@8 Dat weet iedereen die het vonnis kent en deze beelden ziet. Deze mannen worden onnodig dood geschoten. ...
@33 Onzin!!!! Maar hij mag zeker eens van leer trekken tegen de politici die hem opzadelen met deze problemen. Ik (dus IK!!!) zou flink w...
Tijd dat dit soort mohammedanen eens goed teruggepakt worden....
Als ze goed zijn opgeleid worden ze wel aangenomen denk ik.Wat is eigenlijk het probleem?...
"De moord op de mannen is een duidelijke schending van dat vonnis."Hoe weet 'The Rights Forum' dat?Of zijn ze met iets anders bezig?...
@5 En vervolgens hoor je er nooit meer wat van. ...
@3 Strijders die geen direct gevaar vormen mag je krijgsgevangen maken maar niet zonder enig proces executeren. Overigens, zie jij een wapendepo...
@8 Zo, hij was dus raak. 🤣Maar nooit een antwoord van je natuurlijk. ...
@30 Oh, dus nu is zijn taak stennis maken zodat andere politici de oplossingen moeten aandragen. Hou toch op....
De realiteit is dat dit in elk land en grote organisatie gebeurt.De VS die druk zet op ASML. Von der Leyen die zich met de Nederlandse verki...
Paar fragmenten uit het artikel:
"SEOUL, Zuid-Korea - Burgemeester Park Won-soon van Seoul sprak woensdag hartstochtelijk op een persconferentie over zijn visie om banen te creëren en klimaatverandering te bestrijden in een postpandemische wereld, als onderdeel van zijn bredere, sociaal bewogen campagne die ook opriep tot het bouwen van een stad die innovatiever en veiliger was voor vrouwen.
Diezelfde dag ging een van zijn secretaresses naar de politie en beschuldigde hem van seksuele intimidatie. Ze beschreef hoe Mr. Park ongewenst fysiek contact maakte en seksueel suggestieve, denigrerende teksten naar haar stuurde op de versleutelde berichtenservice Telegram, meestal 's avonds laat, volgens lokale media.
De volgende dag meldde meneer Park zich ziek. Hij had zijn hele agenda geannuleerd.
Aan zijn bureau in de officiële residentie van twee verdiepingen schreef hij een briefje aan zijn familie, waarin hij hen vroeg zijn lichaam te cremeren en de as rond de graven van zijn ouders in zijn geboortestad te strooien.
"Het spijt me iedereen, en ik dank iedereen die bij me is geweest in mijn leven", schreef hij in het briefje, dat werd vrijgegeven door zijn assistent. "Het spijt me altijd voor mijn familie, aan wie ik alleen maar pijn heb gebracht."
'Dag iedereen,' zei meneer Park.
Uren later werd Mr. Park dood gevonden, vermoedelijk door zelfmoord, op een beboste heuvel in het noorden van Seoul, een onverwacht einde aan een van de meest legendarische politieke levens in Zuid-Korea.
Als burgemeester van Seoul was Mr. Park de op één na machtigste verkozen ambtenaar en werd hij beschouwd als een potentiële opvolger van president Moon Jae-in, wiens ambtsperiode afloopt in 2022. Als burgerrechten- en anticorruptieadvocaat was hij een vroege voorvechter van de rechten van daklozen en gehandicapten. Hij pakte zakenmagnaten en autoritaire regeringen aan. Hij won de eerste seksuele-intimidatiezaak van het land.
(...)
Mr. Park legde zijn motief voor zelfmoord niet uit en het is onmogelijk om precies te weten wat hij dacht. Maar in Zuid-Korea veranderen publieke gevoelens ten aanzien van een prominente figuur die verwikkeld is in een schandaal, vaak van verontwaardiging in sympathie nadat de persoon zelfmoord heeft gepleegd, en laten de aanklagers de zaak meestal rusten.
Nadat president Roh Moo-hyun in 2009 zelfmoord pleegde na beschuldigingen van corruptie, beschouwden veel Zuid-Koreanen hem als slachtoffer van politieke wraak door zijn conservatieve vijanden.
De heer Park werd geconfronteerd met de dreiging van ernstig juridisch onderzoek en politieke tegenslag door de beschuldigingen van seksuele intimidatie, die werden gemeld door lokale media. Net als in andere landen heeft de MeToo-beweging een enorme kracht verworven in Zuid-Korea, waarbij verkozen functionarissen, theaterdirecteuren, universiteitsprofessoren, religieuze leiders en een voormalig coach van het nationale schaatsteam terechtgesteld werden.
Een MeToo-aantijging bedreigde de kern van Mr. Parks politieke identiteit. In zijn burgemeesterskantoor noemde hij zichzelf een 'feminist' en richtte hij de eerste gemeentelijke commissie voor gendergelijkheid van het land op.
'Als je vader troost ik me een klein beetje in het feit dat ik nooit grote zonden heb begaan of dingen heb gedaan waar mensen mij de schuld van zouden geven', schreef hij in zijn testament aan zijn zoon en dochter, dat hij openbaar maakte in een memoires die in 2002.
Mr. Park, een van de zeven kinderen in zijn gezin, groeide op in het landelijke Zuid-Korea tijdens de berooide jaren na de Koreaanse oorlog van 1950-53. Mr. Park herinnerde zich in zijn memoires van 2002 hoe hij een goedkope nachttrein nam met "niets anders dan een kleine bundel boeken" naar een elite middelbare school in Seoul.
Zijn ouders konden alleen collegegeld voor hun zonen betalen. Hij zei dat hij voor altijd dank verschuldigd was aan zijn zussen, die hun scholing opofferden voor zijn opleiding.
Kort nadat hij zich had ingeschreven bij de Seoul National University, de meest prestigieuze van het land, nam Mr. Park deel aan een protest tegen de regering, werd hij vier maanden gevangengezet en werd hij van school gestuurd. Omdat hij door de militaire dictatuur niet meer naar de universiteit kon terugkeren, belandde hij aan de Dankook Universiteit in Seoul als geschiedenisstudent en behaalde later het bar-examen.
Als advocaat won hij tal van historische zaken voor persvrijheid en vrouwenrechten. Nadat hij de eerste seksuele-intimidatiezaak van het land had gewonnen, werd hij in 1998 onderscheiden met de 'vrouwenrechtenprijs' van de meest vooraanstaande vrouwengroepen van het land.
The People’s Solidarity for Participatory Democracy, een maatschappelijke groep die hij hielp oprichten, is een leidende waakhond geworden tegen corrupte banden tussen de regering en grote bedrijven, en heeft onderzoeken en rechtszaken gestart die vaak hebben geleid tot veroordelingen van zakenmagnaten wegens corruptie. De groep was betrokken bij de rechtszaken die leidden tot de veroordeling in 2009 van Lee Kun-hee, voorzitter van Samsung, wegens beschuldigingen van verduistering en belastingontduiking.
In zijn negen jaar als burgemeester van Seoul, Mr. Park, dreef hij een eindeloze reeks beleidsinitiatieven. Hij verlaagde het collegegeld, installeerde een gratis Wi-Fi-verbinding op openbare parkeerterreinen en gemeentelijke parken, en maakte parttime werknemers in door de stad gefinancierde bedrijven in fulltime werknemers.
Hij zette er ook toe aan om de straten van Seoul 's nachts veiliger te maken voor vrouwen door beveiligers in te zetten voor vrouwen die door verlaten steegjes lopen waar misdaden hebben plaatsgevonden. Hij introduceerde ook een smartphone-app voor vrouwen die de politie waarschuwt als ze 's nachts gevaar lopen. Vrouwelijke 'sheriffs' controleren ook openbare toiletten voor vrouwen in Seoul om verborgen seks cams te vinden en te vernietigen.
Zijn leiderschap schitterde in de coronavirusstrijd in Seoul, een stad van 10 miljoen die de uitbraak tot 1.390 gevallen heeft beperkt. Mr. Park was er snel bij om een agressief sociaal distancingbeleid in te voeren, waaronder het verbieden van openluchtbijeenkomsten en het sluiten van nachtclubs."
Of de aanklachten nu waar zijn of niet, het lijkt me wel iemand die beter verdiende dan tot wanhoop gedreven te worden en zelfmoord te plegen.
Discussies worden automatisch na 96 uur gesloten
Het is niet meer mogelijk om nog te reageren bij deze discussie.