Tot de laatste seconde kunnen we horen (standaard.be)

Is dat het signaal wat van de oren naar de hersenen doorgegeven word, maar is het ook zeker dat ze het ook daadwekelijk verwerken en begrijpen?

Dit is al langer bekend, daarom moet je nooit verontrustende dingen zeggen of doen (zoals praten over orgaandonaties of zeggen dat de stekker er uit gaat) bij mensen die aan het sterven zijn,

Doe mij dan maar een paar flinke oorproppen in mijn oren..uit voorzorg!... Hoef dat dan allemaal niet meer te horen!

De tibettanen weten dit al duizenden jaren.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Tibetaans_dodenboek

'Doorgeven naar de hersenen' is wat anders dan 'gewaar worden'....en dat laatste is bij de stervende al tot het nulpunt gedaald.

Ik heb mijn moeder de dood ingepraat..... ze had zoooo veel moeite om ons los te laten en te vertrekken.... Heb een uur tegen haar zitten praten... de rest zat ook om haar bed heen.... aan haar mimiek kon ik zien dat ze mij hoorde... Ga maar.... we redden ons prima...misschien ooit tot ziens.... op een gegeven moment kwam er een glimlach en ze blies haar laatste adem uit..... Ik heb dat toen gedaan.... maar hoef niet een van mijn kinderen die dat gaat doen! Als het zover is.... dan is het goed...dan gebruik ik mijn vleugeltjes en ga vliegen! .. Geen gehuil... graag.... ! Een glas heffen..... en ik kwam , was en ben weer vertrokken.... Hoort bij het leven de dood immers ! Maar voorlopig blijf ik nog wel ff LOL! Fijne week iedereen weer ! Ciao!

@6 zal wel bij het leven en de dood horen maar het is wat anders als het bij je eigen leven en dood aan de orde komt, dan is het andere koek. Blijkt ook wel aan de bijna laatste zin van je dat je voorlopig nog wel even blijft, dus horen bij leven en dood is er even niet bij. Al weet je nooit wanneer, garantie tot aan de voordeur zoals we konden zien bij Lara van Ruijven, op een dergelijke leeftijd hoort de dood even niet bij het leven. trieste zaak.

@6 alhoewel , de wijze van afscheid nemen van je moeder ik wel heftig maar ook zeer waardig vind, mooi dat het zo kon, de meesten krijgen die kans niet.

Mijn vader was volledig bij zinnen.... Totaal verkankerd, je kon bij wijze van spreken je vuist in gaten in zijn lichaam stoppen... Neurologisch volledig op tilt...Je kon m niet meer aanraken ... dan gilde hij het uit.... Hij lag thuis in de woonkamer.... en wij zorgden voor m , met hulp van de thuiszorg...Maar een beetje praten kon ie nog wel.... Hij wilde zooooo graag weg.... maar had een heeel sterk hart... Had wel een morfinepomp.... Met de huisarts overlegd of we die volledig open mochten zetten.... Mijn vader wilde dat en wist dat hij dan vleugels zou gaan krijgen.... We hebben dat gedaan..... en hij lachte toen ie voelde dat er een end kwam aan zijn lijden.... Ik heb er noooooit spijt van gehad.... tja ....

@7 das waar.... Ik hoor nu ook bij de oude garde.... kan morgen wel van de trap vallen etc.... Voor jonge mensen is de dood een gast die je nog lang niet wilt zien..... Dar is zoooo sneu , als je je leven niet hebt kunnen leiden.... hard en meedogenloos.... helaas....Ik bedoelde te zeggen... als je op leeftijd bent..... dan hoort de dood bij je leven! Niet als je jong bent.....

@7 Ga nu maar ff met mijn hond een frisse neus halen en mijn hoofd weer ff leeg maken! Welterusten!

@9 doet me denken aan overlijden van mn opa, wel decennia geleden en ben er niet bij geweest,nog klein ventje. Maar gehoord dat de kinderen de slaapkamer uit moesten van de dokter omdat opa niet kon sterven, volgens hem omdat zijn hart te sterk was en bleef het lijden voortduren. Nadat iedereen vertrokken was kon hij sterven. Dus ook zoiets overkomen bij je vader, zo te lezen wel erg geleden, kan me voorstellen dat je dan wel klaar bent om te sterven en dat als enige uitweg ziet om van het lijden af te komen. Palliatieve sedatie en een beetje euthanasie om iemand in nood mee te helpen, heof je geen spijt van te hebben.

Het zijn vervelende zaken die in eerdere reacties zijn verteld maar we krijgen allemaal met dit soort situaties te maken vroeg of laat.
En het is het enige wat eerlijk is,we gaan allemaal want de dood kan je niet afkopen,nog niet.

@10
De tuinman en de Dood


Een Perzisch edelman

Van morgen ijlt mijn tuinman, wit van schrik,
Mijn woning in; 'Heer, Heer, één ogenblik!

Ginds, in de rooshof, snoeide ik loot na loot,
Toen keek ik achter mij. Daar stond de Dood.

Ik schrok, en haastte mij langs de andere kant,
Maar ik zag nog juist de dreiging van zijn hand.

Meester, uw paard, en laat mij spoorslags gaan,
Voor de avond nog bereik ik Ispahaan!' -

Van middag (lang reeds was hij heengespoed)
Heb ik in 't cederpark de Dood ontmoet.

'Waarom,' zo vraag ik, want hij wacht en zwijgt,
'Hebt gij van morgen vroeg mijn knecht gedreigd?'

Glimlachend antwoordt hij: 'Geen dreiging was 't,
Waarvoor uw tuinman vlood. Ik was verrast,

Toen 'k 's morgens hier nog stil aan 't werk zag staan,
Die 'k 's avonds halen moest in Ispahaan.'

Jean Cocteau

@14 Mooi gedicht ... de Tuinman en de Dood... Ik kende het... En wat @13 zegt.... zooo waar..... al ben je arm of stinkend rijk.... er komt een tijd en dan verlaat je de wereld...Wat er daarna komt.... zou het niet weten.... ben zelf ooit katholiek opgevoed.... met engeltjes en Petrus aan de poort van de hemel.... Nou.... dat heb ik achter mij gelaten.... Ergens hoop ik op nog een andere dimensie.... we kennen er maar een stuk of vier..... misschien zijn er veeeel meer.... Geen idee...... zo niet.... nou ja dan pech gehad..... gaan doen we allemaal immers .... Nu mijn kussen opzoeken !.

@15 morgen verder met overpeinzingen ....nu zzzzzzzzzz sweet dreams

* Verwijderd door de redactie *

@17
Wens je nou iemand dood Kees ?
Wat een sociale vent ben je ook

@18 Ja dat doet hij.

@17 Pardon? Sorry hoor.... gaan we zo om met mensen die iets te melden hebben? Of is jouw mening de enige? Heb je niet gezien en gehoord op deze topic....zeg iets wezenlijks of ga wat anders doen..... Ik zou naar bed.... maar ben er nog ! en zag je reactie.! Vertel wat heb je in deze te melden behalve :Het beste zou zijn dat jij je koekkoek poep bij nieuws koerier neer legt .
En dat je daarna nooit meer wakker wordt. Naar mens ben je.... bah....

@17 Een doodswens ?? heb iets gedaan. Wat ik zelden doe. pas 1 keer hiervoor. namelijk gemeld.

@19
Hij is laatst een keer onder zijn vorige nick van dit forum afgepleurt en dat kwam door mij volgens hem
Ik heb nog nooit iemand gemeld bij de redactie want ik vind dat nogal NSB achtig
Hij begrijpt maar niet dat hij een totale lul is als hij anderen doodwenst en dat de redactie dan ingrijpt
Hij is nogal dom namelijk

Ach... Kees Klapzand... Nog zo'n diarree spuiter.
Next.

@22 Melden vind ik dit geval niet NSB achtig. Doe het zelden. Dit was pas de tweede keer

De eerste keer was toen iemand tegen jou te veel ver ging

Ik heb m ook gemeld maar volgens mij is het team naar bed.... Ik ga ook maar ff en wens iedereen een fijne nacht behalve Kees Klapzand .... !!!!!!Ciao!

@17 kees is weer eens dronken he kees , beetje gemankeerd persoon met decorumverlies, dat krijg je van korsakov. proost kees koekkoek

@25 Truste

* Verwijderd door de redactie *

@24
Ik weet het nog Ron en ik waardeer het ook echt maar ik vind het vooral belangrijk om zulke eikels hun haat te laten spuien zodat iedereen kan zien wat voor sneue sukkels het zijn

@22 Hij maakt mij ook voor alles en nog wat uit, De arme, gefrustreerde ziel.

@30
Ik moet er vooral erg om lachen

@28 Heb maar één account

@31 Terecht.

* Verwijderd door de redactie *

@34 OK Kan gebeuren

De verhalen die hier verteld worden doen me uiteraard denken aan het overlijden van m'n allerliefste vrouw. Ze was pas 40 jaar.
Ons zoontje liep zenuwachtig heen en weer toen de weekendarts haar onderzocht. En ik stelde hem gerust. Het zou wel goed komen. Maar foute diagnose.
En de volgende dag moest ik hem na school vertellen dat z'n moeder overleden was.
Ik ben daarna nog vele vrouwen tegengekomen. Maar het was nooit meer hetzelfde.
(Jan - ik weet het - dat ligt aan mij).

@36 Wat vreselijk. Hoe vertel je zoiets aan je kind ?

En NEE !!! dat laatste lag zeker niet aan jou. integendeel zelf.

@37 Hoe vertel je dat.
Het moet. Er is geen keuze en niemand anders kan het doen.
Het helemaal ineen krimpen van mijn zoontje zal ik nooit vergeten.
Er ging in een ogenblik zoveel verloren, zoveel verdriet.