Naast superessentieel ook superveilig hoor, mijn notenboer

Hé, de notenboer was nog open. Zijn noten een essentieel voedingsmiddel? Ik betwijfel het. Wat ik wel weet is dat ik de notenboer niet graag zie verdwijnen uit mijn buurt. Dus super-essentieel, zou ik zeggen, noten. Ik begon me ineens enorme zorgen om zijn toekomst te maken. Dat kun je soms hebben, hè. Dus ik naar binnen. Naast superessentieel ook superveilig hoor, de notenboer. Dubbel plastic voor de toonbank. ‘Broeder, hoe gaat het? Iedereen nog gezond’, vroeg hij, Mijn vrouw heet ‘zuster’ bij hem. Ik heb het al eens verteld. ’t Is apart, maar uiteindelijk ga je het waarderen. ‘Met ons gaat het nog goed’, antwoordde ik. ‘En met jullie?’ We hebben in de loop der jaren zijn hele familie wel leren kennen, alle ups en downs. ‘Alles goed’, vertelde hij. Zelfs de accountant was niet ontevreden over dit jaar. Ik voelde me plaatsvervangend opgelucht. En alhoewel het notenblik thuis nog vol zat, bestelde ik voor 30 euro ongebrande ongezouten gemengde noten en twee doosjes gedroogde mango. Voor de zekerheid.

Het is lockdown, bijna alles is dicht. Terecht. We moeten thuisblijven, niet shoppen, gewoon doen wat Rutte zegt. Maar laten we wel de lokale middenstand blijven steunen, waar het kan. Lokaal winkelen is ook gewoon leuk. Ik ken iemand die aanbidt z’n groenteboer, want hij brengt de bloemkolen en de spruiten ‘gewoon even’ thuis. De kaasboer noemt zijn naam als-ie binnenkomt. Wordt die man helemaal gelukkig van. Ikzelf doe ook m’n best. Een aantal winkels hier is levensgevaarlijk. Die doen niet aan corona. Maar we hebben bijvoorbeeld een Libanees restaurant, waar ik blijf bestellen, ook al krijg ik geregeld verkeerd eten door een taalprobleem. Hij mag niet verdwijnen. De notenboer idem. De boekhandel ook: niet naar Bol gaan.

Waar wil ik naartoe? De actualiteit natuurlijk. De mannen- en vrouwenmodezaak, de mini-super, de boekhandelaren, het juweliertje, die enorme klappen krijgen. Kaalslag in onze dorpen en steden. Dus is het nu meer dan ooit tijd voor een lofzang op onze kleine winkeliers. Die mag u geven. Ik wil graag uw verhalen. Wat maakt die kleine winkelier in uw buurt bijzonder, lief, aardig, inventief, onmisbaar. Om hoop te voelen, maar misschien ook inspiratie uit te putten. Anekdotes en verhalen dus, over die ene speciale kleine winkelier in uw buurt. En misschien over wat u doet om hem te helpen overleven. 

Stuur uw verhalen naar: frankpoorthuis@dpgmedia.nl