Chronisch ziek en geldzorgen: 'Ik ben in een maand door mijn eigen risico heen' (rtlnieuws.nl)

Als je ziek bent dan heb je dubbel pech, je bent ziek en je bent heel veel extra geld kwijt. Ik heb een auto-immuunziekte en gebruik veel medicatie, waaronder medicatie tegen afstoting en prednison en kan niet zonder deze medicatie en ben ook altijd binnen een maand door het eigen risico heen. Medicatie die je weer moet gebruiken tegen de bijwerkingen van de medicatie worden vaak niet of gedeeltelijk vergoed en dat moet je dan dus nog betalen bovenop het eigen risico. Toch ben ik erg blij dat ik in Nederland woon, omdat ik een zeldzame ziekte heb en daar hier een goede behandeling voor die ziekte is en dat is in veel andere landen niet het geval.

Ieder jaar, na 2 maanden al opgebruikt dus we weten op wie we wel en wie niet moeten stemmen om meer rechtvaardigheid te krijgen.
Chronisch ziek zijn is geen vrije keuze.

Ik ben niet chronisch ziek, maar ik betaal me wel scheel omdat ik de pech heb ziek te zijn en de totale behandeling een aantal jaren in beslag neemt. Nu kan ik het gelukkig nog ophoesten, maar ik moet er niet aan denken om in de situatie te zitten dat ik het niet meer zou kunnen betalen.

Wat doen mensen in zo'n situatie eigenlijk?

@3 Hoe andere mensen dat opvangen weet ik niet. Ik ben helaas volledig arbeidsongeschikt en mijn man heeft een volledige baan en bij ons is het zo dat een substantieel deel van ons inkomen op gaat aan de ziekte die ik heb. We hebben elke maand erg veel moeite om rond te komen en kunnen niet op vakantie of uit eten of dat soort dingen, maar er zijn mensen die het nog veeloeilijker hebben. Mijn man heeft een modaal inkomen en we vallen dus net buiten de zorgtoeslag en voor heel veel andere toeslagen komen we dus ook net niet in aanmerking. Gelukkig springen mijn ouders vaak financieel bij, maar ik voel me vaak erg vervelend over die financiële afhankelijkheid. Door de ziekte die ikbhen en de medicatie die ik moet gebruiken heb ik bijvoorbeeld ook erg veel problemen met mijn gebit en huid en die kosten zijn ook enorm hoog en worden vaak niet vergoed.

@4 Dit soort dingen lezende vraag ik me soms echt af in wat voor een land we leven? En dan bent u nog niet eens het 'ergste' voorbeeld. (Excuses als ik dit een beetje ongelukkig verwoord).

Wat ik me afvraag; Wat nou als je het simpelweg niet meer kan betalen? Moet je dan de rest van je leven krom liggen om de schulden af te betalen?

Ik zou na mijn diensttijd flink gaan reizen, ook goed voor gespaard. Dat geld gaat nu op aan mijn ziekte. Maar als de kosten blijven stijgen en dit nog een jaar gaat duren dan heb ik het geld niet meer om alles te bekostigen. Moet ik dan maar dood gaan? Ik zou me toch moeten focussen op het verslaan van de ziekte, maar dat gaat zo erg lastig.

In ieder geval wens ik u veel sterkte toe en hoop ik dat uw situatie spoedig zal verbeteren! Zowel financieel als lichamelijk.

@5

Maar wat moet u dan zelf betalen boven dat eigen risico, waar ook ik elk jaar in januari doorheen ben?

@5 Soms heb ik ook het gevoel dat je in deze maatschappij niet zeker mag zijn, alsof je er als mens voor kiest om een ziekte te krijgen. Als ik geen gezin en familie en vrienden zou hebben dan zou ik me best voor kunnen stellen dat ik dan niet verder zou willen leven. In mijn geval is er helaas weinig hoop op verbetering van de ziekte, maar ik probeer er het beste van te maken en heb gelukkig veel lieve mensen om me heen en kan ook erg genieten van onze huisdieren en de natuur en dat soort dingen. Ik hoop dat er voor u wel een kans op herstel is en dat u nog een mooi en actief leven tegemoet zult gaan.

@6 Ik onderga chemokuren leukemie, waarvoor ik buiten het eigen risico eigenlijk niets hoef te betalen. Echter, door de chemokuren en allerlei medicijnen/antibiotica die ik moet slikken heb ik bijvoorbeeld problemen met mijn gebit. Als ik naar de tandarts moet omdat ik verga van de kiespijn dan moet ik dat bezoek uit eigen zak betalen.

Daar komt bij dat door mijn langdurige ziekte ik stukken meer geld kwijt ben aan de verzekering als dat wanneer ik niet ziek zou zijn. Voor mij is dit compleet onlogisch want waarom heb ik al die jaren ervoor premie betaald?

@2

Ik laat mijn stem niet bepalen door het hebben van een chronische ziekte. Ik ga voor de partij waarin ik het meeste heil zie voor een economisch gezonder Nederland, met de normen en waarden die ik aanhang.

Tenslotte hebben we ook te maken met het Nederland voor onze kinderen, en dan doe ik het liever met een paar tientjes minder dan hen met een nog hogere staatsschuld opzadelen.

@8

Dat gebit herken ik. Ik heb zo weinig kracht meer in m'n armen dat poetsen nogal problematisch is (en door de medicatie maak ik weinig speeksel aan, dus dat werkt ook niet mee), maar het zelf betalen is nog steeds voordeliger dan verzekeren in mijn geval.

Sterkte!

@10 Maar, dat het in uw geval voordeliger is om het zelf te betalen dan verzekeren is toch te gek voor woorden?

Als je iets mankeert dan moet je naar de dokter gaan zonder dat je je zorgen hoeft te maken over het financiële plaatje. In mijn geval (sorry voor het egoïsme) kan ik er helemaal met de pet niet bij. Complicatie van de chemokuren e.d. zijn meeverzekerd, behalve dan je gebit. Nu is het bij mij (gelukkig) niet echt mijn gebit, meer de zenuwen die helemaal lijp worden van de (ik denk) chemicaliën. Zegt de tandarts ook doodleuk wat ik bij haar in de stoel doe als ik al zware pijnstillers heb...

Ik heb de utopische gedachte dat gezondheidszorg ten alle tijden voor iedereen gratis beschikbaar moet zijn (iedereen betaald premie), net zoals educatie. Nu krijgen mensen niet de gezondheidszorg die ze nodig hebben simpelweg omdat ze het niet kunnen betalen. En dan is Nederland een van de top 10 rijkste landen in de wereld hoor ik ze in Den Haag altijd stoer zeggen, en we kennen geen armoede... Daar gaan m'n handen van jeuken!

Wij zijn er ook gouw door heen en met een inkomen op de armoegrens is het moeilijk rondkomen.

Ik ben ook chronisch ziek all 23 jaar en ben ook de eerst maand van het nieuwe jaar mijn eigen risico ( en boete tegen over gezonde mensen) kwijt.Ik zelf ben singel zonder kindern met en bruto jaar inkomen van 13000 euro wat onderdeel is van en WAO plus loon bij en werkgever met en netto van 1050 per maand.Als ik paar euro meer verdien woord ik door Rutte van VVD PvdA D66 en CDA op mijn WAO gekort en sol financieel neut meer op en nettoloon komen van 1300 netto per maand om rond te komen. en denk da ik beter kan stoppen met werken.

Ook chronisch ziek en maak me heel kwaad dat ik, en jullie, net zoveel eigen risico en premie moet betalen als iemand die een ton of meer verdiend. Door alleen al de medicijnen gebruik je altijd je gehele eigen risico.

Aanvulling op @9 voor de minners

Chronisch ziekzijn kost de maatschappij al een sloot met geld. Ikzelf kost al een middeninkomen netto aan medicatie en dagelijkse hulpmiddelen, plus specialistische diagnostiek (dus geen thuiszorg of dingen als rollator en rolstoel, want die betaal ik zelf privé).

Iets bijdragen aan de maatschappij zit er niet meer in, want mijn aandoening is progressief invaliderend. Diezelfde maatschappij zorgt er wel voor dat ik elke maand genoeg krijg om van te leven.

Hoever wilt u werkenden nog belasten? Niemand kan er iets aan doen dat ik MS heb, ook de werkenden niet. En meer geld in mijn portemonnee draag niets positiefs bij aan wat dan ook. Mijn pijn wordt niet minder en mijn leven wordt niet leuker met een paar tientjes per jaar meer.

Investeer dan, zoals ook nu al gebeurt overigens, in wetenschappelijk onderzoek. Dáár hebben wij misschien, en degenen die na ons komen gegarandeerd, meer aan.

Tia...het is natuurlijk veel fijner als anderen voor je betalen....

Ik ben gelukkig gezond (afkloppen)maar vind ook dat als je ziek wordt of bent dat je dan niet hoeft na te denken over de kosten.Het stelsel us oneerlijk. 385 euro is veel geld war sommige mensen niet kunnen missen.

@16 Wat is dat nu weer voor kul-opmerking?
Het is gewoon niet fair dat de minima hetzelfde bedrag op moeten hoesten als ik noem maar wat , iemand met een inkomen van meer dan 50.000 euro of vind jij van wel?