Ga naar de inhoud

Dreiging VS naar Venezuela neemt toe

De Verenigde Staten zijn een zoveelste en nieuw offensief begonnen tegen het Venezuela van President Maduro. Wordt dit het echte finale offensief? Er zijn goede argumenten om het te vrezen.

5 min leestijd

(Door Francine Mestrum, oorspronkelijk verschenen bij Uitpers foto van Maduro Jeso Carneiro, CC2.0/Flickr)

Ten eerste is er de coronacrisis. Zowat alle nieuwsuitzendingen van de grote media gaan uitsluitend over het verloop van de gezondheidscrisis, aandacht voor ander, buitenlands nieuws is er nauwelijks. En President Maduro zou gelijk kunnen hebben wanneer hij stelt dat het voor President Trump zelf aan erg aanlokkelijke afleiding is: het gaat namelijk helemaal niet goed met de manier waarop het aantal zieken en sterfgevallen in de V.S. aan het stijgen is. Miljoenen mensen verliezen bovendien hun baan en hun ziekteverzekering. En tenslotte is het een verkiezingsjaar. Het zou Trump een geweldige boost geven mocht hij ook kunnen pronken met een ‘regime change’ in Venezuela. Bovendien, mocht Maduro worden afgezet, een wereld in lockdown kan niet eens protesteren!

Van dag op dag

Het jongste offensief begon op 31 maart. Terwijl de V.N. en de Europese Unie een versoepeling vragen van de sancties om het coronavirus beter te kunnen bestrijden, pakt Washington uit met een klacht tegen vijftien hoogwaardigheidsbekleders in Venezuela. Daarbij uiteraard op nummer één Nicolas Maduro, daarnaast de voorzitter van het Hooggerechtshof Maikel Moreno, de voorzitter van de Constituerende Nationale Assemblee, Diosdado Cabello, de minister van Defensie Vladimiro Padrino Lopez en de minister van Binnenlandse Zaken Nestor Reverol. Zij worden ervan beschuldigd om samen met leden van de ex-FARC in Colombia grote hoeveelheden cocaïne naar de V.S. te hebben gebracht, zowat 250 Ton per jaar! De V.S. zetten 15 miljoen US$ op het hoofd van Nicolas Maduro en 10 miljoen US$ op dat van de anderen.
Deze beschuldiging lijkt nergens op en houdt geen steek. De ex-directeur van het VN-programma voor drugsbestrijding, Pino Arlacchi, noemt het ‘politieke bagger’. In geen enkel officieel rapport, zo zegt hij, al veertig jaar lang, wordt ergens Venezuela vernoemd als mogelijk verantwoordelijke voor drugshandel. Als de V.S. de strijd tegen drugshandel echt willen voeren, dan moeten ze Colombia aanpakken. In 2018 zou er nauwelijks 210 ton cocaïne uit Venezuela zijn gekomen, en terwijl er 2370 Ton uit Colombia en 1400 Ton uit Guatemala zijn gekomen (zie P.S.)!
Wat er eerder is gebeurd is dat op 23 maart een vracht aanvalswapens in beslag zijn genomen in Colombië. Cliver Alcalá, ex majoor-generaal van het Bolivariaanse leger, was betrokken bij plannen om op 30 april een poging tot staatsgreep te plegen in Caracas. Op 27 maart werd hij aangehouden en/of geeft zich over aan het Amerikaanse drugsagentschap DEA en verklaart in New York dat het geld van ‘interimpresident’ Guaidó is gekomen en er werd samengewerkt met VS-ambtenaren.
Een tweede ex-generaal, Hugo Carvajal, geeft zich eveneens over aan de DEA vanuit zijn asiel in Spanje.
Het resultaat van dit alles is dat het Venezolaanse gerecht Guaidó dagvaart wegens poging tot staatsgreep en poging tot moord op het staatshoofd. Twee mensen uit zijn directe omgeving worden meteen aangehouden.

Onderhandelen?

Eén dag later, op 1 april, laat Washington zijn poezepootjes zien. Als zowel Maduro als Guaidó nu eens eventjes aan de kant willen gaan staan, aldus de V.S., dan kan er met leden van de Nationale Assemblee een transitieregering gevormd worden, kunnen de sancties worden ingetrokken en kunnen er verkiezingen worden georganiseerd.
Dit klinkt heel verdacht, in die zin dat er in Caracas inderdaad en echt onderhandeld wordt met de oppositie – zonder Guaidó – om eensgezind de coronacrisis te kunnen aanpakken. Het lijkt op een poging om die onderhandelingen te dwarsbomen.
Venezuela krijgt trouwens hulp van China en Rusland in de strijd tegen de pandemie.
En kijk, nog een dag later toont Washington waar het echt om gaat: een militaire ontplooiing van de VS met duizenden soldaten, infanterie, marine, lucht- en kustwacht, onder de leiding van Southcom. Wordt het een maritieme blokkade? En kan de vergelijking met het Panama van Noriega opgaan?
Het is de koppeling van de beschuldigingen – de ‘lawfare’ – met deze militaire krachtpatserij die echt gevaarlijk is, want de acties tegen Venezuela zijn nu in handen van de FBI en DEA, samen met enkele ingehuurde privé-milities.
Er kan ook een economische reden achter gezocht worden: door de sterke prijsdaling van de aardolie is de ontginning van de shale-oil in de V.S. niet langer rendabel, dus Washington kan in de moeilijkheden komen.

Geopolitiek

Het lijdt geen twijfel dat Trump maar wat graag de nederlaag van Maduro als pluim op zijn verkiezingshoed wil steken. Hij kan daarbij rekenen op steun van Colombië én op steun van Bolsonaro’s Brazilië. Ex-President Lula wees er net op dat Brazilië in maart van dit jaar een militair-industrieel samenwerkingsakkoord met de V.S. heeft afgesloten, waardoor het land nu volledig in de invloedssfeer van de V.S. terecht gekomen is.
Achter de schermen van de coronacrisis worden politieke spelletjes gespeeld die allesbehalve onschuldig zijn. Alles gaat gewoon zijn gang, in Syrië, in India, in China, in Rusland, in de Europese Unie … We horen er nauwelijks iets over, maar de kaarten worden geschud. Straks worden we wakker in een andere wereld…

P.S. Een voorbehoud bij de cijfers: sommige bronnen vermelden deze cijfers, andere zeggen dat ze verwijzen naar ladingen sinds 2004 …