De globalisering van gayrechten (economist.com)

Wie wil nu worden "getolereerd"?

Deel artikel:

"Philip Larkin had het maar half mis. Seks begon niet in 1963, zoals de dichter grapte; voor een flinke minderheid van de Britten was het vier jaar later - althans wettelijk gezien - toen het parlement de wet die homoseksuele seks verbood, naar de prullenbank verwees. In dit tijdperk van regenboogvlaggen en pride-optochten, is het gemakkelijk om te vergeten hoe weinig lesbiennes en homo's tot voor kort open konden zijn over hun seksualiteit. Iemand die dat wel was, de journalist Peter Wildeblood, was "niet meer trots op mijn toestand dan op een glazen oog of een hazenlip". Twee jaar na de decriminalisering in Engeland en Wales maakten de Stonewall-rellen in New York een term populair: coming out.

Coming out blijft een cruciaal moment van zelfherkenning voor homoseksuele tieners. Dankzij internet vinden ze de middelen en het vertrouwen om dat op meer plaatsen dan ooit te doen, en op jongere leeftijd dan in voorgaande generaties (zie artikel).

Toch zijn er tal van plaatsen waar homo-zijn taboe blijft. Zelfs in liberale landen hebben homoseksuele leden van sommige religieuze en etnische minderheden het moeilijk. Homoseks is nog steeds illegaal in 68 landen en in een dozijn landen geldt er de doodstraf voor. Lesbische, homoseksuele, biseksuele en transgender (lgbt) mensen zijn op veel plaatsen het slachtoffer van buitengerechtelijk geweld, van afranselingen in bars tot groepsverkrachtingen van lesbiennes door mannen die zich voorstellen dat dit, zoals zij het zien, hun zondige oriëntatie geneest. Het zou roekeloos zijn om mensen aan te moedigen naar buiten te komen waar

Maar op alle plaatsen, behalve op de meest repressieve, is men meer open voor LGBT'ers. De International Lesbian, Gay, Bisexual, Trans and Intersex Association, een lobbygroep, heeft leden in 164 landen. Pride-optochten vinden plaats in China, Paraguay en de Faeröereilanden.

Verstedelijking helpt. In grote steden heeft elke groep zijn plaats. Je kunt bingo spelen met dragqueens in Moskou, dansen in homobars in Nairobi (waar homoseks nog steeds illegaal is) en gay hook-up apps gebruiken in Peking (waar tot 1997 homo's werden veroordeeld voor "hooliganisme"). Zelfs op afgelegen plekken helpen smartphones tieners te ontdekken dat ze niet alleen zijn. En die kennis geeft meer van hen de moed om naar buiten te komen. In 1985 had amper een vijfde van de Amerikanen een openlijk homoseksueel familielid, vriend of collega. Nu zegt 87% dat ze iemand kennen die homo of lesbisch is.

LGBT-mensen die uit de kast komen, hebben het extra voordeel dat ze tolerantie verspreiden. Natuurlijk niet altijd. Maar sceptici en bigots veranderen waarschijnlijk van mening als ze beseffen dat iemand die ze kennen homo is. Bekendheid laat zien dat homoseksuelen net zo menselijk - en saai - zijn als heteroseksuelen. Het is gemakkelijk om de denkbeeldige homo's die in een religieus getinte preek worden afgebeeld, te demoniseren; maar veel moeilijker om bang te zijn voor de lesbische actuarissen een huis verderop, of de homovaders die het softbalteam van hun dochter aanmoedigen. Pride-parades, met hun luide praalwagens en overvloedig tentoonstellen van huid, zijn erg leuk. Maar als je leert dat een somber geklede collega homo is, is de kans groter dat je een conservatief voor je wint. Een van de oprichters van Stonewall, een Britse liefdadigheidsinstelling voor homorechten, zei dat de naam aanvankelijk hielp bij het veiligstellen van ontmoetingen met ministers. Voor homo's betekende het een rel; voor de niet-geïnformeerden klonk het als een architectenbureau.

In 2002 zei ongeveer de helft van de Amerikanen dat ze homoseksualiteit tolereerden; nu doet bijna driekwart dat. Uit een onderzoek bleek dat de steun voor het homohuwelijk in 2006-2010 snel toenam onder Amerikanen met een homo of lesbische vriend, maar daalde onder Amerikanen zonder homoseksuele vriend. Zelfs in landen waar een meerderheid vijandig blijft, komt er verandering. Het aandeel Indiërs dat zei dat homo's geaccepteerd zouden moeten worden, is gestegen van 15% in 2013 naar 37% vorig jaar. Hoewel een poging om het homoseksverbod in Kenia ongedaan te maken vorig jaar mislukte, overtuigde de publiciteit die het genereerde meer lokale bewoners om uit de kast te komen. Dat verklaart mede waarom het aandeel Kenianen dat homoseksualiteit tolereert in dezelfde periode bijna verdubbelde, tot 14%. Op de meeste plaatsen zijn de jongeren homovriendelijker dan de ouderen, dus discriminatie zal zeker afnemen naarmate de vooroordelen overlijden."

"Een van de oprichters van Stonewall, een Britse liefdadigheidsinstelling voor homorechten, zei dat de naam aanvankelijk hielp bij het veiligstellen van ontmoetingen met ministers. Voor homo's betekende het een rel; voor de niet-geïnformeerden klonk het als een architectenbureau."

Die is wel hilarisch.

Pff, hier in NLD neemt het steeds meer af door al dat import

@1
Getolereerd worden is voor niemand ideaal.
Maar wanneer je van gediscrimineerd naar getolereerd gaat dan is dat al een flinke winst.
Zeker wanneer in jouw land de wetgeving wordt aangepast waardoor jouw geaardheid niet meer strafbaar is en waardoor geweld tegen mensen met een andere geaardheid bestraft wordt.

"Pride-optochten vinden plaats in China"

Dat had ik niet verwacht eerlijk gezegd. Die repressieve dictatoriale landen zijn meestal ook preuts.

Als we het nou gewoon op mensenrechten houden. Als we het met mensenrechten niet redden, gaan we het ook niet met gayrechten redden.

Het wordt steeds gekker allemaal. Homo's zijn toch gewoon mensen?

@7

Voor jou en mij wel. Maar helaas voor veel mensen nog niet.

@8 Maar daar gaan ook die zgn. gayrechten geen verandering in brengen.

@9

Je moet ergens beginnen. Anders verandert er nooit wat. Er is een grote groep mensen die denken dat de universele rechten voor de mensen alleen voor hen en hun gelijk gestemden geldt.
Rascisme en discriminatie kunnen zo diepgeworteld zitten dat mensen dat niet kunnen relativeren zonder dat ze geprovoceerd worden.

@10 Het maakt niet zoveel uit hoe 'een grote groep mensen' over die rechten denkt. Het gaat erom wat de rechter denkt en besluit.

Al die rechten voor subculturen slaan natuurlijk helemaal nergens. op. Homorechten, gehandicaptenrechten, rechten voor vegetarische lesbiennes, enz. Het gevolg is dat het rechtssysteem steeds zwakker wordt omdat mensen zich steeds meer op allerhande rechten gaan beroepen. Lijkt me voor de lange duur geen goed plan.

@3
Zo staat COC voor Cultuur en Ontspannings Centrum, ook een naam die de club salonfähiger moest maken

@7
aandacht voor mensenrechten is er volop geweest, maar dat is niet genoeg voor homoemancipatie en acceptatie in sommige landen. Het behoeft kennelijk specifieke aandacht.

De massale obsessies met 'seksualiteit', klimaat en 'vluchtelingen' zijn uiteindelijk slechts instrumenten voor verdere en versnelde globalisering.
Na het overbodig worden wordt men, net als 'de arbeiders' bedankt en afgeschreven....

@14

Lekker to the point ook weer Cool. Last van de hitte?

* Verwijderd door de redactie *

de veeleisende perversen willen wel gebruik maken van kinderen van hetero-echtparen en vinden dat volstrekt plausibel; verder verachten de sodomieten (Rutte enz.) ten diepste de hetero-moraal; compleet gedemoraliseerd en dus gesteund door de linkse lgbt-mediakliek. Parasitair gedrag ten gevolge van deviante uitgangspunten