Neuropsycholoog Erik Matser denkt dat we van een ik - samenleving naar een wij-samenleving gaan. En dat in rap tempo. ‘Mensen zullen zich vaker gehoord voelen en meer op elkaar letten’, zei hij afgelopen vrijdag in de ochtendshow van Goedemorgen Nederland .

‘Saamhorigheid’ en ‘een andere samenleving’ zijn momenteel veelgehoorde termen. Misschien is deze crisis wel een aanzet tot iets anders en gaan mensen nadenken over zichzelf of over het grotere geheel, het collectief. Dwingt dit ons tot het besef over wat echt belangrijk is. Maar wat voor de ene mens belangrijk is, is voor de ander nietszeggend.

Ik word elke ochtend wakker met een onbestemd gevoel waarbij mijn eerste gedachte is: ‘Wat was er ook alweer?’ Om direct daarna het coronawoord in mijn bovenkamer te zien ronddwalen.

Ik denk aan de mensen die noodgedwongen op elkaars lip zitten, moeite hebben met omschakelen, niet naar hun dagbesteding kunnen en de muren op zich af zien komen. Ik denk aan de kinderen die nog vaker dan anders de Kindertelefoon bellen. Aan de rouwende mensen, die nu niet de lijfelijke steun kunnen ontvangen van hun geliefden. En aan alle anderen die in de knoei zijn of komen, de zieken en hun helpers.

Van een ik-samenleving naar een wij-samenleving. Meer saamhorigheid. Dat zou wat zijn. Zeer waarschijnlijk is dat te groot gedacht. Maar misschien opent deze crisis bij een paar mensen de harten die al te lang gesloten waren. En ontstaan er in de directe omgeving en op kleine schaal de mooiste dingen. Dat die paar mensen straks zeggen dat ze meer open staan, minder zwart wit denken, vaker hun gezicht laten zien, hun stem laten horen. Minder doemdenken, meer het leven waarderen en ook de betrekkelijkheid ervan zien.

Als die paar mensen eens konden zeggen: ’De coronacrisis heeft mij doen beseffen dat....’ of ‘mij tot bloei gebracht omdat...’ Vul zelf maar in. Als in een tijd van voor en een tijd na de crisis. Zoals dat ervaren wordt als de tijd voor en de tijd na een ziekte, een verlies, een scheiding of een oorlog.

Corona als therapie. Zou het kunnen?

Ineke Bos - Doornbos is freelance journalist en woont in Leek