Als 15-jarige was Loes smoorverliefd op een man uit de buurt die later een beruchte seriemoordenaar bleek te zijn. Toen hij vrijkwam na 20 jaar gevangenschap, besloot ze hem op te zoeken. Loes wilde in zijn hoofd kruipen. Het was het begin van een bizarre relatie die jaren zou duren.
"Draag je weleens jarretels? Het was één van de eerste vragen die hij aan me stelde", zegt Loes Leeman. Het was 1965 en ze was nog maar een meisje toen ze Hans van Zon ontmoette. Hij was 24 jaar, in haar ogen een oude man. Toch viel Loes als een blok voor hem. "Zijn blik, zijn uitstraling, de manier waarop hij mensen wist in te palmen…"
Hij stelde vrijpostige vragen, veelal over seks. Bijvoorbeeld of ze weleens masturbeerde. Het waren de jaren van flower power en vrije liefde, en Loes was een kind van haar tijd. Ze vond het eerder interessant dan vreemd. Toch bleef het bij ritjes op zijn scooter en intieme gesprekken, want hij viel op oudere vrouwen.
Bloederige moorden
De liefde verdween in één keer toen Loes hoorde dat hij was gearresteerd voor moord. Hij bekende alles en in de krant las ze tot in de gruwelijkste details hoe hij drie bloederige moorden bekende en een poging tot moord. Zijn vriendin had hij gedrogeerd, gestoken en haar hoofd ingeslagen met een loden pijp.
"Het was verschrikkelijk om te lezen. Het idee dat ik zo iemand bewonderd en aangeraakt had, gadverredamme", zegt Loes tegen RTL Nieuws. "Ik vroeg me af hoe dat kan, want hij leek zo'n leuke, aardige buurman. Ik kwam erachter dat ik nog veel moest leren."
In een geruchtmakende rechtszaak begin 1969 kreeg Hans van Zon een levenslange gevangenisstraf opgelegd. Toen hij in 1986 gratie kreeg, studeerde Loes journalistiek. Ze zag een mooi afstudeeronderwerp in hem. Hij hield het contact af, dus besloot ze 'als list' te zeggen dat ze verliefd op hem was en dat ze wilde schrijven over de mens achter de moordenaar.
Het duurde een tijd, maar Loes kreeg haar interview. Ze was toen al een tijd afgestudeerd. Al voor hun eerste ontmoeting sprak hij haar een aantal keer aan de telefoon, waarbij Hans vaak het gesprek naar seks stuurde. Hij stelde haar vragen en vertelde wat hij zelf allemaal gedaan had. "Hij zei: ik ga je verhalen vertellen, maar voor wat hoort wat. Ik wist waar ik aan begon, ik wist dat hij uit was op seks."
Sexy kleding dragen
Ze zag Hans als een groot journalistiek project, van wie ze alles wilde weten. Maar daarvoor moest ze wel alles in de strijd gooien. In ruil voor verhalen of delen ervan vroeg hij om seks of het dragen van sexy kleding. Volgens Loes was Hans op seksueel gebied vrij passief, en keek hij vooral. "Hij kon ook niet veel meer na twintig jaar aftrekken in de gevangenis."
Loes heeft er allemaal geen spijt van. "Het gaat precies zover als je wilt gaan. Ik had meer voor het verhaal over dan anderen." Ze heeft het allemaal opgetekend in een boek dat vandaag verschijnt, maar volgens haar gaat dat over veel meer dan seks. Het gaat over een moordenaar.
Ze paaide Hans vooral om het verhaal los te krijgen, maar als hij vertelde kon ze uren luisteren. "Ik zat ademloos te luisteren. Hij sprak plat Utrechts, maar wist wel hele stukken te citeren van Homerus. Dat had hij dan uit zijn hoofd geleerd." Ze omschrijft wat ze voelde als 'een mengeling van afkeer, haat en fascinatie'. Hij wist haar altijd te boeien, maar ook tot tranen te roeren als hij zijn moorden beschreef.
Driehoeksrelatie
Tegelijk was Hans een gemene man, die Loes regelmatig zat te treiteren. Bijvoorbeeld toen ze een keer in slaap was gevallen bij hem in een hotelkamer, iets waarvan ze zich eigenlijk had voorgenomen om het nooit te laten gebeuren. "Ineens had hij zijn handen om mijn keel en fluisterde hij in mijn oor: ik ga je vermoorden. Die boef heeft gewoon zitten wachten tot ik in slaap viel, om me daarna op stang te jagen."
In zijn destructieve aard blies hij soms de hele relatie met Loes op, en daarna probeerde hij haar weer terug te winnen met cadeaus. Hetzelfde deed hij bij zijn vrouw Riet, met wie hij in de gevangenis getrouwd was. Dat creëerde een sterke band tussen Riet en Loes, waardoor ze uiteindelijk zelfs een driehoeksrelatie kregen.
Seriemoordenaar Samuel Little bekent vanuit cel 93 moorden
Eind jaren '90 zijn Riet en Hans allebei overleden. Jarenlang was Loes te druk met ander werk om hun hele geschiedenis op te schrijven, onder andere voor het programma Vermist (dat ze, na de zaak-Dutroux, zelf bedacht had). Nu ze het hele verhaal van Hans naar buiten brengt, waarbij ze ook put uit dagboeken van Riet, krijgt ze veel negatieve reacties. Iets wat ze wel had verwacht.
"Nu heb je Me Too. Iedereen vindt seks een schande, maar ik vind seks leuk", zegt ze. "Ik heb me aan de deal gehouden die we hadden. Dat was zeer erotisch, maar ik vond het prima." Ze denkt met walging terug aan de daden van Hans, maar ziet ook een man die de moeite waard was om te leren kennen. "Maar gelukkig is hij dood. Ik heb geen gevoel voor hem, ik voel wel een soort kameraadschap."
