‘Toen mijn manager zei: ik wil met je praten, wist ik dat het klaar was’

Drie weken nadat Layla van den Berg (27) begon met haar nieuwe baan als medewerker in de luchtvaartlogistiek belandde ze, door corona, op straat. Heel wrang, want ze koos juist voor deze baan omdat ze meer zekerheid zocht. 

Begin dit jaar solliciteerde Layla in de luchtvaartsector. Haar baan bij als medewerker van de klantenservice bij een verzekeringsmaatschappij was onzeker geworden. ,,Het bedrijf werd overgenomen en ik was een uitzendkracht, dus die baan had geen stabiele toekomst’’, zegt ze. In de laatste week van februari begint ze bij een bedrijf op Schiphol dat onderdelen van vliegtuigen over heel Europa transporteert. ,,Ik hielp bij de administratie en het regelen van de juiste documenten voor de douane.’’

Op 15 maart kondigt premier Rutte de intelligente lockdown aan. Twee dagen later wordt ze bij haar leidinggevende geroepen. ,,Hij zei: sorry, ik heb geen werk meer voor je’.’’ En dus zit Layla, drie weken nadat zij begon met een baan die haar meer zekerheid moest bieden, alsnog zonder werk. ,,Dat was wel een beetje ironisch.’’ Layla woont samen met haar vriend in een huurhuis in Haarlem. ,,Haarlem is best prijzig. Bij mijn vorige baan liep ik het risico snel op straat te worden gezet. Daar zat ik niet op te wachten met een duur huurhuis.’’

Als haar contract beëindigd wordt, zit Layla nog in haar proeftijd. ,,Toen mijn manager zei; ‘ik wil met je praten’ wist ik al dat het klaar was.’’ Ze is dan ook niet verbaasd, boos of teleurgesteld. ,,Hier kon niemand echt niets aan doen. Ik had deze baan geregeld voordat corona uitbrak in de EU, niemand wist dat er zo’n pandemie aan zat te komen.’’ Leuk is anders, zegt ze. ,,Maar gelukkig is er een vangnet en heb ik recht op ww.’’

Direct als ze thuiszit, begint Layla bijna fulltime te solliciteren. ,,Het was in april lekker warm. Ik zat met mijn laptop op het balkon brieven te schrijven.’’ Ze speurt naar vacatures op Indeed, zet zoekmeldingen aan op LinkedIn en reageert vrijwel op alles wat haar aanspreekt. In totaal verstuurt ze tweehonderd sollicitaties. Ze overweegt desnoods weer in de supermarkt te gaan werken. ,,Achter de kassa. Dat is misschien niet mijn droombaan, maar ik word niet gelukkig van thuiszitten.’’

Uiteindelijk krijgt ze echter bericht van een recruiter die haar vraagt of ze interesse heeft in de functie van klantenservice medewerker bij een verzekeringsmaatschappij. ,,Ik had een telefonisch sollicitatiegesprek. Het bedrijf sprak mij aan en ik werd aangenomen.’’

Op 1 juni, precies twee maanden en een week na het verlies van haar vorige baan, begint ze met haar nieuwe baan. ,,Ik zit hier helemaal op mijn plek. Het werk is veelzijdig. Ik help mensen met het afsluiten, wijzigen of uitkiezen van een verzekering.’’ En ook belangrijk;:het bedrijf zelf is ‘fris en jong’ zegt ze. ,,Iedereen is wel in voor een dolletje en er staat bijvoorbeeld een pingpongtafel waar hele toernooien worden gespeeld.’’

Maar ook het inwerken gaat door corona anders dan anders. Twee vaste collega’s hielpen haar wegwijs te worden. ,,Dat gebeurde zoveel mogelijk op afstand, maar af en toe moesten ze wel meekijken op mijn scherm om iets uit te leggen. We spraken daarom af om ook buiten het werk heel voorzichtig om te gaan met andere contacten.’’ De collega’s op haar afdeling kent Layla inmiddels. ,,Maar op Teams zie ik soms namen voorbijkomen van collega’s die ik nog nooit ‘live’ gezien heb. Dat is natuurlijk wel apart.’’

Dit is de negende aflevering van een serie over mensen die vanwege Covid-19 hun baan verloren. Hier kun je de andere afleveringen teruglezen. Ben je ook ontslagen om die reden en wil je je verhaal delen? Stuur ons een mailtje.