De racistische Omroep Zwart laat zien dat de samenleving steeds meer uiteenvalt. Minderheden trekken zich terug in eigen bastions. De overheid bevordert dit proces door middel van het verzuilde omroepbestel, schrijft Gerry van der List.
EW-redacteur Gerry van der List zit graag en vaak voor de tv. Wekelijks doet hij verslag van zijn kijkervaringen.
Eventjes maakte Gerald Roethof een dappere indruk. De door veel Nederlanders verafschuwde advocaat durfde het aan om na de veroordeling van zijn cliënt Jos Brech aan te schuiven in de talkshow Beau, tegenover zijn scherpste criticus, Peter R. de Vries. Maar het werd een gênante vertoning toen hij ineens reclame begon te maken voor een project van zijn zus. Een gesprek over het drama van het misbruik van Nicky Verstappen greep hij aan om de aandacht te vestigen op EVNS.
EVNS is een samentrekking van evenness (gelijkheid) en wil graag het omroepbestel verrijken met een ‘vrouwelijk en inclusief perspectief’. Mildred Roethof hoopt, dus met de hulp van brutale broer Gerald, vijftigduizend leden te werven om zo op de publieke zenders vrouwen met uiteenlopende achtergronden extra stem te geven.
Het kabinet moet het racisme van Akwasi beoordelen
Gerry van der List schreef eerder over Ongehoord Nederland: om te huilen of te lachen?
EVNS is niet het enige clubje dat wil toetreden tot het publieke bestel. Er staan er nu zelfs al zeventien te trappelen. Waaronder Ongehoord Nederland, geliefd bij onder anderen Thierry Baudet (van – op het moment van schrijven althans – Forum voor Democratie). Voorlopig heeft hij al enorm kunnen genieten van de paranormale gesprekken die een medewerkster van de omroepvereniging digitaal voerde met de geest van Pim Fortuyn. Dat is inderdaad onderscheidende, ongehoorde journalistiek.
Heel wat aandacht heeft ook een initiatief gekregen van Akwasi. De rapper, die landelijke bekendheid verwierf met zijn belofte Zwarte Pieten hoogstpersoonlijk op hun gezicht te trappen, staat aan de basis van Omroep Zwart. De vereiste vijftigduizend leden zijn al binnengehaald; nu moet nog worden afgewacht of het kabinet het zwarte racisme van Akwasi als een (multi)culturele verrijking beschouwt.
Identiteitspolitek is een kenmerk van de verzuiling
Omroep Zwart is een manifestatie van wat tegenwoordig identiteitspolitiek wordt genoemd. Leidraad voor het handelen is daarin (de visie op) de eigen sociale of etnische identiteit. Vaak wordt de indruk gewekt dat dit een modern verschijnsel is, overgewaaid uit de Verenigde Staten. Maar de oer-Nederlandse verzuiling was al gebaseerd op zulke identiteitspolitiek. Minderheden zoals katholieken, protestanten en socialisten leefden in gescheiden werelden en beoordeelden alles (en elkaar) op grond van hun eigen groepsideologie. De staat ondersteunde hen. Als zich een nieuwe minderheid aandiende, zoals het piepkleine groepje humanisten, mocht die ook aanspraak maken op belastinggeld.
Lees dit opiniestuk van Geerten Waling terug: Individu verliest het van identiteitspolitiek
Het omroepbestel is een hardnekkig overblijfsel van deze verzuiling. Ook al hebben KRO, NCRV en VARA nauwelijks meer het profiel waarvoor ze van overheidswege geld en privileges krijgen. Het valt Akwasi niet kwalijk te nemen dat hij wil meeprofiteren. Maar zijn streven onderstreept wel weer eens de absurditeit van het omroepbestel. De samenleving valt steeds meer uiteen; minderheden trekken zich terug in eigen bastions. En de publieke omroep bevordert dit door apartheid te faciliteren.