Waarom de beurs zich gewoon niks aantrekt van de realiteit (nytimes.com)

Paar fragmenten:

"Het land wankelt op een constitutionele afgrond en wordt geconfronteerd met catastrofale werkloosheid, ernstige handelsspanningen en een diepe recessie. En niemand hoeft eraan te worden herinnerd dat de wereld is getroffen door een coronaviruspandemie die al meer dan 380.000 mensen heeft gedood, waarvan meer dan 106.000 in de Verenigde Staten.

Toch is er een opvallende uitzondering op al deze somberheid: de aandelenmarkt. Het was absoluut fantastisch! Door sommige maatregelen is de Amerikaanse markt zelfs nog nooit zo goed geweest.

Neem deze opmerkelijke statistieken van Bespoke Investment Group. Tot en met 3 juni - de 50 handelsdagen sinds het coronavirusdieptepunt op 23 maart - nam de S&P 500 index toe met 39,3 procent. Dat was de beste prestatie in een interval van 50 dagen sinds vergelijkbare records begonnen in 1952.

De Nasdaq 100-index presteert net zo goed als in 1999, toen de dotcom-boom nieuw en spannend was - en snel zou crashen. Een belangrijk symbool van irrationele uitbundigheid uit die tijd, de QQQ - nu formeler, het Invesco QQQ exchange-traded fund - volgt die index, die heeft gediend als een proxy voor technologieaandelen. In de afgelopen weken heeft het opnieuw de zwaartekracht getrotseerd en handelde het op 4 juni op een nieuw hoogtepunt.

Op dit moment draait het allemaal om het geld. En de directe vragen waarmee handelaren worden geconfronteerd, zijn of de huidige prijzen onhoudbaar hoog zijn en, ongeacht jouw antwoord op die vraag, of ze binnenkort waarschijnlijk nog hoger zullen worden.

Ongemak over het huidige prijsniveau is wijdverbreid. Maar dat geldt ook voor de veronderstelling dat het op korte termijn onverstandig zou zijn om bij het speculeren uit te gaan van neerwaartse koersen terwijl de Federal Reserve de markt versterkt.

Bedenk dat van 19 februari tot 23 maart, toen de pandemie in intensiteit toenam, de S&P 500 met maar liefst 34 procent daalde. Wat de beweging omdraaide, waren de verklaringen van de Fed dat ze alles zou doen wat nodig was om de financiële markten te stabiliseren.

De consensusvoorspelling voor het lopende kwartaal gaat ​​volgens Bloomberg uit van een ​​daling van het bruto binnenlands product met meer dan 30 procent, gevolgd door een groei van 15 procent in het derde kwartaal. Als die volgorde bijna correct is, zal de economie in de herfst in een ellendige toestand verkeren, maar is de recessie voorbij.

Die vooruitzichten helpen handelaren om een ​​positieve draai te geven aan de economische gegevens die binnenstromen. De Amerikaanse economie heeft in mei 2,5 miljoen banen erbij gekregen ten opzichte van april, meldde de regering vrijdagochtend, een grote verbetering ten opzichte van de 20,5 miljoen die in april verloren zijn gegaan. Waarom zou je niet de positieve ontwikkelingen en hogere aandelen benadrukken?

Om te beginnen zijn de feiten niet allemaal positief. Op dit moment zijn tientallen miljoenen Amerikanen nog steeds werkloos en het werkloosheidscijfer in mei was 13,3 procent, hoger dan in enige eerdere naoorlogse recessie, ook al is het beter dan het percentage van 14,7 procent van april. Een andere reden voor scepsis is dat de aandelenkoersen al behoorlijk hoog zijn, gebaseerd op standaardstatistieken zoals koers-winstverhoudingen.

'Als de economie echt herstelt', zei hij, 'zullen de aandelenkoersen waarschijnlijk nog wel verder stijgen.'

Maar dat is een groot 'als'.

David Rosenberg, die een marktonderzoeksbureau in Toronto runt, stelt nadrukkelijk dat, ongeacht de korte-termijnbewegingen van de markt, grote dalingen en een uitgebreide economische uitdaging liggen in het verschiet. Hij vergeleek de huidige opleving met de opleving die begon in november 1929 en duurde tot april 1930. De markt steeg in die periode met bijna 50 procent, zei hij, maar niemand herinnert het zich. Wat we ons herinneren is de grote depressie.

Maar wie wil dat horen? Niet de beurs. Het negeert veel en anticipeert op een betere toekomst."