Schokkend hoe Wilders en Klaver minister Bruins aanvielen
Toen 80 jaar geleden Duitsers en Japanners verschillende Europese en Aziatische landen binnenvielen, nam de Amerikaanse president Roosevelt (lijnrecht tegen een op dat moment krachtige stroming van zelfzuchtig denken in de Verenigde Staten) het dappere besluit mee te gaan vechten in de strijd tegen het kwaad. De VS stuurde soldaten en goederen naar Europa en Azië en opende zijn grenzen voor vluchtelingen.
Wat een verschil met de huidige tijd. Toen het coronavirus China en de Europese landen binnenviel, wist president Trump niet hoe snel hij de grenzen moest sluiten en saboteerde hij de export van essentiële reagentia en apparatuur voor virustests naar hulpbehoevende landen. Inmiddels heeft het virus ook Amerika – als een soort Pearl Harbour – in de rug aangevallen. Door een nauwelijks bestaande publieke gezondheidszorg en een tamelijk krakkemikkig zorgstelsel dat alleen maar voor rijken toegankelijk is, dreigt de ramp in Amerika groter te worden dan waar dan ook.
De directeur van de infectiedivisie van het National Institute of Health, Anthony Fauci, is al zolang de voornaamste adviseur op het gebied van infectieziekten in Amerika, dat hij meer dan vijf achtereenvolgende presidenten heeft bijgestaan bij ernstige epidemieën, van hiv tot Sars. Nu zie je hem bij persconferenties wit wegtrekken achter de schouders van de keer op keer wartaal uitkraaiende president. Ik ken Fauci tamelijk goed en ik durf te zeggen dat alleen zijn motivatie om het beste te doen voor zijn land (en misschien een beetje ijdelheid) hem ervan weerhoudt het bijltje erbij neer te gooien en de raaskallende president in zijn sop te laten gaarkoken.
Als het oorlog is, moet je je eigen belang ondergeschikt maken aan het landsbelang. Tamelijk schokkend om dan op televisie het optreden te zien van sommige politici in de Tweede Kamer. Geert Wilders, plotseling een (zelf uitgeroepen) expert op het gebied van infecties en epidemieën, meende dat dit een geschikt moment was om als een dolle in te hakken op (toen nog) minister Bruno Bruins. Als Wilders maar een fractie van de medische kennis had die hij nu opeens claimt te bezitten, had hij al een kwartier aan het gezicht van de minister kunnen zien dat die op instorten stond. Ook professor Jesse Klaver vond het een goed moment om aan de zichtbaar lijdende nog net minister te vragen ‘onder welke steen hij had gelegen’ toen hij het even niet eens was over iets met mondkapjes.
Kunnen al die zelfbenoemde experts die opeens alles weten van epidemiebestrijding (maar nog nooit een intensive care van binnen hebben gezien en tot voor kort dachten dat Corona alleen een biermerk was) even hun mond houden en stoppen met verwarring zaaiende opinies op Twitter, Facebook en waar dan ook? Dan kunnen mensen die echt verstand hebben van publieke gezondheidszorg hun werk doen zonder al die hinderlijke interrupties.
Marcel Levi is CEO van University College London Hospitals. Daarvoor was hij bestuursvoorzitter van het AMC.
Reageren? m.levi@parool.nl.