Vluchtelingenorganisaties: ‘Nederlandse gemeenten moeten migrantenkinderen uit Griekse kampen opvangen’
Vluchtelingenorganisaties willen dat Nederland vijfhonderd kinderen van de Griekse eilanden opneemt. Het enthousiasme is nog niet groot.
Nederland: neem verantwoordelijkheid in de humanitaire crisis op de Griekse eilanden. Gemeenten: doe mee aan de opvang van vijfhonderd kwetsbare vluchtelingenkinderen. Deze oproep komt van Stichting Vluchteling, VluchtelingenWerk Nederland en Defence for Children. Zij zijn donderdag een ‘Coalition of the Willing’ begonnen in de hoop dat Nederland een veilige plek biedt aan vijfhonderd alleenstaande kinderen, jongeren onder de achttien zonder volwassenen aan hun zijde.
Er leven duizenden alleenstaande kinderen in vluchtelingenkampen in Griekenland. In Lesbos wonen zij in een ‘extra beveiligd’ deel van het kamp. Eind 2017 kwam de organisatie Save the Children met een rapport over (seksuele) uitbuiting van deze groep door volwassenen. Ze zijn extreem kwetsbaar, ze kunnen worden verhandeld en sommigen verdwijnen uit zicht.
Gemeenten geven niet thuis
Bijna een half jaar geleden stuurde de Griekse minister van burgerbescherming, Michalis Chrisochoidis, een brief naar alle EU-regeringen met het verzoek 2.500 alleenstaande kinderen te herplaatsen. Van die groep is 92 procent jongen. De grote meerderheid is tussen de veertien en achttien jaar. “In de praktijk is er niets gebeurd”, constateert Nina Schmitz van Stichting Vluchteling. In januari verzocht Kamerlid Joël Voordewind (ChristenUnie) staatssecretaris Ankie Broekers-Knol de ‘dramatische situatie’ met de kinderen op de Griekse eilanden te bespreken met haar collega’s in Europa.
Inmiddels hebben diverse landen concrete cijfers genoemd. Finland wil 175 alleenstaande kinderen opnemen, Luxemburg 10. In Duitsland zet de stad Berlijn zich in om vluchtelingen uit Griekenland over te hevelen. Woensdag zegde het land toe ook alleenstaande kinderen op te zullen nemen. Het voorbeeld van Berlijn heeft de Nederlandse vluchtelingenorganisaties en Defence for Children geïnspireerd om de Nederlandse gemeenten te gaan aanspreken, zegt Schmitz van Stichting Vluchteling. “Om zo de druk op het kabinet op te voeren.”
Andere landen aan de beurt
Gevraagd naar hun reactie op het voorstel, gaven diverse gemeenten donderdag niet thuis. De Amsterdamse wethouder Rutger Groot Wassink (GroenLinks) wil ‘op dit moment’ niet reageren. Groningen geeft aan namens GroenLinks-wethouder Glimina Chakor dat er eerst intern gepraat gaat worden, ook met de gemeenteraad. In Rotterdam vallen vluchtelingen onder de portefeuille van VVD-wethouder Bert Wijbenga. Hij spreekt van een vreselijke situatie voor de kinderen. “Maar er moet een landelijke en internationale oplossing komen. Het is niet wenselijk om als gemeente een standpunt in te nemen”, aldus een woordvoerster.
Woensdagmiddag was Broekers-Knol bij een ingelast overleg van de Europese ministers van Justitie en Binnenlandse Zaken in Brussel. Daaraan voorafgaand sprak ook de Tweede Kamer met haar en diende SP-politicus Jasper van Dijk een motie in om de alleenstaande kinderen in Brussel op de agenda te zetten. Die motie werd afgewezen door de staatssecretaris, maar in Brussel kwamen de kinderen wel ter sprake. Een eensluidende uitspraak kwam er niet.
Nederland vindt net als Duitsland dat andere landen aan de beurt zijn met opvang. De wachtlijst bij het IND is lang, het COA is druk bezig noodopvang voor te bereiden. Diverse gemeenten houden tegenover verzoeken van het COA de boot af, omdat zij de overlast rond en in asielzoekerscentra beu zijn. Dat het asielsysteem vastloopt, blijkt ook uit de miljoen euro die het ministerie wekelijks kwijt is aan dwangsommen voor asielzoekers die te lang in de procedure zitten. Broekers-Knol hecht vooral aan het beschermen van de buitengrenzen en wil Turkije aan zijn deal houden met de EU. Brussel zegde 350 miljoen euro extra toe om de Grieken te helpen in de crisis aan de grens met Turkije.
Zie ook:
‘Groot aantal asielkinderen verdwijnt uit de opvang’
Een groep van zeker 1080 minderjarige asielzoekers, vooral tieners, is tussen 2013 en 2017 verdwenen uit verschillende locaties van de vreemdelingenopvang, en niemand weet waar de kinderen zijn.