Volgens Albers kunnen we met de data die we tot nu toe hebben verzameld alle kanten op. De Nederlandse curve valt te vergelijken met die van Italië - waar de problemen bijzonder groot zijn - en Zuid-Korea. Het laatstgenoemde land heeft het aantal besmettingen juist redelijk onder controle, zo lijkt het.

,,We hebben zo weinig data. Op 27 februari dook het virus op in Nederland. Sindsdien hebben we ongeveer twintig datapunten. Dat is zo weinig, dat je elk model kan laten kloppen’’, zegt Albers. Hij ziet dat Nederlanders op sociale media vaak de mist ingaan met grafieken.

‘Luister naar het RIVM’

,,Je ziet bijvoorbeeld economen die werken met data van aandelen. Zij denken: ik gebruik dat model en pas het toe op corona. Dat zie je veel op Twitter, maar die manier van werken kan niet met zo weinig data.’’

Het advies van Albers: luister gewoon naar het RIVM. ,,Professionals kunnen het ook niet als individu. Je hebt een groot team nodig van mensen uit verschillende wetenschappelijke velden. Die moeten samenkomen en een discussie hebben. Dat gebeurt bij het RIVM.’’’

Volgens de statisticus moeten we accepteren dat er simpelweg veel onzekerheid is. ,,We weten nog niet wat er gaat gebeuren, maar het RIVM weet het waarschijnlijk beter dan wij. Dus het beste wat we kunnen doen is naar die instantie luisteren.’’

Onnauwkeurige data

In Nederland wordt niet iedereen met klachten getest, omdat er te weinig testkits beschikbaar zijn. Daardoor zijn er geen nauwkeurige data over het aantal besmettingen. Albers vindt de infectieradar van het RIVM een mooie manier om meer informatie te verzamelen.

Mensen in Nederland kunnen helpen bij het in kaart brengen van klachten die kunnen wijzen op het nieuwe coronavirus. Zij geven eens per week door of zij in de afgelopen week koorts of andere klachten hadden. ,,Dat is een mooi middel’’, zegt de wetenschapper van de RUG. ,,Zo kun je data van miljoenen mensen verzamelen, in plaats van duizenden.’’

Beluister hieronder de podcast In de wetenschap van de RUG (in het Engels) met Albers.