Dit jaar begon Astrid (61) drie keer aan een nieuwe baan, maar nu moet ze wéér op zoek

,,Als 55-plusser is het nu heel erg lastig om een baan te vinden’’, zegt Astrid Bol. ,,Toch is het mij dit jaar al drie keer gelukt en daar ben ik trots op. Dat zeg ik ook af en toe tegen mezelf om me op te peppen.’’

De Rotterdamse begon in januari van dit jaar aan twee nieuwe banen. Ze werd lid van de gebiedscommissie van het Rotterdamse stadsdeel Prins Alexander. Tegelijkertijd begon ze aan haar baan als receptioniste. ,,Goed te combineren met mijn werk in de gebiedscommissie.’’

Het combineren van beide nieuwe functies begin dit jaar was ‘druk, druk druk’, maar ook leuk en afwisselend, zegt Bol. Totdat in maart corona oprukt. Langzaam verdwijnen al haar taken als receptioniste. ,,De klanten, die ik verwelkomde, bleven weg. Vergaderingen vonden online plaats dus hoefde ik niet meer te zorgen voor koffie en broodjes.’’ Vluchten die ze boekte voor medewerkers werden niet meer gemaakt. ,,Wat overbleef was de telefoon opnemen en de post ontvangen.’’

Na 16 maart, als premier Mark Rutte de ingrijpende maatregelen aankondigt, wordt het werk van Bol verdeeld in een A- en een B-ploeg. Zodat de kans kleiner wordt dat medewerkers elkaar besmetten. ,,Van drie dagen werk, ging ik naar twee.’’ Twee weken later krijgt ze te horen van haar recruiter van het uitzendbureau dat haar baan helemaal stopt. Ze mag gebruik maken van de NOW-regeling. ,,Daardoor werd ik deels doorbetaald en zat ik toch iets lekkerder op de bank.’’

Direct begint Bol met solliciteren. ,,Want als je stil blijft zitten, vind je natuurlijk geen werk.’’ Al vrij snel vindt ze een nieuwe baan en in juni begint ze als assistent sociaal beheerder in een buurthuis. Maar ook daar hakt corona erin. ,,Het restaurant ging dicht, cursussen werden afgelast.’’ Drie maanden later stopt ze. Weer laat ze aan het uitzendbureau en andere contacten weten dat ze op zoek is naar werk. En opnieuw vindt Bol snel een baan. ,,Op 1 september kon ik beginnen bij een bedrijf om boventallige medewerkers te begeleiden naar een nieuwe baan.’’

Die dag wordt ze echter ook aan haar voet geopereerd. ,,Ik heb getwijfeld of ik dat door moest zetten vanwege de nieuwe baan.’’ Door corona was de operatie al meerdere keren uitgesteld en haar nieuwe werkgever stemt ermee in dat ze twee weken later begint. ,,Vlak voor mijn eerste werkdag belde ik met het uitzendbureau of de baan nog doorging, want ik had niets meer gehoord en ik moest een scootmobiel huren om er te komen.’’ Ze krijgt slecht nieuws. ,,Het herplaatsen van medewerkers verliep voorspoedig, ik was niet meer nodig.’’

Het is een flinke tegenvaller voor Bol. ,,Ik had me er heel erg op verheugd. Het werk paste precies bij mij.’’ De Rotterdamse zit nog in de ziektewet vanwege de operatie aan haar voet. Toch zit ze niet stil. ,,Ik heb de afgelopen weken zo’n twintig sollicitaties verstuurd.’’ Ook heeft ze haar netwerk laten weten dat ze weer op zoek is naar een baan. ,,Werk als stagerecruiter of arbeidsbemiddelaar zou ik leuk vinden. Jongeren begeleiden bij het zoeken naar een stage, of mensen van mijn leeftijd helpen bij het opstellen van een cv en het recruiten van een baan.’’

Ook heeft ze gesolliciteerd als bron- en contactonderzoeker bij de GGD. ,,Dat zou perfect bij mij passen. Ik vind contact met mensen leuk. En ik heb er geen moeite mee om goed of juist slecht nieuws te vertellen en te adviseren.’’

De zoektocht heeft echter nog geen baan opgeleverd. Af en toe is dat frustrerend. ,,Vooral als ik afgewezen word voor een functie waar ik helemaal geknipt voor ben.’’ Toch is Bol ook positief. ,,C’est la vie, denk ik dan. Ook in 2010 probeerde ik een baan te zoeken tijdens de economische crisis. ,,Toen is het me ook gelukt. Een baan vinden, gaat alleen niet vanzelf. Dat is gewoon hard werken.’’ 

De Rotterdamse zoekt werk voor 24 tot 32 uur per week, want tegelijkertijd is er natuurlijk ook nog haar functie in de gebiedscommissie. Dat doet ze nog steeds met veel plezier. ,,Al is het jammer dat het contact met de andere commissieleden en de bewoners nu vooral online is. Dan mis je toch dat menselijke contact.’’

De coronacrisis vindt Bol een nare, maar ook interessante periode. ,,Het levert nieuwe inzichten op en mijn overtuiging is dat, als er iets gebeurt, we er maar het beste van moeten maken. Als het ergste is dat we de komende maanden 1,5 meter afstand moeten houden, een mondkap op moeten en vaak onze handen moeten wassen, dan valt daar best mee te leven.’’  

Dit is de elfde aflevering van een serie over mensen die vanwege Covid-19 hun baan verloren. Hier kun je de andere afleveringen teruglezen. Ben je ook ontslagen om die reden en wil je je verhaal delen? Stuur ons een mailtje. 

Bekijk hier onze video’s over het coronavirus: