OM eist 18 maanden cel voor bestuurder Pinkpop-crash, advocaat wil vrijspraak

Ruim twee jaar na de fatale aanrijding staat Danny S. vandaag voor de rechter in Maastricht. Het OM verdenkt hem van het veroorzaken van een dodelijk verkeersongeval door onvoorzichtig of onoplettend rijden. Ook reed hij door na de crash en meldde zich pas ruim vijf uur later bij de politie.

Hoewel er geen kwade opzet in het spel was, valt de aanrijding S. wel aan te rekenen, zei de officier van justitie. De verdachte lette lange tijd niet goed op, hielp de slachtoffers niet en kon zijn telefoon later niet ontsleutelen. ,,Dat voelt belastend voor de slachtoffers”, zei de officier van justitie die een celstraf eist van 18 maanden, plus vijf jaar ontzegging van de rijbevoegdheid.

Danny S. reed gemiddeld zo’n vijftig kilometer per uur tijdens de aanrijding. De politie concludeert dat de verdachte onder die nachtelijke omstandigheden het groepje wel had moeten zien zitten. ,,Zelfs zonder autoverlichting was het wegdek goed te zien”, citeert de rechter het onderzoek. ,,Als je vijftig kilometer per uur rijdt, kun je nog op tijd uitwijken en stoppen.”

De officier van justitie vindt ook dat S. de groep had moeten zien zitten en dat het ongeval dus te voorkomen was. Er was voldoende licht, ze droegen deels zichtbare kleding, hij kende de verkeerssituatie rond het festival. ,,Hij heeft lange tijd niet opgelet.” En vervolgens liet hij de slachtoffers ‘in hulpeloze toestand’ achter. ,,Hij hoorde de schreeuwen om hulp wel.”

Bij de crash overleed de 35-jarige Heerlenaar Gilles Boux de Casson, drie anderen raakten zwaargewond en moesten meermaals geopereerd worden. Ze revalideren nog steeds. Een van hen, Mathijs, kreeg het woord in de rechtszaal. Hij heeft klachten die duiden op blijvend hersenletsel: ,,Het is lastig, ik vergeet heel veel zomaar. Soms ben ik opeens agressief, dan bots ik met mijn vriendin, mijn ouders. De confrontatie met de littekens vind ik ook moeilijk.”

(Tekst gaat verder na de foto)

Geen drank en drugs
Volgens advocaat Raimon Maessen had S. geen drank of drugs gebruikt, was hij niet afgeleid door zijn telefoon. Dat laatste kan niet geverifieerd worden: hij is de zescijferige code van zijn toestel vergeten, dus deze kan niet nader onderzocht worden. De officier van justitie wil weten hoe het kan dat S. de code vergeet van een telefoon die hij al een jaar heeft, en zijn pincode van de bankpas wel onthoudt. ,,Ik weet het echt niet”, zegt de verdachte.  

De rechter vraagt waarom de verdachte zich niet meteen meldde na de aanrijding. ,,Ik stond op een soort automatische piloot”, antwoordt S. En hoe kan het dat andere weggebruikers de groep eerder die nacht wel zagen zitten op de weg? ,,Die hebben dan geluk gehad”, zegt de verdachte. ,,Ik weet niet waarom ik ze niet gezien heb. Ik denk er nog elke dag aan, telkens als ik in de auto stap.”

Na de klap rijdt S. gewoon door, hij vertrekt met een collega naar Amsterdam, maar is naar eigen zeggen totaal van de kaart. ,,Later kwam het besef en stortte ik helemaal in. Ik had de klap meegekregen, het geschreeuw gehoord, maar toen kwam het besef pas echt.” De collega verklaarde na de aanrijding dat Danny ‘in totale shock’ verkeerde. Hij ‘trilde als een rietje', en zou gezegd hebben: ‘Ik ben over mensen heen gereden, het was pikkedonker, ze zaten op de grond'. 

(Tekst gaat verder na de foto)

Maessen meent dat het feit dat zijn cliënt zich vrijwillig meldde en open kaart speelde mee moet wegen in het oordeel. Hij vraagt om vrijspraak. Volgens de raadsman reed S. ‘aanzienlijk langzamer dan was toegestaan’, omdat hij langs de weg mensen zag lopen. Dat er ook mensen op de weg zaten, zag hij echter niet. Er ontstond een risico op een ongeval toen de festivalgangers er zelf voor kozen op de weg plaats te nemen, klinkt het. De rijbaan was al vrijgegeven voor verkeer en er waren al auto's gepasseerd. 

Volgens Maessen wat het niet de vraag ‘of er een aanrijding zou plaatsvinden’, maar ‘wanneer’. ,,Er was sprake van een levensgevaarlijke verkeerssituatie.” Een getuige zou de slachtoffers voor het ongeval nog hebben gevraagd van de weg te gaan. Daaraan werd geen gehoor gegeven. Een samenspel van beperkt maanlicht, straatverlichting die te wensen overliet en het dragen van donkere kleding zorgde ervoor dat zij niet opvielen, stelt S.’s advocaat.

Uitspraak in de zaak is over twee weken.