In gesprek met Los Angeles Times zegt Grant dat hij jaren geleden begon als karakteracteur en daarbij gekke stemmetjes gebruikte en mensen imiteerde.
"Dat was waar ik goed in was. Ik had nooit verwacht dat ik een hoofdrol zou kunnen krijgen en al helemaal niet in romantische comedy's. Ik hield niet echt van dat genre, maar toch was dat waar ik belandde. Ik ben niet ondankbaar. Ik hield natuurlijk van het geld en ik ben trots op die films. Maar als iemand me had gevraagd of ik als acteur talent had, dan had ik gezegd: 'Alleen voor het spelen van typetjes.'"
De acteur probeerde die manier van werken te gebruiken in de romantische comedy's. "Ik doe mijn huiswerk en lees me tot in de puntjes in. Op die manier kan ik me compleet inleven in het personage en dat masker helpt me losser te worden en beter te worden als acteur. Ik heb na al die jaren ontdekt dat je als acteur toch vooral los wil zijn van alles."
Grant weet dat veel mensen dachten dat hij altijd ongeveer hetzelfde personage speelde, namelijk een versie van zichzelf. "Dat vind ik altijd wel ingewikkeld. Want de personages die ik speelde in de films van Richard Curtis (zoals Four Weddings and a Funeral en Love Actually, red.) leken ook veel op elkaar. Maar dat komt niet doordat ik mezelf speelde. Ik speelde eerder Richard."