Regering moet nu zorgen dat contactonderzoek kan doorgaan

Bij regering en ambtenarij leeft niet de gedachte dat we in ons land de grootste ramp sinds de Tweede Wereldoorlog meemaken. Er zijn al duizenden doden gevallen. De economie ligt in puin. Het virus is bezig met een nieuwe aanval.

Wekenlang is ons voorgehouden dat contactonderzoek en in quarantaine plaatsen van potentiële patiënten het enige alternatief is voor een tweede lockdown met alle rampzalige gevolgen van dien voor onze welvaart. Nu puntje bij paaltje komt, gooien de GGD’s van Rotterdam en Amsterdam de handdoek in de ring. Ze zullen patiënten vragen voortaan zelf dat contactonderzoek te doen want ze hebben niet genoeg mensen. Jammer maar helaas. Armpjes in de lucht. Ze kunnen geen ijzer met handen breken.

In een noodsituatie als de onze is het juist aan de regering en de openbare diensten om wel ijzer met handen te breken. Het houden van contactonderzoek is een kwestie van telefoneren. Als daar onvoldoende mensen voor zijn, dan huur je ze in. Tienduizenden flexwerkers zijn hun inkomen kwijtgeraakt. Hun namen staan op lijsten bij het UWV en de bijstand. Roep ze op. Geef ze een korte training vragen stellen. Geef ze een redelijk salaris voor zo lang als ze nodig zijn. Garandeer ze dat dit werk geen negatieve gevolgen zal hebben voor de sociale rechten die zij tot nog toe opbouwden. Geen budget? Minister Hugo de Jonge stelt dat beschikbaar. Open einde. Niet over lullen nu. Voor de KLM lagen ook zo miljarden klaar. Wettelijke hinderpalen? Grapperhaus laat zijn ambtenaren een weekend overwerken om met novellen te komen. De Raad van State gaat niet naar bed omdat het advies urgent is.

Je hoeft er geen eens een extra vergadering voor bijeen te roepen. Als ik mij niet vergis was er deze vrijdag toch een extra kabinetsberaad.

Als er problemen zijn met de technische infrastructuur, dan eis je onmiddellijke actie van de KPN en andere telefoonmaatschappijen die nu kunnen tonen wat ze waard zijn. Winston Churchill had rode plakkertjes liggen met daarop “action today”. Soms hechtte hij die aan urgente documenten. Als de verantwoordelijke ‘s avonds niet kon vertellen wat er aan het probleem gedáán was, kon hij zijn loopbaan verder vergeten.

Donderdagavond werden we getrakteerd op twee ministeriële preken waarbij de bewindslieden probeerden de schuld op anderen te schuiven, met name de jongeren in dit land. Met horeca-exploitanten als goede tweede. Doe dan wat, lamzakken. Laat zien dat je zelf de urgentie van de zaak inziet in plaats van dat je anderen de les leest om hun laksheid.

Mobiliséér. Maak de maatschappelijke krachten los in plaats van te zemelen op een katheder. Waarom moet ik toch steeds zo denken aan minister president De Geer, die een week of wat voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog van zijn vermoeienissen ging uitblazen in het Zwarte Woud. Ook hij kwam een paar dagen voor het eind van zijn vakantie terug naar Den Haag.