15 mei. Als schapenboer Jos Verhulst 's ochtends wakker wordt, schrikt hij zich een ongeluk. Meerdere van zijn schapen liggen dood op één van zijn stukken land in Hedikhuizen. De dieren zijn doodgebeten. Direct is hij ervan overtuigd: dit is het werk van een wolf.

Een dag later is het opnieuw raak: dit keer begint boer Jos zijn dag met twintig opengereten schapen. En weer een paar dagen later treft hij opnieuw een bloedbad aan.

De provincie Brabant biedt boeren wolfwerende netten aan, die ze gratis kunnen gebruiken. Op de netten staat stroom en dat moet de wolf van de schapen afhouden. Boer Jos ziet dat niet zitten: "Dit is misschien leuk voor een hobbyboer met acht schapen, maar ik heb honderd kilometer afrastering nodig."

Ondertussen zit de wolf niet stil. Zaterdagnacht verslindt hij drie schapen in Vlijmen. Een bewakingscamera registreert zijn rooftocht. Wolvenexpert Leo Linnartz bekeek de beelden. "En we hebben inmiddels meer beelden gezien. Dit lijkt een wolf, ook de manier waarop hij de schapen pakt, met een keelbeet of nekbeet. Honden hebben niet zo'n krachtige beet. Er zijn wel wolfhonden die heel veel op wolven lijken, maar deze beelden laten voor 95 procent zeker een wolf zien."

Een drama
Linnartz, aangesloten bij samenwerkingsverband Wolven in Nederland, vertelt dat volwassen wolven eigenlijk helemaal geen interesse hebben in schapen: "Ze houden van edelherten, damherten, zwijnen en hazen. Van wild dus. Dat is 95 procent van zijn dieet."

Anders ligt dat bij jonge wolven. Als ze op zoek zijn naar een eigen territorium en dat van hun moeder definitief verlaten, maken ze lange zwerftochten: "Dan pakken ze weleens een schaap, omdat het een makkelijke prooi is." Vaak zijn ze op doorreis, maar soms blijven ze weleens een tijdje ergens hangen. "En dan kan het een drama worden, zoals nu in de gemeente Vlijmen."

Hij drukt schapenhouders op het hart maatregelen te treffen. En dat is volgens hem niet moeilijk. "Haal je schapen 's nachts naar een klein deel van je land en zet daar een raster omheen, met flinke spanning erop."

Geen 'snacks'
Saskia Duives-Cahuzak woont in Vlijmen en is voorzitter van de vakgroep schapenhouderij van de Land- en Tuinbouw Organisatie (LTO). Ze vertelt dat ze ruzie heeft gemaakt met Wolven in Nederland, dat streeft naar conflictarm samenleven met de wolf. "Die zeggen: we moeten afwachten tot hij vertrekt. Dit waren toch weer schapen die niet beschermd waren, zeggen ze dan. Maar je kunt niet overal flexnetten en schrikkeldraad neerzetten en dat dan mee verplaatsen als de dieren naar een ander veld moeten." Iets dat volgens Linnartz in Duitsland wél gebruikelijk is.

De provincie deed zaterdag een schriftelijk statement uit. Gedeputeerde Elies Lemkes-Straver daarin: “Belangrijkste is om te zorgen dat de wolf minder kans krijgt vee aan te vallen. Daarom zetten wij in op maatregelen om de wolf te weren, zoals wolfwerende netten. Daarnaast wordt gewerkt aan de ondersteuning van preventieve maatregelen."

Leo Linnartz zegt van geen ruzie met LTO te weten en benadrukt dat de camerabeelden van de wolf die een schaap grijpt, ook hem pijn doen. "Daarom roepen wij al jaren dat boeren hun dieren moeten beschermen. Schapenhouders hebben steeds gedacht: het zal onze tijd wel duren. Ze houden vast aan: wij waren hier eerst. Maar schapen blijven aanbieden als snacks, is niet verstandig."