Dat Italië het wereldrecord slachtoffers heeft, is even absurd als krankzinnig

Wanneer en hoe het begon? In december op een markt in de Chinese stad Wuhan, waar wilde dieren en hun organen als delicatessen werden verhandeld. Toen het nieuwe corona­virus van een vleermuis of een slang naar een lekkerbek oversloeg, konden we amper een gevoel van leedvermaak onderdrukken: die gekke Chinezen toch! We keken op afstand en hoofdschuddend naar de lege steden in deze politiestaat. Deze week meldt China dat er amper nieuwe slachtoffers van het ­virus bij zijn gekomen. In drie maanden zijn er 3253 doden gevallen in China.

In Europa deed het virus op 24 januari zijn intrede via Frankrijk, maar het is Italië dat de zwaarste prijs betaalt. Op 21 februari viel in dat land de eerste dode. Afgelopen donderdag, nog geen maand later, werd bekend dat Italië China is gepasseerd, ondanks strenge maatregelen. Alleen gisteren kwamen er al 627 doden bij! 

Italië is nu wereldrecordhouder slachtoffers met 4032 sterfgevallen, wat een even absurde als krankzinnige constatering vormt. Een land met 60 miljoen ­inwoners heeft in 28 dagen meer doden moeten tellen dan het land met 1,4 miljard inwoners in drie maanden. Dit valt niet uit te leggen en het is verbazingwekkend dat over de mogelijke oorzaken van deze sensationele discrepantie geen breed debat ontstaat. Heeft Italië de zaak volstrekt verkeerd aan­gepakt? Komt het door de vergrijzing die dat land het hardst treft in Europa? Is het virus in de Laars in een agressievere vorm gemuteerd?

We moeten ons realiseren dat Italië slechts de locomotief is van de eurotrein

We moeten ons realiseren dat Italië slechts de locomotief is die de eurotrein trekt. Overal in ­Europa nemen in rap tempo de aantallen besmette personen en sterfgevallen toe, met Spanje (1002 ­doden) als goede tweede. Momenteel nadert de macabere som in de EU de drempel van 6000 coronaslachtoffers. Europa is dus in een maand tijd de zieke patiënt van deze planeet geworden en de Chinezen kijken hoofdschuddend naar ons. 

In grote Europese steden zijn de intensive care-afdelingen van ziekenhuizen overbelast, het medische personeel zo uitgeput of besmet dat, net als in Nederland, een beroep wordt gedaan op personeel buiten de ziekenhuizen. In Italië kunnen de crematoria de vraag niet aan en uit voorzorg worden de binnengrenzen van enkele Schengenlanden gesloten, evenals de buitengrenzen van Europese Unie.

Tot mijn verbazing las ik gisteren in deze krant het pleidooi van Europarlementariër Tineke Strik van GroenLinks. Juist in deze dramatische periode vraagt ze om de buitengrenzen van de EU voor asielmigranten te openen – te beginnen met Griekenland, waar de Turkse president Erdogan zijn ‘stoottroepen’ heen heeft gestuurd. Ze noemt zelfs onze weigering ‘als rijke landen’ om de radicaal-islamitische maître-chanteur Erdogan tegemoet te treden, ‘vals’ en ‘hypocriet’. Hoe wereldvreemd kun je zijn? In ken ook islamitische ‘rijke landen’ waar islamitische asielmigranten en vluchtelingen terechtkunnen. Laat Strik haar pamflet ook naar de Saudi ­Gazette en de Qatar Tribune sturen.

Drie keer per week werpt columnist Sylvain Ephimenco zijn blik op de actualiteit. Lees zijn columns hier terug.