Een instapmodel van 257.933 euro

Prestige en duurzaamheid zijn altijd sleutelwoorden geweest in de geschiedenis van Bentley. Wie rondloopt in de fabriek in Crewe, voelt een weldadige rust op zich neerdalen. Want waar bij negen van de tien autofabrieken aan het einde van de lopende band auto’s wegschieten als chocoladerepen, wordt het productieproces van een Bentley nog altijd gemeten in dagen en weken, in plaats van minuten en seconden. Ook verloochent het merk zijn klassieke afkomst niet. Nog altijd verenigt een Bentley de klassieke Britse proporties met een soort tijdloze elegantie en sportiviteit. De auto’s hebben een uiterlijk dat kracht en souplesse uitstraalt.

Dat geldt ook voor de Flying Spur, het huidige topmodel. De naam Flying Spur kennen we sinds 2005, toen de auto werd geïntroduceerd als de verlengde versie van de toenmalige Continental GT. Na de tweede generatie die in 2013 werd onthuld is het nu tijd voor het derde hoofdstuk van de ultieme sedan. Het nieuwste model staat namelijk op een veel moderner – met Porsche gedeeld - platform dat bestaat uit aluminium en composietmaterialen. De auto is weliswaar gebaseerd op de Continental-serie, maar heeft meer een eigen identiteit gekregen dan zijn voorganger en oogt bovendien niet langer als een verlengde coupé. 

De 5,32 meter lange Flying Spur groeide in alle opzichten, waardoor de auto nu een kloeke 2.437 kilogram weegt. Of je de auto mooi vindt of niet, feit is wel dat het nieuwe model veel beter oogt dan de oude Flying Spur, waarvan de cabine te ver naar voren stond. Dat was ook meer een auto om in te worden gereden, niet om in te rijden. Als geheel weet de nieuwe Flying Spur dan ook te overtuigen, want er komt wel wat voorrijden als je in deze auto arriveert. 

De Flying Spur neemt als topmodel de plaats in van de Mulsanne. We reden al eerder met het topmodel, dat is voorzien van een van VW afkomstige 6,0 liter W12-motor met dubbele turbo, dat vanaf € 297.350 te koop is. Dankzij enkele aanpassingen vliegt de Flying Spur daarmee in 3,8 seconden van 0-100 km/u. De topsnelheid bedraagt 333 km/u. Maar nu is er dus ook een ‘instapmodel’. Die is 100 kilo lichter en exact 39.417 euro minder duur. Qua topsnelheid (318 km/u) en acceleratie (4,1 seconden) ontlopen modellen elkaar weinig. Bentley komt naar eigen zeggen met deze uitvoering omdat veel Flying Spur-eigenaren toch vaker zelf willen rijden dan gereden worden.

De mate van comfort is desondanks ook in de V8 overweldigend. Wat te denken van stoelventilatie, stoelverwarming en diverse massagestanden? Of het roterende aanraakscherm van 12,3 inch, Bentley Rotating Display gedoopt, dat ronddraait en naar keuze drie extra analoge metertjes laat zien, of het navigatiescherm en alle andere infotainmentsnufjes. Een derde mogelijkheid is een voortzetting van het houten dashboard, waarbij - in dit exemplaar althans - de nerf van het hout niet naadloos doorloopt. Achterin is een verwijderbare Touch Screen Remote Control te vinden. Deze op een smartphone lijkende afstandsbediening wordt gebruikt om zaken te bedienen als de jaloezieën voor de ruiten achterin, de airco, de massagefuncties en de sfeerverlichting. Ook kunnen via de geïntegreerde wifi-hotspot tot acht telefoons of tablets met het internet worden verbonden.

Klachten zijn er niet, opmerkingen wel. Her en der zien we zaken terug uit de verzamelbak van het VW-concern. Zo maakt de digitale snelheidsmeter gebruik van de Audi-lay-out en het infotainment komt grotendeels overeen met het Porsche-systeem. Het geluidssysteem van de Britse audiofabrikant Naim is daarentegen oorstrelend. Het is loepzuiver en blijft tot enorm hoge volumes vrij van vervorming. Andere dingen die beter kunnen zijn het zicht naar achteren en de afwezigheid van een bolling of geslepen deel onderin de zijspiegels om de dode hoek goed in beeld te brengen.

De achtcilinder doet in weinig opzichten onder voor de W12. Waar je bij sommige concurrenten echt de karakteristieke roffel van de achtcilinder hoort, blijft deze motor altijd kalm, bescheiden en nagenoeg vrij van vibraties. En wanneer je het gaspedaal intrapt, schakelt de auto ook niet drie trappen terug om er vervolgens loeiend vandoor te gaan. Dit komt door de turbo's die al bij lage toerentallen voor een enorme trekkracht van maar liefst 770 Newtonmeter zorgen. Pas wanneer het rode gebied in zicht is voor de toerenteller komt er iets van beginnende agressie los in het vooronder. De bak schakelt exact en direct en dat leidt, zeker in combinatie met het comfortabele onderstel, tot een heerlijke rijervaring.

In de Sportmodus wordt weliswaar alles anders, maar ook dan verandert de inborst van de V8 niet enorm. De auto duwt vast minder door in de bochten dan de W12 dankzij de lichtere motor, maar daarvoor moet je beide varianten onmiddellijk na elkaar rijden, anders voel je het verschil niet. Dat ligt ook aan de vierseizoenenbanden, die niet het beste in de Bentley naar boven halen en die bovendien een maximumsnelheid van ‘slechts’ 220 km/u dicteren, terwijl de topsnelheid 113 km/u hoger ligt. In Nederland mag je meestal 100 km/u en dus heb je hier meer aan het feit dat de V8 onder geringe belasting vier van de acht cilinders uitschakelt. Dat zorgt voor een brandstofbesparing van maximaal 16 procent. 

Doordat de nieuwe vierwielaandrijving niet langer een vaste 60/40-verdeling van het koppel kent, gedraagt de Flying Spur in Sport-modus zich iets meer als een achterwielaangedreven auto. Ook zorgen de optionele vierwielbesturing en het torque vectoring-systeem voor een beter bochtengedrag.  Maar het meest prettige aan de  is zijn prijs. Want in plaats van een prijslijst die begint bij € 297.350 voor de W12-variant, rijd je al een Bentley Flying Spur V8 vanaf 257.933 euro. Je moet je dan wel een beetje inhouden tijdens het aankruisen van de optielijst, anders zit je al snel op het bedrag van de door ons gereden testauto: € 355.902,00.