Hoe kon ontwerper Omar Munie een miljoenenpand op Noordeinde veel goedkoper kopen?

De vastgoeddeal tussen Munie en de overheid is omstreden. Het pand naast het paleis is tot 2017 in het bezit van het Rijksvastgoedbedrijf, maar deze wil het pand verkopen. Munie moet de koper van het pand worden. De uit Somalië gevluchte ontwerper wil een winkel openen waarin hij vluchtelingen de kans geeft om werkervaring op te doen. Omdat het Rijksvastgoedbedrijf niet direct aan particulieren mag verkopen wordt de gemeente Den Haag in de deal betrokken. Het Rijksvastgoedbedrijf verkoopt het pand aan de gemeente, die het voor hetzelfde bedrag doorverkoopt aan de ondernemer.

De deal voor Noordeinde 64 wordt afgerond, waarbij de afgesproken verkoopprijs 1,7 miljoen euro is. Het verkoopbedrag wordt lang geheim gehouden, maar de Telegraaf weet de prijs toch te achterhalen. En de krant doet een eigen taxatie, waar een waarde van drie miljoen euro uitkomt. Onderzoeksplatform Follow the Money duikt ook in de zaak en schat dat de waarde van het historische pand nog hoger ligt. Op basis van de WOZ-waarde komen zij voor het pand van 1331 vierkante meter op een waarde van 4,7 miljoen euro. 'Zelfs als het er van binnen uit ziet als het decor van een oorlogsfilm is het veel te laag', reageert een anonieme Haagse makelaar in het artikel op de verkoopprijs van 1,7 miljoen euro.

Munie kon het pand kopen zonder dat er een openbare verkoop is geweest, vanwege 'een maatschappelijk belang', omdat hij vluchtelingen en mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt aan het werk zou helpen. Hier komt echter niets van terecht en binnen vier maanden verkoopt Munie het pand alweer aan vastgoedinvesteerder Jeroen de Wilde. Hij wil het pand graag verbouwen tot een hotel, maar omdat de gasten vanuit hun kamers direct zicht hebben op de tuin en werkkamers van prinses Beatrix gaat dit plan niet door. Officieel trekt De Wilde zijn plannen zelf in, maar duidelijk is dat het Koninklijk Huis de plannen zou gaan tegenhouden.

Voor Ralf Sluijs van Hart voor Den Haag/Groep de Mos is de verkoop van het pand reden om vragen aan het college van burgemeester en wethouders te stellen. De partij wil graag dat de verkoop wordt teruggedraaid. Het gemeentebestuur voelt hier niets voor. Volgens het gemeentebestuur is de prijs die het Rijksvastgoedbedrijf hanteert een terechte prijs. 'Naar mening van de gemeente ligt de verkoopprijs niet onder de marktwaarde en is het pand getaxeerd, rekening houdend met alle feiten en omstandigheden waaronder het aantal vierkante meters.'

Volgens het college is het ook geen probleem dat Munie het pand al binnen vier maanden weer heeft doorverkocht. Er was geen clausule die dit onmogelijk maakte. 'Er zijn enkele bepalingen in het contract opgenomen dat bij doorverkoop het pand deels een sociaal maatschappelijke bestemming moet krijgen. Een verbod op doorverkoop is niet gebruikelijk en is onredelijk bezwarend', zo schrijft de gemeente.

Voor Sluijs is de zaak nog niet afgedaan met de antwoorden die hij van het college heeft gekregen. 'Al bijna twee jaar ben ik bezig om deze doofpot open te trekken. Iedereen is besodemieterd en zowel het Rijk als de gemeente Den Haag doen alsof er niks aan de hand is. Ze geven een miljoenenpand weg en faciliteren daarmee uitbuiting van kwetsbare mensen. Ongekend dat dit kan', reageert het raadslid.

Hart voor Den Haag staat in deze strijd niet alleen, want inmiddels is er een meerderheid in de Haagse gemeenteraad die uitleg wil van het college. Daarom zal de vastgoeddeal binnenkort op de agenda van de gemeenteraad komen. 'Daarbij roepen we ook burgemeester Johan Remkes op het matje', vervolgt Sluijs. 'Dit raakt namelijk de integriteit van het stadhuis.'

Ook de landelijke politiek wil meer weten van de verkoop van het pand aan de tassenontwerper. Henk Krol heeft maandag vragen gesteld aan minister Raymond Knops van Binnenlandse Zaken, verantwoordelijk voor het Rijksvastgoedbedrijf. Hij wil onder meer van de minister weten of hij vindt dat de verkoopprijs inderdaad marktconform is, zoals het Rijksvastgoedbedrijf en de gemeente Den Haag beweren. Ook vraagt de fractievoorzitter van 50Plus zich af of de minister de verschillende taxatierapporten kent en of het gebruikte taxatierapport geheim moest blijven van het Rijksvastgoedbedrijf.

De vraag die de partijen hebben is of Munie en projectontwikkelaar De Wilde de maatschappelijke activiteiten van de tassenontwerper hebben misbruikt om het kapitale pand voor een prijs (ver) onder de marktwaarde te krijgen.

Vandaar dat Krol aan de minister heeft gevraagd of er sprake is van dwaling of bedrog. Want mocht dat het geval zijn, dan is het mogelijk om de verkoop te vernietigen om het pand alsnog aan de hoogste bieder te verkopen.

Omar Munie reageert op zijn LinkedIn-pagina op het artikel in de krant. 'Het was eenzijdig, negatief en donker. Het zit me dus hoog, die onzorgvuldigheid in communicatie en de gevolgen die het kan hebben', schrijft Munie.

De tassenontwerper gaat niet inhoudelijk in op het artikel, maar schrijft wel dat de informatie onjuist is. 'Een artikel heeft dan ineens veel invloed op de meningsvorming van de toevallige lezer.' Munie zegt dat hij voortaan niet meer alles zelf gaat proberen op te lossen, maar een team gaat vorm die hem gaat steunen in dit soort zaken. 'Tegenslagen zijn kansen om opnieuw te kiezen.'