Zomersnoei van de blauweregen: ‘Wees meedogenloos’

Snoeien: waarom moet dat eigenlijk? In de natuur wordt toch ook niet gesnoeid? En daar groeit en bloeit alles naar wens, zonder de takken van bomen en struiken te amputeren. Dat klopt. Met snoeien leg je je wil op aan de plant. Want de tuin is nu eenmaal geen natuur. Snoeien doe je om een boom of struik in een bepaalde vorm te dwingen en om de opbrengst aan vruchten of bloemen te vergroten.

Een plant die veel dwang nodig heeft is de blauweregen, het troetelkind van de stadsbewoner. Laat je die blauweregen onbekommerd langs de gevel groeien, dan krijg je een onontwarbare kluwen. Leuk voor de mussen, maar als de regenpijp en de dakgoot ontwricht raken is de lol er snel af. Snoeien dus, eerst in de winter, maar daarna ook nog eens in juli. Dat heet zomersnoei.

De blauweregen is een klimplant met een enorme groeikracht en heeft nu ranken van 2 à 3 meter lengte gemaakt. Die moeten allemaal worden teruggeknipt, volgens de boeken tot op zes knoppen, maar al dat knoppen tellen is overbodig. Snoei al die ranken voor driekwart terug. Straks, als het blad eraf is, kun je beter zien wat je doet en dan kun je alsnog aan het knoppentellen gaan, als je een perfectionist bent. Wees meedogenloos. Als de blauweregen in de nazomer meer lange ranken heeft gemaakt, kun je ook die weer wegknippen. Op die manier houd je de plant in toom en blijf je baas in eigen tuin. En vind je al dit gesnoei tegennatuurlijk? Jaag de blauweregen dan een hoge boom in. Dan hoef je nooit meer te snoeien. Totdat die hoge boom omwaait.

Minder populair is de Japanse duizendknoop. Die wordt met harde hand bestreden.