"Je wordt meegenomen in de tijd dat Anne en haar familie ondergedoken zitten. Anne spreekt je rechtstreeks aan, waardoor je met haar meevoelt. Het verdriet en de angst wordt heel tastbaar", aldus Ronald Leopold, directeur van de Anne Frank Stichting, in gesprek met NU.nl.
In de videodagboeken worden we voorgesteld aan de familie en vriendinnen van Anne Frank, zien we de grote gele ster op haar kleding en worden we meegenomen als ze afscheid moet nemen van de kat die de familie al jaren heeft, omdat ze moeten onderduiken.
"Dat soort elementen, zoals het afscheid nemen van hun huisdier, hebben we heel bewust uitgelicht: dat maakt het herkenbaar voor jongeren van nu. Het zet je aan het denken: Anne is pas dertien en moet dit allemaal al meemaken, hoe zou ik dat vinden?"
Bewuste keus voor jonge actrice
Dat de actrice zelf net zo oud is als Anne was toen ze begon met haar dagboek, is bewust geweest. In eerdere vertolkingen van het verhaal werd eigenlijk altijd gekozen voor een oudere actrice.
Leopold: "Ik moet zeggen dat ik dat eerst ook erg wennen vond. Je bent zo gewend dat Anne gespeeld wordt door iemand van in de twintig, dat het bijna schrikken is hoe jong ze echt was. Haar schrijfstijl is ook al zo volwassen, zo doordacht. Je vergeet dat ze pas net tiener was. Luna hoeft niet te doen alsof ze dertien is, want ze is het. Dat maakt het echter."
"We hebben Luna en de andere acteurs ook de ruimte gegeven de dingen te zeggen zoals zij dat zelf zouden doen. Er was een script, natuurlijk, maar we wilden ook dat het natuurlijk zou ogen en het echt zou voelen.
"We hebben ze de vrijheid gegeven dingen soms anders te brengen dan wij het zouden doen: want een dertienjarige weet als geen ander hoe een dertienjarige iets zou zeggen."
Reeks wordt aangevuld met educatieve video's
De vijftiendelige reeks wordt aangevuld met educatieve video's die eigenlijk bedoeld waren om op scholen te vertonen. Nu iedereen thuis zit, ziet de stichting een toename in bezoekers voor hun educatieve online aanbod.
"Natuurlijk hebben we het niet zo bedacht, maar het is ook wel mooi dat kinderen nu in gesprek komen met hun ouders over thema's als discriminatie, het belang van vrijheid en identiteit. Dat is ons doel ook: jongeren kennis laten maken met de geschiedenis, met het verhaal van Anne. En uiteindelijk hopen we natuurlijk dat ze haar dagboek ook gaan lezen."