathonschaatsers nog steeds aan de kant. Irene Schouten en Erik Jan Kooiman rijden wel in een overdekt Thialf, maar niet in de openlucht van de Vechtse Banen, bijvoorbeeld.

Sportkoepel NOC*NSF begrijpt dat de gemaakte keuzes soms slecht vallen. In een poging uit te leggen hoe de besluiten tot stand zijn gekomen, gaat een woordvoerder eerst terug naar 13 oktober van vorig jaar. ,,In de maatregelen tegen het coronavirus is toen een eerste uitzondering gemaakt voor duizend sporters met een topsportstatus. Zij mochten weer trainen en aan relevante nationale en internationale wedstrijden meedoen. De NK’s schaatsen bijvoorbeeld mochten doorgaan omdat het merendeel van het deelnemersveld uit TeamNL-sporters met een status bestond. NK’s met voor het overgrote deel sporters zonder die status, worden niet toegestaan. Voor die wedstrijden is het risicoprofiel veel te hoog, omdat deelnemers voor het merendeel niet in programma’s zitten met strenge protocollen. Wij kunnen ons daarom voorstellen dat de veiligheidsregio (Gelderland-Zuid, red.) het NK veldrijden niet toestaat.”

Verklaren waarom iets in een periode van een strenge lockdown niet mag, lijkt eenvoudiger dan verdedigen wat wel mag. Want veel van de sporten die vanaf 17 december te horen kregen dat ze weer mochten opstarten en topcompetities konden hervatten, bestaan uit sporters die evenmin veel tijd doorbrengen in strenge protocollen. Korfballers en volleyballers, bijvoorbeeld, hebben doorgaans ook een andere baan.

Hierbij gaat het volgens NOC*NSF om het voorkomen van een achterstand op andere landen, waar doorgaans soepelere regels gelden voor topsport. ,,Competities die van belang zijn in voorbereidingen op EK’s, WK’s en de Olympische en Paralympische Spelen, mogen starten. Opnieuw met een begrenzing, dit keer van vierduizend extra sporters.” Het EK korfbal van later dit jaar is dus de redding voor de Korfbal League, de Olympische Spelen voor tal van andere competities. Ook al zijn er met gemak gaten te schieten in deze uitleg. De beide volleybalteams doen in Tokio bijvoorbeeld helemaal niet mee en de leden van de vrouwenselectie spelen, op één speelster na, niet in de Nederlandse eredivisie.

NOC*NSF geeft overigens aan in Den Haag aan te dringen op het toevoegen van marathonschaatsen aan de sporten met een uitzonderingspositie. ,,Er is daar een aantal schaatsers met een topsportstatus, verkregen bij het langebaanschaatsen. Voor sommigen zijn marathonwedstrijden relevant bij hun voorbereiding op de massastart van de WK afstanden, in februari. Maar we zijn afhankelijk van besluitvorming in Den Haag. Daar wordt vooral gekeken naar het verloop van de cijfers.”