Hartsvriendin Anne Frank legt eerste steen voor het Holocaust Namenmonument
De eerste herdenkingssteen voor het Nationaal Holocaust Namenmonument wordt woensdag in aanwezigheid van veertien Sjoa-overlevenden gelegd. Op de eerste steen staat de naam van Dina Frankenhuis, die in de Tweede Boerhavestraat woonde en op 4 juni 1943 in Sobibor is vermoord. De officiële handeling wordt verricht door Jacqueline van Maarsen, een jeugdvriendin van Anne Frank.
Dina Frankenhuis uit Amsterdam, die op 20-jarige leeftijd werd vermoord, werkte als kantoorbediende en woonde met haar ouders in de Tweede Boerhaavestraat in Oost. Ook haar ouders werden gedeporteerd en vermoord. Er is volgens initiatiefnemer van het Namenmonument, Jacques Grishaver, voorzitter van het Nederlands Auschwitz Comité, weinig bekend van de vrouw.
Gedichtje
De 91-jarige Van Maarsen zal woensdag om 14.00 uur officiële handeling verrichten. Zij liet in 2016 een gedichtje veilen dat Anne Frank in 1942, enkele maanden voordat de familie Frank onderdook, voor haar zusje schreef. Van Maarsen schonk een aanzienlijk deel van de opbrengst (140.000 euro) aan het Namenmonument.
Jacques Grishaver, initiatiefnemer van het monument, noemt de eerste steenplaatsing een historische en emotionele dag. “Eindelijk is het zover,” zegt Grishaver die in 2006 begon met het plan om een monument te laten maken voor de 102.000 slachtoffers.
De komende zes maanden worden alle 102.000 namen van Holocaustslachtoffers in de stenen gelaserd. Het gehele project moet over een klein jaar gereed zijn. “Het is een zeer complex metselplan dat op de centimeter nauwkeurig is uitgedokterd en waarbij de logische alfabetische volgorde ondergeschikt is.”
Het Namenmonument zal 250 meter lang worden en bestaat uit een aantal stenen muren die zo worden geplaatst dat het een labyrint van gangen vormt.
Juridische strijd
Aan de bouw ging een lange juridische strijd vooraf, omdat omwonenden van de groenstrook tussen de Weesperstraat en de Hoftuin de komst van het monument in hun buurt wilden tegenhouden. Zij vonden de locatie niet geschikt en het ontwerp van de Pools-Joods-Amerikaanse architect Daniel Libeskind te groot. De omwonenden vreesden voor onveilige situaties door het gebrek aan ruimte bij grote aantallen bezoekers.
Uiteindelijk gaf de voorzieningenrechter van de Raad van State eind vorig jaar akkoord voor de bouw van het monument. Op deze plek kunnen nabestaanden hun omgekomen dierbaren, die nooit een graf kregen, herdenken.
Lees ook
Geselecteerd door de redactie
