In de strijd tegen de klimaatveranderingen worden tal van initiatieven gelanceerd. We hebben ondertussen al meer dan suggesties als een vliegtaks langs zien komen, je kan bij bepaalde vliegmaatschappijen de CO2 uitstoot van je vliegreis compenseren door een extra bedrag te betalen en er worden op grote schaal bomen aangeplant in verschillende landen. De laatste toevoeging in dat rijtje is het vergruizen van stenen, om ze vervolgens in de oceaan te dumpen. De gedachte hierachter is dat het steengruis in staat zou zijn om op die manier meer CO2 op te slaan.
CO2 opslag in steengruis
Een groot aantal onderzoeksinstelling gaat kijken of de eigenschappen van bepaalde steensoorten om CO2 op te slaan, kunnen worden verbeterd. Op zich is het idee niet zo heel gek, al langer is bekend dat stenen in staat zijn om CO2 op te nemen. Mocht dat lukken, dan zou dat wel eens een doorbraak kunnen betekenen en kan de opwarming van de aarde door het zeewater worden beperkt. Dat is hard nog, vorige week bleek nog dat de oceanen in 2019 warmer waren dan ooit.
Effect op zeeleven
“Waar we naar kijken is: hoe kun je de oceanen overhalen om nog meer CO2 op te nemen. En kun je dat op zo’n manier doen dat het ook gunstig is voor het zeeleven. Want je wilt natuurlijk niet allerlei verschuivingen gaan veroorzaken die vervolgens weer een negatief effect hebben op alles wat leeft in de oceanen”, aldus de uitleg van Gert Jan Reichart uit. Hij is als onderzoeker verbonden aan het Nederlands Insituut voor Onderzoek der Zee (NIOZ).
Lees ook: Ruim een derde van alle landplanten verdwijnt door klimaatverandering…
Natuurlijke werking van steen stimuleren
In de meest ideale situatie worden bepaalde soorten steen vergruisd om dat vervolgens uit te strooien in de oceanen. Het idee is dat op die manier de opname van CO2 door het steengruis wordt vergroot. De natuurlijke werking van het gesteente zou op die manier worden geïntensiveerd.
“Het gesteente valt door het vermalen eerst in allerlei kleine deeltjes uit elkaar. Dat noemen we fysische verwering. Vervolgens gaat het om het chemische proces van de verwering”.
Niet elk gesteente beschikt over voldoende absorberende eigenschappen, bovendien is het de vraag hoe geteente de CO2 vast kan houden en wat het gevaar is dat de opgeslagen CO2 weer vrij kan komen. Dat er mogelijkheden zijn, staat al vast.
Het klimaatprobleem is urgent
“Een gesteente als bijvoorbeeld basalt bevat het mineraal olivijn. Dit mineraal verweert snel en daarbij wordt CO2 uit de lucht gehaald. De gedachte dat het strooien van olivijn het klimaat kan helpen, is niet nieuw. In Nederland wordt er al jaren kleinschalig onderzoek naar gedaan. De reden dat dit nu wordt opgeschaald, heeft alles te maken met de toegenomen maatschappelijke aandacht voor klimaatverandering”, zei Jasper Griffioen verbonden aan het TNO en de Universiteit Utrecht.
“De urgentie van het klimaatprobleem is toegenomen. De afgelopen jaren is er veel over gepraat, maar er zijn toch maar weinig maatregelen genomen. Sinds het Klimaatakkoord van Parijs zijn de samenleving en de politiek er nu veel meer van doordrongen dat er echt maatregelen moeten komen. Daarom is het nu een beter moment.”
Effect op de mens
Alhoewel de suggestie om gesteente te gebruiken om de klimaatverandering te keren in theorie prachtig klinkt, zijn er ook praktische bezwaren. Jos Vink van Deltares, een andere onderzoeker van de eigenschappen van gesteenten is er niet geheel gerust op. “We weten bijvoorbeeld dat er ook nikkel in zit. Als je nikkel in grote hoeveelheden binnenkrijgt, is het giftig. Dat effect treedt misschien niet snel op, maar voordat je olivijn op grote schaal uitstrooit in de zee, moet je wel zeker weten wat de gevolgen zijn. Want als het effect heeft op een algje, dan heeft het ook effect op een kreeftje en dan op een vis en daarna op de mens.”
