De kinderen van de middenschool vertrokken vrijdagochtend naar een Turkse wijk en moskee in Heusden-Zolder. Het schoolbezoek kadert in de mondiale vorming, waarbij leerlingen kennismaken met verschillende culturen en levensbeschouwingen. De school benadrukt dat het daarmee gewoon de leerplannen volgt. Zo gaan de eerstejaars naar een katholieke kerk, de vierdejaars naar een Sikh-tempel en de vijfdejaars naar het Fort van Breendonk.

Afwezige leerlingen

Het gaat dan ook om een verplichte activiteit. Volgens de school zijn er een paar leerlingen afwezig, maar dat zou wel degelijk door ziekte zijn. “We doen dit bezoek al meer dan tien jaar en nu is er voor het eerst protest. We hebben maar één telefoontje van een ouder gekregen die niet akkoord met de uitstap was. Voor de rest kregen we vooral steunbetuigingen”, vertelt Ceuleers. “Het heeft dus te maken met het behalen van eindtermen. Je kan niet zomaar zeggen dat de leerlingen mogen kiezen of ze deelnemen. We vinden dit juist iets waar we op moeten inzetten.”

Een vijftiental Voorpost-militanten verzamelde vrijdagochtend aan de vertrekkende bussen om hun ongenoegen te uiten. Ook woensdagochtend waren al enkele militanten aanwezig om pamfletten aan de leerlingen uit te delen. “Als de kinderen oud genoeg zijn om zich te laten onderduiken in de islam, een geloof dat hier niet thuishoort, dan ook om ons pamflet te lezen”, stelt Luc Vermeulen van Voorpost. “Het is geen probleem dat kinderen kennismaken met andere culturen, maar we zijn geen voorstander dat kinderen een moskee bezoeken. De school bezoekt bovendien een cultureel centrum dat gelinkt is aan Erdogan en aan Diyanet.”

Voorpost postte de brief aan de ouders over het schoolbezoek op sociale media. Daarop kwamen meer dan 3.000 posts en reacties. “Er mogen gerust andere meningen zijn, maar er werden wel harde dingen gepost, waarbij het om echte bedreigingen ging. Kinderen die de school verdedigden, kregen heel wat bagger over zich heen. Het heeft wel ook een dialoog op gang gebracht, zowel op sociale media als in de klas en bij de leerlingen thuis”, besluit Ceuleers.