Wat doe jij eigenlijk?
- Wie: Wesley de Ridder
- Wat: Poppenspeler en dragqueen
- Grootste compliment: "Als het publiek bij een poppenshow jou als acteur niet eens opmerkt, of totaal vergeet."
Bijna een derde van zijn appartement is ingericht als inloopkast; glitterjurken, veren en hoofdtooien van nepbloemen puilen uit de rekken. Aan de muren hangen foto's van zijn optredens als het bekende kinderboekkarakter Kikker, en op de bank ligt een sneeuwwit katje te spinnen. De Ridder geeft hem een aai en wrijft met zijn andere hand over zijn eigen gladgeschoren kaak. Langs zijn haarlijn zit nog een veegje make-up. "Normaal heb ik best een volle baard! Maar gisteren trad ik op bij een dragbingoshow in Julianadorp. Dan scheer ik het eraf."
Het is als poppenspeler belangrijk om jezelf te kunnen wegcijferen.
Adem geven aan het levenloze
Naast parttime dragqueen werkt de Ridder als (stem)acteur en poppenspeler. "Ik deed tijdens mijn opleiding auditie voor een poppenstuk en merkte toen per toeval dat ik er feeling voor had", herinnert de Ridder zich. Ook de regisseurs merkten het talent van de Ridder op. Hij werd gecast en na zijn studie kreeg hij direct een contract bij Theater Terra, een gezelschap dat kinder- en familietheater produceert en waar hij inmiddels naast acteur ook regisseur is.
Wat die feeling voor het poppenspel precies inhoudt? "Je moet adem kunnen geven aan iets dat levenloos is", zegt de Ridder. "Een pop heeft maar een enkele gezichtsuitdrukking. Alle emotie moet je daarom in je stem en de bewegingen van de pop leggen." Om dit zo goed mogelijk te doen, oefent de Ridder niet alleen zijn stem, maar bestudeert hij in het dagelijks leven ook vaak de kleinste details in onze lichaamstaal.
Wesley de Ridder aan het werk als poppenspeler. (Foto: Boy Hazes)
"Daarnaast is het als poppenspeler belangrijk om jezelf te kunnen wegcijferen", zegt hij. "Als acteur ben je gewend om in de spotlights te staan en alle aandacht te krijgen. Als poppenspeler is het grootste compliment dat je kunt krijgen dat je niet eens bent opgemerkt."
Hij herinnert zich een stuk waarin de pop die hij bespeelde eenzaam was. Een kind in het publiek riep toen naar de Ridder, die achter de pop zat, of hij niet even naast de pop kon gaan zitten - om die gezelschap te houden. De Ridder, met een glimlach: "Dat is toch mooi!"
Dragqueen in gaybars en bejaardentehuizen
Zijn dragqueen alter ego, Miss Ashley Knight (een verengelste versie van zijn eigen naam), werd geboren toen theatermaker, choreograaf en danser Frank Sanders in 2014 The Rozettes naar het theater haalde: een show over vier dragqueens.
De show bleek zo populair dat er drie keer een vervolg op kwam. Maar ook buiten het theater werd de Ridder steeds vaker gevraagd om als Ashley op te treden. In gaybars, op bingoavonden en zelfs in bejaardentehuizen - waar de dragqueen lhbti-ouderen een hart onder de riem steekt.
De shows zijn een uitlaatklep voor mijn vrouwelijkheid.
Bewustzijn creëeren met dragshows
"Als Ashley ben ik extreem vrouwelijk, zelfs over the top", zegt de Ridder. "Maar wanneer de hakken uitgaan, ben ik ook gewoon weer Wesley, en man. De shows zijn een uitlaatklep voor mijn vrouwelijkheid."
Maar met zijn shows hoopt hij ook bewustzijn te creëren. Hij verwerkt daarom altijd een boodschap over queer-emancipatie in zijn shows. "Het leukste vind ik eigenlijk om op heterofeestjes te staan", zegt hij. "Daar valt nog het meest te behalen!"