Vijf jaar na de aanslag op de redactie van het satirische tijdschrift ‘Charlie Hebdo’ heeft de (eveneens linkse) redacteur scherpe kritiek geuit op de manier waarop linkse intellectuelen met de islam omgaan.
Onze vondst van de week komt uit de gedrukte uitgave van ‘Die Welt’. Daarin staat – met het oog op de vijfde verjaardag van de islamitische aanslag op het satirische tijdschrift – een paginagroot interview met de huidige redacteur van ‘Charlie Hebdo’, Laurent “Riss” Sourisseau (53), schrijft Philosophia Perennis.
Daarin drukt de redacteur zich ook heel duidelijk uit over zijn linkse intellectuele kameraden, die de ideeën van ‘Charlie Hebdo’ hebben verraden en collaborateurs van de islamitische geweldplegers zijn geworden en nog steeds worden.
Links zou de eerste moeten zijn die zich verzet tegen de islamisering
De ‘Welt’ vraagt: “U bent hard voor de Franse intellectuelen, u spreekt over collaborateurs. Wie bedoelt u?”
In principe hebben intellectuelen, vooral in dit soort crisissituaties, betere instrumenten dan wij gewone stervelingen om te begrijpen wat er gebeurt. Ik verwachtte veel van ze. Sommigen hebben een poging gedaan. Anderen hebben in deze periode dezelfde strategie gevolgd als tijdens de Tweede Wereldoorlog, en hebben hun kop in het zand begraven. Ze vermijden om te praten over islamisme, radicalisering en religie in het algemeen. Door hun voorzichtigheid en vermijdingsstrategie kunnen bepaalde intellectuelen vrij objectief worden omschreven als collaborateurs. Zelfs als ze zelf niet aan deze totalitaire ideologie vasthouden, versterken ze het ideologische proces. Zij dragen bij aan de verspreiding van een intolerante ideologie, hoewel zij de eersten zouden moeten zijn die zich daartegen verzetten. Linkse intellectuelen houden er niet van om over religie te praten, en zeker niet over de islam. Het is net als in de jaren 50 toen linkse intellectuelen blind waren voor het stalinisme.
“Er is een ideologische onderdrukking aan de gang”
De ‘Welt’ gaat verder: “Is er ondertussen niet iets veranderd, zijn de tongen niet losser geworden?”
Zeker, maar de situatie is complex omdat populisten in heel Europa misbruik maken van de situatie en ervoor zorgen dat mensen de islam en het islamisme met elkaar verwarren. Er is een ideologische onderdrukking aan de gang: in Frankrijk koppelt een bepaalde linkse partij de islam aan de immigratie. Maar er zijn parallelle samenlevingen. Wie dat niet wil zien, maakt zich strafbaar. Dat van de tafel vegen omdat je niet verdacht wilt worden van islamofobie is niet de oplossing. Voor veel linkse intellectuelen betekent kritiek op aspecten van de islam dat ze racistisch of islamofoob zijn. Dit kan zo niet doorgaan. Er mogen geen rechtse grijze gebieden bestaan in de vrijheid van meningsuiting, en de dingen moeten bij hun naam worden genoemd.
Gisteren hebben we [Philosophia Perennis] met twee voorbeelden laten zien hoezeer de berekeningen van de islamitische moordenaars ook in het geval van ‘Charlie Hebdo’ (hier te lezen) zijn uitgewerkt.
