Het pand van het Parijse café Le Petit Cambodge is gekraakt door wereldverbeteraars

‘Hier stopt de gentrificatie’ staat er op een spandoek dat voor de entree is gehangen. De ramen zijn verduisterd, de gevel ondergekalkt. Restaurant Le Petit Cambodge, beroemd geworden omdat het werd getroffen tijdens de aanslagen van 13 november 2015, zou een nieuwe vestiging openen op dit adres in Oost-Parijs. Zodra de horeca is verlost van het covid-regime, op zijn vroegst eind deze maand.

Maar nu het pand als clubhuis wordt gebruikt door een gezelschap van onder anderen klimaatactivisten en ‘dekoloniale’ feministen, is het de vraag of dat lukt. Bij kraken moet je in Frankrijk snel zijn als eigenaar. Als je het niet binnen 48 uur zelf hebt geconstateerd, krijg je de bezetters er niet zo maar uit.

Het actiecollectief meent dat eigenaar Simon Octobre niet moet zeuren. Aan een nieuw restaurant in de wijk is geen enkele behoefte, leggen zij uit in een opmerkelijke verklaring. Ruimte om elkaar te kunnen ontmoeten om samen het ‘moorddadige kapitalisme’ - waar Le Petit Cambodge volgens de auteurs ook een uiting van is - te bestrijden, dàt hebben de buurtbewoners nodig.

Bovendien, zo staat er, heeft Octobre al twee restaurants in hetzelfde stadsdeel, waaronder de vestiging waar in november 2015 vijftien mensen werden vermoord. Kort na dat drama huurde Octobre de omstreden ruimte aan de Place Sainte Marthe, die nu al bijna vijf jaar leeg staat.

Dat het allemaal zo lang duurt, verklaart Octobre uit de nasleep van de aanslag. Voor zijn nieuwe project moest hij op zoek naar architecten en een miljoen euro. En toen kwam de pandemie.

‘Le Petit Cambodge is McDonald’s niet’, betoogde de advocaat van Octobre afgelopen dinsdag tijdens een hoorzitting over de kwestie. ‘Dit is een bedrijf met 38 werknemers dat nu elke maand 4500 euro huur ophoest om deze mensen in staat te stellen om te debatteren en te feesten.’

De verontwaardiging over de gang van zaken is groot, lokale linkse politici werden opgeroepen afstand te nemen van de krakers. De Parijse wethouder van wonen, de communist Ian Brossat, maakt korte metten met de actie. Een bedrijf aanvallen dat slachtoffer was van terreur en worstelt met de gevolgen van corona, is niet erg intelligent stelt hij vast. 

Daar komt bij dat de verhuurder van Le Petit Cambodge geen bank of verzekeringsmaatschappij is maar een woningbouwvereniging. “De opbrengst van de huur van bedrijfspanden financiert mede de woningen die zich daarboven bevinden.”

Ook het anti-gentrificatie argument gaat er bij Brossat niet in. Opwaardering is niet per se slecht, zolang er maar voldoende sociale huurwoningen zijn, stelt hij. En sinds het stadhuis in 2001 in linkse handen kwam, groeide de sociale woningvoorraad van 13 naar 23 procent. “En we gaan hiermee door.”

Lees ook: 

Duurzaam en inclusief wonen in Montreuil

In het Franse Montreuil, waar veel cultureel creatieven een plek hebben gevonden, is ecowonen hip.