De verdenkingen waren niet mals: S. zou in maart vorig jaar in zijn auto met een snelheid van 140 kilometer per uur - 128 na correctie - over de Langewijk in Froombosch hebben gescheurd, ook over het deel waar de maximum snelheid 30 kilometer bedraagt. Hij deed dat terwijl zijn rijbewijs was geschorst (vanwege eerdere verkeersmisdrijven) en onder invloed van softdrugs.

De bestuurder was een weggelopen onbekende

Tegen de agenten die hem (na veel moeite) aanhielden ontkende hij de bestuurder te zijn geweest. De bestuurder was een weggelopen onbekende. Maandagochtend in de rechtszaal: ,,Het was mijn broer.’’ De officier van justitie deed dat af als een kletsverhaal.

Een maand eerder was S. aangehouden bij Kolham, ook toen zonder geldig rijbewijs en ook toen onder invloed van drugs. Hij negeerde aanvankelijk een stopteken. Toen hij kilometers verderop toch stopte, zagen agenten dat hij en de bijrijder van plaats verwisselden. Hij ontkende dat, maar de bijrijder (,,ik hou niet van liegen’’) niet.

Wettig bewezen, maar de overtuiging ontbreekt

De politierechter had gelezen in het dossier dat er in de auto - na de race van 140 kilometer - twee pizzadozen op de achterbank lagen. Daaruit zou je kunnen opmaken dat S. niet alleen in de auto had gezeten, dat er inderdaad - hoewel verdwenen - een tweede persoon bij was, mogelijk een broer.

De politierechter: ,,Ik vind dat wettig kan worden bewezen dat u de bestuurder was. Maar ik heb wel twijfels, want ik kan niet uitsluiten dat uw verhaal klopt. U krijgt dus het voordeel van de twijfel: vrijspraak.’’

Niet helemaal zonder kleerscheuren

Helemaal ongeschonden komt S. niet uit de strijd. Voor het rijden onder invloed, zonder geldig rijbewijs een maand eerder krijgt hij een taakstraf van 30 uur en een maand voorwaardelijke celstraf. Het (geschorste) rijbewijs wordt voor twaalf maanden ingetrokken, de in beslag genomen auto is hij definitief kwijt. Ook moet S. aan de slag met zijn drugs- en drankgebruik.

Dat de rechter mild is, heeft vooral te maken met een positief rapport van de reclassering. S. wil zijn leven beteren.

Wesley tegen de rechter: ,,Ik wil nuchter bijven.’’
Rechter: ,,U gaat dus aan alles meewerken?’’
Wesley: ,,Heel graag zelfs, ik sta voor alles open.’’